Znaczenie kultury w procesie organizacji imprez sportowych

• Authors: Rafał Szlachta

Title variants

EN

The meaning of culture in the process of organising sports events

Abstracts

EN

This publication is dedicated towards exploring the issues related to an influence of cultural factors on organisation and management of sporting events. The majority of contemporary sport federations and organisations are multicultural entities. Such aspect of multiculturality poses challenges, as while the members of such organisations are inclined towards co-operation and they naturally engage into various interactions, misunderstandings and conflicts may arise if some issues are left unchecked. For the managing and organising cadre, the future development and evolution of sport disciplines constitutes a challenge on both local and international level. Moreover, c-level officials in the aforementioned (usually multicultural) organisations are most likely to be exposed to such topics as their role is to overcome organisational obstacles throughout the life cycle of any kind of a sporting event regardless of size and scale. The actions of sporting organisations should be built on openness, as such culture should empower and streamline necessary actions, while allowing for the organising cadre to open-up and increase the amount of interactions with their environment.

PL

Artykuł poświęcono problematyce wpływu czynników kulturowych na organizację imprez sportowych. Warto podkreślić, że współcześnie większość organizacji sportowych, to twory wielokulturowe – koegzystują w nich różne kultury, które wchodzą we wzajemne interakcje, współpracują ze sobą, czasami wchodzą w konflikty. Rozwój praktyk organizacyjnych w obszarze sportu wyczynowego i powszechnego stanowi aktualnie wyzwanie nie tylko dla państw i organizacji międzynarodowych, lecz także dla osób pełniących funkcje kierownicze w wielokulturowych organizacjach sportowych, które odpowiedzialne są za organizowanie różnej rangi imprez sportowych. Działania organizacji sportowych powinny opierać się na specyfice otwartości – kultura powinna umożliwiać tworzenie określonej sfery działań, otwierając jednocześnie organizatorów imprez sportowych na otoczenie.

Keywords

PL

kultura; czynniki kulturowe; kultura organizacji; sport; impreza sportowa

EN

culture; cultural factors; organisational culture; sport; sporting event

• Publisher: Uniwersytet Warszawski. Wydział Nauk Ekonomicznych
• Journal: Studia i Materiały
• Year: 2019
• Issue: 1(30)
• Pages: 101-112

