Wpływ zaburzonej osobowości narkomana na dobro potomstwa

• Authors: Krzysztof Graczyk

Title variants

EN

The influence of disordered drug addict's personality on his offspring

Abstracts

EN

A family is a group of people, who have an effect on each other. The positive relationship among family memebers have a great impact on creating and developing the personality traits. However, on the other hand, the influence of negative relashionship, even, of one family member, can have a destructive impact on the whole family community. The child acquires all essential skills and knowledge by being in a family. These ablilities are crucial and they allow a child to function properly in a social community. The greater parental responsibility, the richer personality of a child and the better beginning of his or her adult life. Nevetheless, the boundary between a „normal” family and the one, which shows the first symptoms of pathology, is very thin. When the parents start to put their favourites above their children’s good and needs because of some egoistic reasons, what is more, when the alcohol, some departures, the work as well as their friends are of utmost importance than their offsprings, the boundary is much more visible. It is claimed that in the case of disordered and demoralized family, the proper development of the child’s personality is impossible. There are some pe ople, who are worried becoming addicted to drugs or alcohol, and they try to find out their personality traits that can be characteristic for compulsive personality. They are curious and want to know what they should focus on in order to break free of the statement of being an addict or, even, they search for the good reason not to start taking drugs or any kinds of psychoactive substances. There are no doubts that the genetic factors have a great influence on the occurence of the risk of addiciton. According to the research, in the a situation when a person possesses a family member, who struggles with the addiction, there are increased chances for him or her of becoming addicted too. It is also highlighted that some of the human genome are identified as the ones that have the direct connections with the certain kind of addiction. Thanks to this precious knowledge, it will be possibile to estimate the probability of occuring the addiction due to a specific case in a more precise way. The existence of a certain genetic potencial does not state the only and direct cause of the addiction development. There are other complex environmental factors that also play an important role. Besides the genetic background, there is an another individual distinctive feature, which may decide about the high risk of addiction, and it can be defined as the occurence of psychological genetic background. People, who cope with some psychological disorders in the early stage, can overuse and be more prone to be addicted to various kinds of harmful substances.

PL

Rodzina to grupa osób, które wzajemnie na siebie oddziaływają. Pozytywne relacje w rodzinie mają dodatni wpływ na kształtowanie się i dojrzewanie osobowości. Negatywne relacje, nawet jednego z członków rodziny, mają toksyczny wpływ na całą wspólnotę. W rodzinie dziecko uczy się wszystkich niezbędnych umiejętności, które pozwolą mu na prawidłowe funkcjonowanie w społeczeństwie. Im większa jest odpowiedzialność wychowawcza rodziców, tym dziecko ma bogatszą osobowość i lepszy start życiowy. Niestety granica pomiędzy rodziną „normalną” a rodziną mieszczącą w sobie początki patologii jest bardzo płynna. W momencie, kiedy rodzice przedkładają swoje przyjemności nad dobro dzieci z egoistycznych pobudek, kiedy alkohol, wyjazdy, praca zawodowa czy przyjaciele stają się ważniejsi niż własne dzieci, granica ta staje się bardzo widoczna. Uważa się również, że w przypadku rodziny zaburzonej i zdemoralizowanej nie jest możliwe prawidłowe kształtowanie osobowości. Osoby, które obawiają się rozwinięcia u siebie uzależnienia od narkotyków czy alkoholu często starają się znaleźć u siebie cechy, które mogą charakteryzować osobowość nałogową. Chcą wiedzieć, na co powinni zwrócić uwagę, aby uwolnić się od etykietki osoby uzależnionej bądź szukają powodu, by nigdy nie sięgnąć po substancje psychoaktywne. Nie ma wątpliwości, że czynniki genetyczne mają wpływ na ryzyko wystąpienia uzależnienia. Jak wykazano w wielu badaniach, posiadanie bliskiego członka rodziny, który zmaga się z nałogiem, może zwiększać szansę na rozwinięcie uzależnienia. Zgodnie z przeprowadzonymi badaniami, niektóre fragmenty ludzkiego genomu zostały zidentyfikowane jako mające bezpośredni związek z określonymi rodzajami uzależnienia. Dzięki tej wiedzy w przyszłości możliwe będzie dokładniejsze określenie prawdopodobieństwa rozwinięcia nałogu u danej osoby. Mimo to istnienie pewnego potencjału genetycznego nie stanowi jedynej i bezpośredniej przyczyny rozwoju uzależnienia. Ważną rolę odgrywają tu również inne złożone czynniki środowiskowe. Oprócz podłoża genetycznego, kolejną indywidualną cechą, która może odpowiadać za podwyższone ryzyko uzależnienia, jest wcześniejsze występowanie zaburzeń psychicznych. Ludzie zmagający się z różnymi zaburzeniami psychicznymi mogą częściej nadużywać i uzależniać się od substancji szkodliwych.

