PL
Praca z rodzinami z dziećmi pod postacią asystentury rodziny jest prowadzona w Polsce od ponad dziesięciu lat. Zgodnie z pierwotną koncepcją asystent rodziny miał efektywnie wspierać rodziców w realizacji funkcji opiekuńczo-wychowawczej poprzez zastosowanie modelu pracy opartego na idei empowerment. Metodyczne działanie z rodzinami będącymi w chronicznym kryzysie, realnie zagrożonymi odebraniem dzieci wymaga namysłu, wsparcia przełożonych i władz gminy, współpracy międzyinstytucjonalnej, dobrych warunków organizacyjnych. Asystenci rodziny od kilku lat postulują o zmiany w ustawie o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, które byłyby podstawą do poprawy jakości ich pracy. Zaprezentowane w niniejszym artykule badania zostały przeze mnie przeprowadzone w związku z konsultacjami społecznymi ministerialnego projektu z dnia 7 września 2021 r. ustawy o zmianie ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej . Celem badań były zebranie, poznanie i opis opinii oraz deklaracji asystentów rodziny na temat ich czynności wykonywanych z rodzinami, działań władz gminy i kadry kierowniczej ośrodków pomocy społecznej na rzecz asystentury rodziny oraz postulatów zmian środowiska zawodowego w ustawie o wspieraniu rodziny. Ich efektem ma być większa świadomość dotycząca obecnego stanu asystentury rodziny w Polsce oraz poprawa warunków pracy asystentów rodziny poprzez zmiany w ww. ustawie, co powinno przełożyć się na zwiększenie jakości ich pracy z rodzinami z dziećmi. Wyniki badań zostały przeze mnie przedstawione w dniu 14 października 2021 r. na spotkaniu przedstawicieli Ministerstwa Rodziny i Polityki Społecznej z reprezentantami podmiotów zrzeszających osoby realizujące zadania z zakresu wsparcia rodziny i pieczy zastępczej. Zostały również szerzej omówione na spotkaniu przedstawicieli Ministerstwa z wybranymi członkami Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Asystentów Rodziny w dniu 3 listopada 2021 r.