Potwór morski zwany Kampe

• Authors: Krzysztof Tomasz Witczak

Title variants

EN

A marine monster called Kampe

Abstracts

EN

The aim of the paper is to review the ancient sources devoted to the sea monster called κάμπη (f. ā-stem). Some researchers believe that it is also attested as κάμπος (n. es-stem). The zoonym in question, so named by the reason of a similarity of the marine animal to a caterpillar, evidently derives from the verb κάμπτω ‘to bend, curve’. The dramatist and philosopher Epicharmus of Kos (ca. 530–440 BC) was probably the first Greek writer who mentioned the sea monster κάμπη. Such a supposition is confirmed by the gloss κάμπη· κῆτος παρὰ Ἐπιχάρμῳ, registered in Hesychius’ lexicon (5th–6th c. AD). According to most modern lexicographers, the alternative form κάμπος n. ‘a sea monster’ is attested in one literary work in the form of the genitive plural καμπέων (Lyc., Alex. 414). The author intends to verify whether the alleged variant κάμπος (n. es-stem) is an authentic lexical item or a doubtful guess.

Keywords

EN

animals; Mediterranean Sea; marine mammals; sea-monsters

• Publisher: Fundacja PSC
• Journal: Alcumena. Pismo Interdyscyplinarne
• Year: 2023
• Issue: 3(15)
• Pages: 55-69