Dates

published

2019

Contributors

author

Rafał Szlachta

• Wydział Zarządzania, Uniwersytet Warszawski

• https://orcid.org/0000000189836661

References

• Allaire, Y. i Firsirotu, M.E. (1984). Theoriesof Organizational Culture. Organization Studies, 5, 194–220.
• Anderson, J.M., Lee, J.B., Mark, S. i Price, J.M. (2016). Leading with Culture Driving Organizational Performance through the Alignment of People, Strategy and Culture (s. 3–4). New York: SpencerStuart.
• Aniszewska, G. (2007). Kultura organizacyjna w zarządzaniu (s. 13). Warszawa: PWE.
• Baumol, W. (2004). Entrepreneurial Cultures And Countercultures. Academy of Management Learning and Education, 3, 316–326.
• Behrends, T. (2001). Organisationskultur und Innovativitaet. Ein kulturtheoretische Analyse des Zusammenhangs zwischen sozialer Handlungsgrammatik und innovativem Organisation-sverhalten (s. 56). Munchen: Rainer Hampp Verlag.
• Blau, P.M. i Scott, R. (2003). Formal organizations: A comparitive approach (s. 298). Redwood City: Stanford University Press.
• Bosiacki, S. i Śniadek, J. (2012). Sport jako element strategii promocji miasta. Przedsiębiorczość i Zarządzanie, 10, 13–23.
• Bourdieu, P. (1978). Sport and Social-class. Social Science Information, 17, 819.
• Bourdieu, P. (1995). Sociology in Question (s. 15). London: Sage Publications.
• Bourdieu, P. (2005). Dystynkcja. Społeczna krytyka władzy sądzenia. Warszawa: Scholar.
• Bradley, F. (2005). International Marketing Strategy, 5th Edition (s. 96). Harlow: Prentice Hall. Burgan, B. i Mules, T. (1992). Economic impact of sporting events. Tourism Management, 19.
• Burrell, G. i Morgan, G. (1979). Sociological Paradigms and Organizational Analysis: Elements of the Sociology of Corporate Life. London: Heinemann.
• Daszkiewicz, W. (2010). Podstawowe rozumienie kultury – ujęcie filozoficzne. Roczniki Kulturoznawcze Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego im. Jana Pawła II, 1, 45.
• Doktór, K. (2015). Otoczenie a organizacje sportowe. Zarządzanie Zasobami Ludzkimi w Sporcie, 5(106), 16.
• Drucker, P.F. (2009). Zarządzanie XXI wieku – wyzwania. Warszawa: MT Biznes.
• Dudek, D. (2011). Pojęcie kultury fizycznej w polskiej tradycji terminologicznej do roku 1939 roku (s. 34). Kraków: Oficyna Wydawnicza AFM.
• Glinka, B. (2008). Kulturowe uwarunkowania przedsiębiorczości w Polsce (s. 249). Warszawa: PWE.
• Glinka, B. (2015). Przedsiębiorczość i kultura. Zarządzanie w Kulturze, 1(16), 1–13.
• Glinka, B. i Jelonek, A.W. (2010). Zarządzanie międzykulturowe (s. 57–58). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Glinka, B., Kostera, M. i Brzozowska, A. (2012). Różnorodność kulturowa współczesnych organizacji. W: B. Glinka, M. Kostera (red.), Nowe kierunki w organizacji i zarządzaniu. Organizacje, konteksty, procesy zarządzania (s. 295), Warszawa: Oficyna a WoltersKluwer business.
• Glinka, B. i Thatchenkery, T. (2013). A Comparative Study of Perceptions Towards Entrepreneurship in India, Poland, and the USA. International Journal of Human Resources Development Management, 13(2/3), 119–135.
• Glinka, G. (2017). Przedsiębiorcze społeczeństwo. W: A. Rogut, K. Wach, Globalne i regionalne wyzwania przedsiębiorczości i innowacyjności (s. 9–24). Warszawa: Wydawnictwo Społecznej Akademii Nauk.
• Heinemann, K. (2015). Einfűbrung in die ökonomie des sports (s. 54). Schondorf: Hofmann Verlag.
• Hensel, P. i Glinka, B. (2012). Urzędnicy i przedsiębiorcy. Kulturowe bariery współpracy, Warszawa: Poltext.
• Hofstede, G. (2000). Kultury i organizacje (s. 38–40). Warszawa: PWE.
• Hofstede, G., Hofstede, G.J. i Minkov, M. (2011). Kultury i organizacje. Warszawa: PWE.
• Hofstede, G. i Hofstede, G.J. (2007). Kultury i organizacje. Warszawa: PWE.
• Hollensen, S. (2007). Global Marketing, 4th Edition (s. 219–220). Harlow: Prentice Hall.
• Jaworski, Z. (2009). Kultura fizyczna w społeczeństwie nowoczesnym. W: Z. Dziubiński, K. Jankowski (red.), Kultura fizyczna – kontrowersje wokół rodowodu i treści (s. 471). Warszawa: Wydawnictwo SALOS RP.
• Jennings, P.D., Greenwood, R., Lounsbury, M. i in. (2013). Institutions, Entrepreneurs and Communities: a Special Issue on Entrepreneurship. Journal of Business Venturing, 28(1), 1–9.
