Podstawy obligatoryjnego odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności

• Authors: Jarosław Tekliński
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Jedną z podstawowych zasad prawa karnego wykonawczego jest zasada bezzwłocznego wszczęcia postępowania wykonawczego (art. 9 § 1 k.k.w.). Bezzwłoczne wykonanie orzeczenia, szczególnie tego, które stanowi o bezwzględnej karze pozbawienia wolności, służy realizacji zasady humanitaryzmu i poszanowania godności ludzkiej skazanego (art. 4 § 1 k.k.w.). Odroczenie wykonania kary jest jednym z nielicznych odstępstw od zasady wyrażonej w art. 9 § 1 k.k.w., przy czym zważywszy na jej wyjątkowy charakter, przepisy statuujące ustawowe przesłanki jej stosowania nie podlegają wykładni rozszerzającej. Dzieje się tak za sprawą tego, że odroczenie wykonania kary bez istnienia ważkich przyczyn narusza zarówno wspomnianą zasadę bezzwłocznego wykonania wyroku, jak i konstytucyjną zasadę osądzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki (art. 45 ust. 1 Konstytucji RP), czy rozpatrzenia sprawy w rozsądnym terminie (art. 6 ust. 1 Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności). Niniejszy artykuł stanowi próbę kompleksowego spojrzenia na problematykę materialnych podstaw obligatoryjnego odroczenia wykonania kary pozbawienia wolności. Analiza obowiązującego porządku prawnego, przeprowadzona przez pryzmat oceny zarówno orzecznictwa, jak i poglądów doktryny, doprowadza autora do konkluzji, że obecna regulacja jest wadliwa i de lege ferenda wymaga pilnych zmian, w kierunku przez niego zaproponowanym.

EN

One of the basic principles of executive criminal law is the principle of immediate enforcement proceedings (art. 9 § 1 k.k.w.). Immediate enforcement of the verdict, especially the one which provides for the absolute penalty of imprisonment, is for the implementation of the principle of humanity and respect for the human dignity of the convicted person (art. 4 § 1 k.w.w.).Postponement of the execution of a sentence is one of the few exceptions to the rule expressed in art. 9 § 1 k.k.w., however, considering its exceptional character, provisions stating the statutory conditions for its application are not subject to an extended interpretation. This is due to the fact that postponing the execution of a penalty without serious grounds violates both the aforementioned principle of immediate enforcement of the sentence and the constitutional principle of trial without unreasonable delay (article 45 section 1 of the Constitution of the Republic of Poland) or consideration of the case within a reasonable period (article 6 section1 of the Convention for the Protection of Human Rights and Fundamental Freedoms). This article is an attempt to look at the issue of material basis for obligatory postponement of imprisonment. The analysis of the current legal order, carried out through the prism of assessing both case-law and doctrinal views, leads the author to the conclusion that the current regulation is flawed and de lege ferenda requires urgent changes in the direction proposed by him.

Keywords

PL

choroba psychiczna; ciężka choroba; odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności; prawo krne wykonawcze; skazany; Służba Więzienna; zaburzenie psychiczne; zdrowie psychiczne; mental illness; severe illness; postponement of the execution of a prison sentence; executive criminal law; person sentenced; Prison Service; choroba psychiczna; ciężka choroba; odroczenie wykonania kary pozbawienia wolności; prawo krne wykonawcze; skazany; Służba Więzienna; zaburzenie psychiczne; zdrowie psychiczne; mental illness; severe illness; postponement of the execution of a prison sentence; executive criminal law; person sentenced; Prison Service

EN

mental illness; severe illness; postponement of the execution of a prison sentence; executive criminal law; person sentenced; Prison Service; mental disorder; mental health

• Publisher: Instytut Nauk Prawnych PAN / Institute of Legal Studies PAN
• Journal: Studia Prawnicze
• Year: 2018
• Issue: 4 (216)
• Pages: 165-202

Dates

published

2018-02-06

Contributors

author

Jarosław Tekliński

• Instytut Nauk Prawnych PAN

Identifiers

DOI

10.37232/sp.2018.4.5