EN
Among the people who explored Central Asia in the second half of the 19th century, there was quite a large group of Catholic priests. Some of them were sent there as exiles – but once there, they continued their pastoral service, while others were sent for this specific purpose. Both carefully watched this part of the world, traversing Kazakhstan during their numerous pastoral trips to various parishes. As a result of repression in the form of exiles and the voluntary migration of Europeans, the Catholic community in Central Asia grew throughout the 19th century. The number of Catholic parishes spread over a huge area also increased. Visiting priests took notes from their travels, wrote memoirs or articles that were later published in European magazines. The article presents the activities of four Catholic priests: Walery Gromadzki, Mateusz Wejt, Leon Czudowski and Justyn Pranajtis, whose accounts and descriptions of Central Asia are an extremely interesting, though not fully used by researchers, historical source.
PL
Wśród osób, które w II połowie XIX wieku eksplorowały tereny Azji Środkowej, była całkiem liczna grupa księży katolickich. Niektórzy z nich trafili tam jako zesłańcy – ale będąc już na miejscu pełnili dalej posługę duszpasterską, inni zaś zostali wysłani właśnie w tym konkretnym celu. Jedni i drudzy uważnie przyglądali się tej części świata, przemierzając Kazachstan podczas swoich licznych podróży duszpasterskich do różnych parafii. Wspólnota katolików w Azji Środkowej rosła na przestrzeni całego XIX wieku, a przyczyniały się do tego zarówno represje carskie w formie zesłań, jak i dobrowolna migracja Europejczyków. Zwiększała się też liczba parafii katolickich, rozsianych po ogromnym terenie. Wizytujący je księża sporządzali notatki z podróży, pisali wspomnienia czy też artykuły publikowane następnie na łamach czasopism europejskich. Autor artykułu przedstawia działalność czterech księży katolickich: Walerego Gromadzkiego, Mateusza Wejta, Leona Czudowskiego i Justyna Pranajtisa, których relacje i opisy Azji Środkowej są nadzwyczaj ciekawym, choć nie do końca wykorzystanym przez badaczy źródłem historycznym.