PL
W artykule został przedstawiony empiryczny model przywództwa akademickiego w Polsce, oparty na wymiarach relacji międzyludzkich. Prezentowane wyniki badania własnego z 2017 r. stanowią kontynuację wcześniejszych badań autorki z lat 2010–2015. Wyodrębniono podstawowe wymiary relacji interpersonalnych, które w opinii badanych podnoszą jakość kapitału ludzkiego w środowisku akademickim, a także bariery w relacjach, do których należy m.in. brak tradycyjnego wzorca przywództwa wśród przełożonych i władz akademickich. W obecnych badaniach (IDI) uzyskano siedem empirycznych wymiarów przywództwa akademickiego; są to: posiadanie dojrzałej wizji rozwoju uczelni, postawa współpracy i szacunku, otwartość na zamianę i internacjonalizację, szacunek do prawa i tradycji akademickiej, wysokie standardy moralne i kompetencyjne, otwartość na dialog, interdyscyplinarna wiedza biznesowa.