Padre Nicolas N. Afanassiev (1893-1966): introduzione allo studio dell’autore

• Authors: Łukasz Celiński

Title variants

EN

Father Nicolas N. Afanassiev (1893-1966): Introduction to the Author’s Study

PL

Ojciec Mikołaj Afanasjew (1893-1966): wprowadzenie do studium autora

Abstracts

EN

Nicolas Afanassiev (1897-1966), known in the field of theological studies as a forerunner of the so-called "Eucharistic ecclesiology," was one of the exponents of 20th-century Russian ecclesiology linked to the Paris diaspora, headquartered at the Institute of St. Sergius. The events of Afanassiev's life and theological and spiritual formation provide a particular context for the birth of his thought, the echoes of which were also heard at the Second Vatican Council, whose 60th Anniversary of opening is being celebrated this year. The first half of the 20th century was a very fruitful time for reflection on the nature of the Church, including in the ecumenical aspect. The present contribution aims to offer the reader some main insights, concerning the life and works of Nicolas Afanassiev, in order to better understand the thought derived from his writings. For as is well known, the correct understanding of a text cannot be separated from knowledge of the context.

PL

Mikołaj Afanasjew (1897-1966), znany w dziedzinie teologii jako prekursor tzw. eklezjologii eucharystycznej, był jednym z przedstawicieli XX-wiecznej eklezjologii rosyjskiej, związanej z diasporą paryską, z siedzibą w Instytucie św. Sergiusza. Wydarzenia z życia Afanasjewa oraz jego formacja teologiczna i duchowa stanowią szczególny kontekst dla narodzin jego myśli, której echo dało się odczuć także na Soborze Watykańskim II, którego 60. rocznicę obchodzimy w tym roku. Pierwsza połowa XX wieku była bardzo owocnym czasem dla refleksji nad naturą Kościoła, również w perspektywie ekumenicznej. Niniejszy artykuł ma na celu zaoferowanie czytelnikowi kilku głównych spostrzeżeń na temat życia i twórczości Mikołaja Afanasjewa celem lepszego zrozumienia myśli zawartej w jego dziełach. Jak powszechnie wiadomo, dla właściwego zrozumienia tekstu konieczna jest również znajomość kontekstu jego powstania.

IT

Nicolas Afanassiev (1897-1966), conosciuto nell’ambito degli studi teologici come precursore della cosiddetta “ecclesiologia eucaristica”, fu uno degli esponenti dell’ecclesiologia russa del XX secolo, legati alla diaspora parigina, con sede centrale presso l’Istituto di San Sergio. Le vicende della vita e della formazione teologica e spirituale di Afanassiev costituiscono un particolare contesto della nascita del suo pensiero, il cui eco si fece sentire anche al Concilio Vaticano II, di cui il 60° Anniversario di apertura si celebra quest’anno. La prima metà del XX secolo fu un tempo molto fecondo per la riflessione sulla natura della Chiesa, anche nell’ambito ecumenico. Il presente contributo vuole offrire al lettore alcuni spunti principali, riguardanti la vita e le opere di Nicolas Afanassiev. Tutto ciò, per meglio comprendere il pensiero derivante dai suoi scritti. Come è noto, infatti, la corretta comprensione di un testo non può prescindere dalla conoscenza del contesto.

Keywords

IT

Nicolas N. Afanassiev; ecclesiologia eucharistica; ecumenismo

EN

Nicolas Afanassiev; eucharistic ecclesiology; ecumenism

PL

Mikołaj Afanasjew; eklezjologia eucharystyczna; ekumanizm

• Publisher: Wyższe Seminarium Duchowne im. św. Jana Pawła II Diecezji Siedleckiej
• Journal: Teologiczne Studia Siedleckie
• Year: 2022
• Volume: XIX/19
• Pages: 103-131

Dates

published

2022

Contributors

author

Łukasz Celiński

• Akademia Teologiczna w Warszawie
• Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Siedleckiej

