Lepiej budować mosty niż ściany

• Authors: Magdalena Hasiuk

Title variants

EN

Better to build bridges than walls

Abstracts

EN

The text discusses the phenomenon of theatre in prison. It focuses on the diversity of its forms and its dependence on many contexts: social, cultural, geographical, and primarily political, which sometimes have a destructive impact on the examined phenomenon. On account of its distinct characteristics, prison intensifies the constitutive features of the art of theatre: its ephemeral nature, living presence based on the interpersonal meeting of the actor and the spectator, team work and artistic practice, associated with the transformation of the world in its various dimensions. Because the living conditions are so unfavourable there, prison seems to be a dream field for theatre, the essence of which is to “transgress” reality, distance itself from it, reveal its hidden face and the mechanisms governing it, and thus transform the world and stimulate human development: the actor and the viewer, in several capacities. In the prison context, the artistic aspect of theatre work is linked to its ontological and existential aspect much more clearly than, for example, in the so-called mainstream theatre. The author also proposes introducing the term “theatre created in prison” instead of “prison theatre” and replacing where possible “inmates”, “prisoners” with “actors/actresses”, “creators”, “collaborators from prison”.

PL

Tekst przybliża fenomen teatru w więzieniu. Zwraca uwagę na zróżnicowanie jego form i zależność od wielu kontekstów: społecznych kulturowych, geograficznych, a przede wszystkim politycznych, które niekiedy mają destrukcyjny wpływ na omawiane zjawisko. Więzienie poprzez specyfikę miejsca sprawia, że cechy konstytutywne sztuki teatru: jej efemeryczność, żywa obecność oparta na spotkaniu międzyludzkim aktora i widza, praca zespołowa i praktyka artystyczna, związane z transformacją świata w różnych wymiarach ulegają wzmocnieniu. Więzienie poprzez nieprzychylność warunków dla życia przebywających w nim osób stanowi wręcz wymarzone pole dla teatru, którego istotą jest „przekraczać” rzeczywistość, dystansować się względem niej, ukazywać jej ukryte oblicze, ujawniać rządzące nią mechanizmy, a dzięki temu przekształcać świat oraz stymulować na różnych planach rozwój człowieka: aktora i widza. W kontekście więziennym aspekt artystyczny pracy teatralnej o wiele wyraźniej niż np. w tzw. teatrze głównego nurtu wiąże się z aspektem ontologicznym, egzystencjalnym. Autorka postuluje także wprowadzanie terminów: „teatru tworzonego w więzieniu” zamiast „teatru więziennego” oraz zastępowanie w miarę możliwości określeń osadzeni/osadzone, więźniowie/więźniarki przez aktorzy/aktorki, twórcy/twórczynie, „współpracownicy/współpracowniczki z więzienia”.

Keywords

PL

teatr więzienny; dramatoterapia; teatr w więzieniu; resocjalizacja

EN

prison theatre; dramatherapy; theatre in prison; social rehabilitation

• Publisher: Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
• Journal: Pamiętnik Teatralny
• Year: 2019
• Volume: 68
• Issue: 2
• Pages: 41-46

Dates

published

2019

Contributors

author

Magdalena Hasiuk

• Instytut Sztuki Polskiej Akademii Nauk

• https://orcid.org/0000000327365256

References

• Dolan, J. (2005). Utopia in Performance: Finding Hope at the Theater. Ann Arbor
• Domańska, E. (1994). Filozoficzne rozdroża historii. W: E. Domańska, J. Topolski, W. Wrzosek. Między modernizmem a postmodernizmem: Historiografia wobec zmian w filozofii historii. Poznań
• Hasiuk, M., Ułamek, K. (2017). Barter. Teatr, 3. Pobrano z: http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/239474,druk.html
• Kozioł, L. (2019). Droga do Izydora. Teatr, 1. Pobrano z: http://www.teatr-pismo.pl/przestrzenie-teatru/2248/droga_do_izydora/
• Skwarczyńska, S. (1953). O rozwoju tworzywa słownego i form podawczych w dramacie. W: S. Skwarczyńska. Studia i szkice literackie. Warszawa

Identifiers

DOI

10.36744/pt.73

Biblioteka Nauki

39814153