Dates

published

2023

Contributors

author

Krzysztof Tomasz Witczak

• Uniwersytet Łódzki

• https://orcid.org/000000018895974X

References

• Abramowiczówna, Z. (red.) (1960). Słownik grecko-polski. T. 2. Warszawa: PWN.
• Arena, G., Cassia, M. (2016). Marcello di Side. Gli imperatort adottivi e il potere della medicina. Acireale: Bonanno Editore.
• Bartol, K. (tł.) (2020). Oppian, Halieutika. Poemat o rybach i rybakach. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Bartol, K., Danielewicz, J. (2011). Komedia grecka od Epicharma do Menandra. Wybór fragmentów. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Beekes, R. (2010). Etymological Dictionary of Greek. Leiden – Boston: Brill.
• Benseler, G. E. (1911). Wörterbuch der griechischen Eigennamen. 3. Auflage. Braunschweig: Verlag von Friedrich Viewig & Sohn.
• Berkowitz, L, Squiter, K. A. (1990). Thesaurus Linguae Graecae. Canon of Greek Authors and Works. New York – Oxford: Oxford University Press.
• Boisacq, É. (1916). Dictionnaire étymologique de la langue grecque. Heidelberg: Carl Winter Universitätsbuchhandlung – Paris: Librairie C. Klincksieck.
• Buck, C. D. (2009). The Greek Dialects. Bristol: Bristol Classical Press.
• Carnoy, A. (1957). Dictionnaire étymologique de la mythologie gréco-romaine. Louvain: Éditions Universitas.
• Chantraine, P. (1970). Dictionnaire étymologique de la langue grecque. Histoire des mots. T. 2. Paris: Éditions Klincksieck.
• Cunningham, I. C. (ed.) (2020). Hesychii Alexandrini Lexicon. Vol. 2. Berlin – Boston: De Gruyter.
• Dalby, A. (2003). Food in the Ancient World from A to Z. London – New York: Routledge.
• de Saint-Denis, E. (1947). La vocabulaire des animaux marins en latin classique. Paris: Librairie C. Klincksieck.
• Diggle, J. (red.) (2021). The Cambridge Greek Lexicon. Cambridge: Cambridge University Press.
• Domning, D. P., Sorbi, S. (2011). Rytiodus heali, sp. nov., a new sirenian (Mamma-lia, Dugonginae) from the Miocene of Libya. Journal of Vertebrate Paleontology, 31(6), ss. 1338–1355.
• Frisk, Hj. (1960). Griechisches etymologisches Wörterbuch. T. 1. Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag.
• Gil Fernandez, L. (1959). Nombres de insectos en griego antiguo. Madrid: Instituto “Antonijo de Nebrija”.
• Grimal, P. (1990). Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wyd. II. Wrocław – Warszawa – Kraków: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich.
• Hofmann, J. B. (1950). Etymologisches Wörterbuch des Griechischen. München: Verlag von R. Oldenbourg.
• Jurewicz, O. (2000). Słownik grecko-polski. T. 1. Warszawa: Wydawnictwo Szkolne PWN.
• Kaczyńska, E. (2020). Klaudiusz Elian o „zającu morskim” żyjącym w Oceanie Indyjskim (NA XVI 19). Nowy Filomata, 34(2), ss. 129–133.
• Kaczyńska, E., Sadziński, W., Witczak, K. T. (2019a). Ausgestorbene Meeresküstenunge-tüme τροχοί resp. rotae. Erga-Logoi, 7(2), ss. 7–18. DOI: 10.7358/erga-2019-002-kacz.
• Kaczyńska, E., Sadziński, W., Witczak, K. T. (2019b). Sirenen des Mittelmeerraums im Lichte der Überlieferung Aelianus’ De natura animalium XIII 20, XVII 6, XVII 28. Živa Antika, 69, ss. 45–58.
• Kaczyńska, E., Witczak, K. T. (2018). Greckie nazwy dużych zwierząt morskich w świetle relacji Eliana (O naturze zwierząt IX 49). Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae, 28(2), ss. 43‒56. DOI: 10.14746/sppgl.2018.XXVIII.2.3.
• Kaczyńska, E., Witczak, K. T. (2020). The Sea-Leopard and the Oxyrrhynchus Shark (Ael. NA 11, 24). Philologia Classica, 15(1), ss. 37–46. DOI:10.21638/spbu20.2020.103.
• Karulis, K. (1992). Latviešu etimoloģijas vardnica. T. 1. Riga: „Avots”.
• Kempiński, A. M. (1993). Słownik mitologii ludów indoeuropejskich. Poznań: Kantor Wydawniczy SAWW.
• Kempiński, A. M. (2001). Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Warszawa: Iskry.
• Lampe, G. W. H. (1961). A Patristic Greek Lexicon. Oxford: Oxford University Press.
• Latte K. (ed.) (1966). Hesychii Alexandrini Lexicon. Vol. 2. Hauniae: Ejnar Munksgaard.
• Liddell, H. G., Scott, R. (1996). A Greek-English Lexicon. Revised and augmented throughout by H. S. Jones with the assistance of R. Mackenzie. Oxford: Clarendon Press.
• Mair, A. W. (tł.) (1989). Callimachus, Hymns and Epigrams, Lycophron, with an English translation by A. W. Mair, Aratus, with an English translation by G. R. Mair, Cambridge (MA) – London: Harvard University Press.
• Mayrhofer, M. (1988). Etymologisches Wörterbuch des Altindoarischen. T. 1, z, 4. Heidelberg: Carl Winter Universitätsverlag. Mojsik, T. (tł.) (2018). Apollodor, Biblioteka opowieści mitycznych (Bibliothéke). Wrocław: Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego.
• Montanari, F. (1999). Vocabolario della lingua greca. Torino: Loescher Editore.
• Montanari, F. (2018). The Brill Dictionary of Ancient Greek. Leiden – Boston: Brill.
• Pisani, V. (1973). Manuale storico della lingua greca. Brescia: Paideia.
• Piszczek, Z. (red.) (1990). Mała encyklopedia kultury antycznej. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Pokorny, J. (1959). Indogermanisches etymologisches Wörterbuch. Bern – München: Francke Verlag.
• Prellwitz, W. (1892). Etymologisches Wörterbuch der griechischen Sprache. Göttingen: Vandenhoeck und Ruprecht.
• Safarewicz, J. (1954). Język Odysei. W: W. Madyda, J. Safarewicz (red.). Wybór z Odysei Homera (ss. 87–126). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Sala, B. G. (2018). Bestie i potwory mitologii greckiej. Olszanica: Bosz Szymanik i Wspólnicy.
• Scheer, E. (ed.) (1908). Lycophronis Alexandra. Vol. 2. Berolini: Weidmann.
• Strömberg, R. (1943).Studien zur Etymologie und Bildung der griechischen Fischnamen. Göteborg: Elanders Boktryckeri Aktiebolag.
• Strömberg, R. (1944).Griechische Wortstudien. Untersuchungen zur Benennung von Tieren, Pflanzen, Körperteilen und Krankheiten. Göteborg: Elanders Boktryckeri Aktiebolag.
• Thompson, D’A. W. (1947). A Glossary of Greek Fishes. London: Oxford University Press.
• Tsagalis, Ch. (2017). Early Greek Epic Fragments I: Antiquarian and Genealogical Epic. Berlin – Boston: De Gruyter.
• Turner, R. L. (1966). A Comparative Dictionary of the Indo-Aryan Languages. London: Oxford University Press.
• West, M. L. (2002). Eumelos: A Corinthian Epic Cycle? The Journal of Hellenic Studies, 122, ss. 109–133. DOI: 10.2307/3246207.
• West, M. L. (2003). Greek Epic Fragments from the Seventh to the Fifth Centuries BC. Cambridge, Massachusetts - London: Harvard University Press.
• Witczak, K. T. (2023). Mityczny potwór Kampe w Fasti Owidiusza. Symbolae Philologorum Posnaniensium Graecae et Latinae, 33(1), ss. 451–465.
• Żybert-Pruchnicka, E. (tł.) (2018) Lykofron, Aleksandra. Wrocław: Instytut Studiów Klasycznych, Śródziemnomorskich i Orientalnych Uniwersytetu Wrocławskiego.

Identifiers

DOI

10.34813/psc.3.2023.3

Biblioteka Nauki

32304174