References

• Acta Synodalia Sacrosancti Concilii Oecumenici Vaticani II (1970-1998), 33 voll., Città del Vaticano: Typis Polyglottis Vaticanis.
• Afanassieff, M. (1975). La genèse de “l’Eglise du Saint Esprit”. W: Afanassieff, N. L’Eglise du Saint-Esprit (13-22). Paris: Cerf.
• Afanassieff, M. (1969). Nicolas Afanassieff (1893-1966). Essai de biografie. Contacts 66, 99-111.
• Afanassiev, N. (1955). Apostol Petr i Rimskij episkop. Po povodu knigi O. Kull’mann ‘Sv. Petr’. Pravoslavnaja Mysl 10, 7-32; [tł. fr. Idem, (1955). L’Apôtre Pierre et l’évêque de Rome. À propos du livre d’Oscar Cullmann “Saint Pierre, disciple-apôtre-martyr”. Theology 26, 465-475].
• Afanassiev, N. (1971). Cerkov Ducha Sviatogo. Pariż; [tł. fr. Idem, (1975). L’Eglise du Saint-Esprit, Dobrot, M. (tł.). Paris: Cerf]; [tł. pol. Idem, (2002). Kościół Ducha Świętego. Paprocki, H. (tł.). Białystok]; [tł. ang. Idem, (2007). The Church of the Holy Spirit, Permiakov, V. (tł.). Notre Dame (Indiana): University of Notre Dame].
• Afanassiev, N. (1927). Državna vlast na vaseljenskim saborima. Skoplje.
• Afanassiev, N. (1934). Dve idei vselenskoj cerkvi. Putj 45, 16-29.
• Afanassiev, N. (1949). Granicy Cerkvi. Pravoslavnaja Mysl 7, 17-36.
• Afanassiev, N. (1957). Kafoličeskaja Cerkov. Pravoslavnaja Mysl 11, 11-44.
• Afanassiev, N. (1933). Kanony i kanoničeskoje soznanje. Put 39, 1-16; [tł. fr. Id. (1959). Les canons et la conscience canonique. Contacts 21, 112-12]; [tł. ang. Idem, Canons and Canonical Consciousness. Pobrano z: http://www.holy-trinity.org/ecclesiology/afanasiev-canons.html [14.02.2012].
• Afanassiev, N. (1965). La chiesa che presiede nell’amore, W: Cullmann, O. i in. (red.). Il primato di Pietro nel pensiero cristiano contemporaneo (487-555). Bologna: Il mulino.
• Afanassiev, N. (1957). La doctrine de la Primauté à la lumière de l’ecclésiologie. Istina 4, 401-420.
• Afanassiev, N. (1974). L’Assemblée eucharistique unique dans l’Eglise ancienne. Kleronomia, 1-36.
• Afanassiev, N. (1962). Le concile dans la théologie orthodoxe russe. Irénikon 35, 316-339.
• Afanassiev, N. (1968). L’Eglise de Dieu dans le Christ. La Pensée Orthodoxe 13, 1-38.
• Afanassiev, N. (1960). L’Eglise qui préside dans l’amour. W: Afanassieff, N. i in. (red.). La Primauté de Pierre dans l’Eglise orthodoxe (57-110). Neuchâtel: Ed. Delachaux & Niestlé.
• Afanassiev, N. (1967). Le Pouvoir de l’Amour. Le Messager orthodoxe 39, 3-25.
• Afanassiev, N. (1965). L’Eucharistie, principal lien entre les catholiques et les orthodoxes. Irénikon 38, 337-339.
• Afanassiev, N. (1956). Le Sacrement de l’Assemblée. Internationale Kirchliche Zeitschrift 46, 200-213.
• Afanassiev, N. (1963). L’infaillibilité de l’Eglise du point de vue d’un théologien orthodoxe. W: O. Rousseau i in. (red.). L’infaillibilité de l’Eglise. Journées oecuménique de Chevetogne 25-29 septembre 1961 (183-201). Chevetogne: Éditions de Chevetogne.
• Afanassiev, N. (1948). Narod sviatoj. Pravoslavnaja Mysl 6, 5-17.
• Afanassiev, N. (1937). Niezmiennoje i vriemiennoje v cerkovnych kanonach. Živoje Priedanije (= Pravoslavnaja Mysl 3), 82-96. Pobrano z: http://www.golubinski.ru/ecclesia/kanoni2.htm [13.03.2012].
• Afanassiev, N. (1938). Pamjati A. P. Dobroklonskogo. Viestnik Russkogo Christianskogo Dwiženija 1, 16-17.
• Afanassiev, N. (1931). Provincialnyja sobranjia Rimskoj impierii i vsielensije sobory. K voprosu ob ucastii gosudarstviennoj vlasti na vsielenskich soborach. Zapiski Russkago naucnago instituta v Bielgradie 5, 25-46.
• Afanassiev, N. (1965). Réflexion d’un orthodoxe sur la collégialité des évêques. Le Messager Orthodoxe 29-30, 7-15.
• Afanassiev, N. (1955). Slużenije mirian v Cerkvi. Paris.
• Afanassiev, N. (1958). The ministry of the laity in the Church. The Ecumenical Review 10, 255-263.
• Afanassiev, N. (1963). Una Sancta. En mémoire de Jean XXIII, le pape de l’Amour. Irénikon 4, 436-475.
