EN
The article is an attempt to analyse self-efficacy as a factor positively influencing a reaction to a traumatic event. There are three possible states which occur in response to trauma: lack of adaptation, adaptation, and a post-traumatic development. Coming from the assumptions of the functional perspective of psychological defense mechanisms, the feeling of selfefficacy is seen as enabling a task-oriented approach to trauma and perceiving it not only as a danger but also as a challenge. It allows to see a bigger perspective which helps not to fixate only on the traumatic event. The article describes several directions of shaping the self-efficacy in children’s education and proposes a few practical methods of shaping the self-efficacy among children.
PL
Artykuł stanowi próbę analizy samoskuteczności jako jednego z czynników pozytywnie wpływających na sposób reagowania na traumę. Wyróżnia się w nim trzy możliwe stany będące wynikiem reakcji na zdarzenie traumatyczne: brak adaptacji, adaptację i potraumatyczny rozwój. Wychodząc z założeń ujęcia funkcjonalno-czynnościowego obrony psychologicznej, poczucie własnej skuteczności traktuje się tu jako czynnik umożliwiający zadaniowe podejście do traumy, wyrażające się w traktowaniu jej nie tylko w kategoriach zagrożenia ale również jako wyzwania. Umożliwia to umiejscowienie aktualnej sytuacji życiowej w szerszej perspektywie życia, przyczyniającej się do braku fiksacji na traumie. W artykule podano przykładowe pożądane kierunki kształtowania i rozwijania poczucia samoskuteczności w trakcie edukacji dziecka oraz zaproponowano kilka aplikacyjnych metod kształtowania poczucia samoskuteczności u dzieci.