Keywords

EN

the good of offsprings; drug addition; the disorded personality; the lack of high feelings; the disorder of the will power; the conjugal and family community

PL

dobro potomstwa; narkomania; zaburzona osobowość; brak uczuć wyższych; zaburzenia władzy wolitywnej; wspólnota małżeńska i rodzinna

• Publisher: Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku
• Journal: Studia Włocławskie
• Year: 2022
• Volume: 24
• Pages: 474-498

Dates

published

2022

Contributors

author

Krzysztof Graczyk

• Teologiczne Towarzystwo Naukowe Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku

• https://orcid.org/0000000331689835

References

• Sobór Watykański II, Konstytucja duszpasterska o Kościele w świecie współczesnym Gaudium et spes, AAS, 58(1966), s. 1025–1115.
• Jan Paweł II, Przemówienie na Zgromadzeniu Ogólnym Narodów Zjednoczonych, 2 X 1979, AAS, 71(1979), s. 1143–1161.
• Jan Paweł II, Adhortacja apostolska Familiaris consortio, 22 XI 1981, AAS, 74(1982), s. 81–191.
• Decisio z 9 XI 1961 r. c. Bejan, SRRD, 53(1961) s. 496–497.
• Wyrok z 15 VII 1977 r. c. Pinto, „Monitor Ecclesiasticus”, 103(1978), s. 145–157.
• Decisio z 26 VI 1984 r. c. Gionnecchini, SRRD, 76(1984), s. 390–398.
• Decisio z 2 X 1986 r. c. Hout, SRRD, 78(1986), s. 201–213.
• Decisio z 6 III 1987 r. c. Pinto, SRRD, 79(1987), s. 30– 41.
• Bianchi P., Kiedy małżeństwo jest nieważne?, Kraków 2006.
• Bianchi P., La causa naturae psichicae dell’incapacita, w: L’incapacita di assumere gli oneriessenziali del matrimonio, Citta del Vaticano 1998.
• Cekiera C., Psychoprofilaktyka uzależnień oraz terapia i resocjalizacja osób uzależnionych, Lublin 1993.
• Cywińska M., Osamotnienie dziecka w domu rodzinnym, w: Sytuacje trudne w życiu dziecka, red. M. Cywińska, Poznań 2008, s. 15–38.
• Encyklopedia powszechna, Warszawa 1976.
• Forwald S., Toksyczni rodzice, Warszawa 1992.
• Giereluk-Lubowicz Z., W naszej rodzinie. Wychowanie w rodzinie wielkomiejskiej, Warszawa 1979.
• Góralski W., Studia nad małżeństwem i rodziną, Warszawa 2007.
• Izdebska H., Rodzina i jej funkcja wychowawcza, w: Encyklopedia pedagogiczna, Warszawa 1993, s. 698–703.
• Jaroszyński J., Zespoły zaburzeń psychicznych, Warszawa 1994.
• Kalinowski M., Rodzina i dom. Dlaczego rodzice tracą autorytet, Warszawa 1982.
• Kolbowska A., Kidawa M., Raport Europejskiego Centrum Informacji o Narkotykach i Narkomanii, „Remedium”, 2006, nr 7–8, s. 48–50.
• Kosowicz S., Niezdolność do relacji międzyosobowych (studium w oparciu o wyroki rotalne okresu posoborowego), Radom 1988.
• Mellody P., Toksyczne związki, Warszawa 2019.
• Moneta P., Il matrimonii nel nuovo diritto canonico, Genova 1996.
• Pawluk T., Prawo kanoniczne według Kodeksu Jana Pawła II, t. 2, Olsztyn 1986.
• Paździor S., Przyczyny psychiczne niezdolności osoby do zawarcia małżeństwa w świetle kan. 1095 n. 3, Lublin 2009.
• Pielkowa J., Jak im pomóc?, Warszawa 1985.
• Przetaczuk-Gierowska M., Włodarski Z., Psychologia wychowawcza, Warszawa 1994.
• Rogala-Obłękowska J., Narkoman w rodzinie, Warszawa 2002.
• Segiert K., Wspólnotowość życia rodzinnego w kontekście socjalizacji i sytuacji trudnych, Poznań 2015.
• Stawniak H., Jedność i nierozerwalność małżeństwa, PrKan, 34(1991), nr 1–2, s. 103–120. https://doi.org/10.21697/pk.1991.34.1-2.07
• Szołtysek A.E., Filozofia wychowania moralnego, Kraków 2009.
• Trębińska-Szumigraj E., Współuzależnienie matek narkomanów, Gdańsk 2010.
• Ziemska M., Rodzina a osobowość, Warszawa 1979

Identifiers

DOI

10.52404/ttnwloc.stwl.24.24

Biblioteka Nauki

2233659