• Afanassiev, N. (1950). Vlast Ljubav. Cerkovnyj Vestnik Zapadno-Evropejskago Russkago Ekzarchata 22, 3-5.
• Aryankalayil, J.G. (2004). Local Church and Church Universal: Towards a Convergence between East and West. A Study on the Theology of the Local Church according to N. Afanasiev and J. M.-R. Tillard with Special Reference to Some of the Contemporary Catholic and Orthodox Theologians, Fribourg (Suisse): Université de Fribourg Suisse. Pobrano z: https://doc.rero.ch/record/4201/files/1_AryankalayilJG.pdf [10.10.2022].
• Botte, B. (2009). Il Movimento liturgico. Testimonianza e ricordi. Cantalupa: Effatà.
• Holtzman, J.J. (1973). Eucharistic Ecclesiology of the Orthodox Theologians. Diakonia(US) 8, 5-21.
• Hryniewicz, W. (1982). U źródeł eklezjologii eucharystycznej. Collectanea Theologica 52, 69-83.
• Hussey, M.E. (1975). Nicholas Afanassiev’s Eucharistic Ecclesiology: A Roman Catholic viewpoint. Journal of Ecumenical Studies 12, 235-252.
• Joos, A. (1973). Comunione universale o cattolicità dell’assemblea. Elementi di Ecclesiologia negli scritti del P. N. N. Afanassiev. Nicolaus 1, 7-47, 223-260.
• Kaszowski, M. (1976). Les sources de l’ecclésiologie eucharistique du P. Nicolas Afanassieff. Ephemerides Theologicae Lovanienses 52, 331-343.
• Kozłowski, R. (1990). Koncepcja Kościoła w myśli teologicznej Mikołaja Afanasjewa. Studium dogmatyczne, Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna.
• Kozłowski, R. (1988). Rosyjska eklezjologia prawosławna w XIX-XX wieku. Studium historyczno-dogmatyczne. Warszawa: Chrześcijańska Akademia Teologiczna.
• Nichols, A. (2008). Theology in the Russian Diaspora. Church, Fathers, Eucharist in Nikolai Afanas’ev (1893-1966). Cambridge: Cambridge University Press.
• Pronobis, W. (1996). Polska i świat w XX wieku. Warszawa: Editions Spotkania.
• Protopriesviter Nikolaj Nikolajevič Afanas’ev (4.IX.1883 – 4.XII.1966), (1966). Viestnik Russkogo Christianskogo Dwiženija 82. Pobrano z: http://www.golubinski.ru/afanasiev/vestnik.html [11.11.2022].
• Rousseau, O. (1967). In memoriam: Le R. P. Nicolas Afanassieff. Irénikon 40, 291-297.
• Sacrosanctum Concilium Oecumenicum Vaticanum II, (1964). Constitutio de Sacra Liturgia Sacrosanctum Concilium 4 decembris 1963. Acta Apostolicae Sedis 56, 97-134
• Schmemann, A. (1960). In memoriam – Archimandrite Cyprian Kern (1900-1960). St. Vladimir’s Seminary Quarterly 4, nr 1, 50.
• Schmemann, A. (1966). In Memoriam: Father Nicholas Afanasiev. St. Vladimir’s Theological Quarterly 10, 209.
• Schmemann, A. (1966). Pamjati otca Nikolaja Afanasjeva. Viestnik Russkogo Christianskogo Dwiženija 82, 65-68; [tł. ang. Idem, (1966). In Memoriam: Father Nicolas Afanasiev. St. Vladimir’s Seminary Quarterly 10, 209].
• Schultze, B. (1967). Ekklesiologischer Dialog mit Erzpriester Nikolaj Afanas'ev. Orientalia Christiana Periodica 33, 380-403.
• Solov’ëv, V. (1998). I fondamenti spirituali della vita. Roma: Lipa.
• Symeon, H. (1967). Archpriest Nicholas Afanasiev (1893-1966). Eastern Churches Review 3, 304-305.
• Tangorra, G. (2007). La Chiesa secondo il Concilio. Bologna: Edizioni Dehoniane.
• Tenace, M. (2007). Vladimir Soloviev testimone dell’unità nel pensiero e nella vita. Pobrano z: www.centroaletti.com/ita/formazione/testo_2.pdf [05.03.2012].
• Triacca, A.M. (1994). Le «Conferenze San Sergio». Settimane ecumeniche di studi liturgici. Roma: CLV – Edizioni Liturgiche.
• Troickij, V. (1912). Očerki iz istorii dogmata o Cerkvi, Siergijew Posad.
• Walkiewicz, W. (2000). Jugosławia. Byt wspólny i rozpad. Warszawa: Trio.
• Wooden, A. When You Gather as a Church: The Eucharistic Ecclesiology of Nicholas Afanasiev and its Ecumenical Significance. Pobrano z: http://www.washtheocon.org/When%20you%20Gather%20as%20Church.pdf. [21.12.2011].

Identifiers

DOI

10.5281/zenodo.7844705

Biblioteka Nauki

27316557