PL
Świat wirtualny to dziś niezbywalny element codzienności współczesnego człowieka niepotrafiącego już żyć wyłącznie w świecie realnym – zbyt ciasnym, ubogim, czasem niebezpiecznym. W rekompensowaniu jego niedostatków świetnie sprawdzają się nowe technologie, przydatne też w odbywaniu podróży pomiędzy bytami w dowolnym czasie oraz z każdego niemal miejsca i nie-miejsca (Augé, 2010). Dzięki nim podmiot może przebywać w obu tych światach jednocześnie w wymiarze hybrydalnym, w którym one współistnieją, wzajemnie się przenikają, wciąż zachowując cechy właściwe każdemu z nich (Jaskuła, 2021). Czy egzystujący w tych światach lub pomiędzy nimi człowiek, oddziałując na ich kształt, ale też się im podporządkowując, wciąż jeszcze jest sprawcą i ich kreatorem czy już tylko niewolnikiem? Wątpliwości przybywa wraz z kolejnymi pytaniami: o status ontyczny hybrydalnego świata, o role odgrywane w nim przez ludzi i nie-ludzi (Mica i Łuczeczko, 2011), o konsekwencje wynikające z przeżywania życia pomiędzy bytami, a także o wiele innych aspektów tego niejednoznacznego środowiska.