• Jesiołowska-Rygas, A. i Rygas, A. (2014). Oblicza wielkich imprez sportowych i ich ekonomiczne rezultaty dla państw współorganizujących, Studia Gdańskie. Wizje i rzeczywistość, X, 54–56.
• Klimann, R.H., Saxton, H.J. i Sarpa, R. (1985). Gaining Control of the Corporate Culture. San Francisco: Jossey Bass Publ.
• Klisiński, J. (2011). Rynek dóbr i usług sportowych (s. 34). Bielsko-Biała: Wydawnictwo Naukowe Akademii Techniczno-Humanistycznej.
• Kosiewicz, J. (2010). O biologicznym i społecznym kontekście kultury fizycznej i sportu. W: J. Kosiewicz (red.), Nauki społeczne wobec sportu współczesnego (s. 10–58). Warszawa: Wydawnictwo i Księgarnie.
• Kostera, M. (2000). Zarządzanie personelem (s. 13). Warszawa: PWE.
• Krawczyk, Z. (1995). Teoretyczne orientacje w socjologii kultury fizycznej. W: Z. Krawczyk (red.), Socjologia kultury fizycznej (s. 26). Warszawa: Wydawnictwa AWF.
• Kubów, M. (2014). Czynniki wpływające na zdolność do identyfikacji szans w przedsiębiorczości w branży sportowej – na przykładzie organizatorów sportu. W: A. Postuła, B. Glinka, J. Pasieczny (red.), Oblicza przedsiębiorczości. Warszawa: Wydawnictwa Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego.
• Lauring, J. i Selmer J. (2007). Multicultural organizations: Common language and group cohesiveness. International Journal of Cross Cultural Management, 10, 267. Lenartowicz, M. (2012). Klasowe uwarunkowania sportu z perspektywy teoretycznej Pierre’a Bourdieu. Sport w kulturze, Kultura i społeczeństwo, 3, 59.
• Lipiec, J. (2001). Pożegnanie z Olimipią (s. 120). Kraków: Wydawnictwo Fall.
• Mazur, Z. i Wawrzyczek, I. (2016). Interculturality and Sport: Mediatizationof Culture Contact. Artes Humanae, 1, 1.
• Mosz, J. (1994). Widowisko sportowe (s. 54). Kraków: Zespół wydawców.
• Panfil, L. i Seweryniak, T. (2009). Wybrane czynniki umiędzynarodowienia kadr organizacji sportowych. Wrocław: Wydawnictwo AWF.
• Panfil, R. (2015). Zarządzanie w sporcie. Warszawa: Wydawnictwo PRS.
• Park, H.W. (2014). Transition fromthe Triple Helix to N-Tuple Helices? An interview with E. G. Carayannis and David F.J. Campbell. Scientometrics, 99(1), 203–207.
• Perek, R. (2010). Prawne aspekty zabezpieczenia imprez masowych. Katowice: Wydawnictwo Szkoły Policji w Katowicach.
• Piątkowska, K. (2006). Wykorzystanie funduszy strukturalnych UE na infrastrukturę sportową w Polsce (s. 131–139). Warszawa: Polski Instytut Spraw Międzynarodowych.
• Płoszaj, K. i Firek, W. (2018). Międzykulturowa edukacja olimpijska (s. 37). Warszawa: Wydawnictwo Imprint Media.
• Purgał-Popiela, J. (2004). Kulturowe uwarunkowania fuzji i przejęć. W: A. Pocztowski (red.), Zarządzanie zasobami ludzkimi w procesach fuzji i przejęć (s. 73). Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
• Rozkwitalska, M. (2012). Bariery w zarządzaniu międzykulturowym. Perspektywa filii zagranicznych korporacji transnarodowych (s. 21–57). Warszawa: Oficyna a Wolters Kluwer business.
• Ryba, B. (1998). Planowanie i realizowanie imprez sportowych. W: B. Ryba (red.), Zarządzanie przedsięwzięciami sportowymi (s. 83–86). Warszawa: Polska Korporacja Menedżerów Sportu.
• Ryba, B. (2000). Organizacja imprez sportowych. Warszawa: Wydawnictwo Polskiej Korporacji Menedżerów Sportu.
• Ryba, B. (2000). Podstawa organizacji i zarządzania instytucjami sportowymi (s. 34). Warszawa: Wydawnictwo Polskiej Korporacji Menedżerów Sportu.
• Ryszkowski, W. (1996). Planowanie imprez sportowych. W: B. Ryba (red.), Organizacja imprez sportowych (s. 74). Warszawa: Wydawnictwo Polskiej Korporacji Menedżerów Sportu.
• Schein, E.H. (2010). Organizational Culture and Leadership (t. 2, s. 24). The Jossey-Bass Business & Management Series. Nowy Jork: John Wiley and Sons.
• Siemiński, M., (2008). Kształtowanie kultury organizacyjnej przedsiębiorstw przemysłowych (s. 10). Toruń: Wydawnictwo „Dom Organizatora”.
• Sikorski, Cz. (1999). Kultura organizacyjna wysokiej tolerancji niepewności. Organizacja i Kierowanie, 1.
• Sikorski, Cz. (2006). Kultura organizacyjna (s. 54). Warszawa: C.H. Beck.
• Sikorski, Cz. (2009). Kształtowanie kultury organizacyjnej. Filozofia, strategie, metody. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Smircich, L. (1983). Concepts of culture and organizational analysis. Administrative Science Quarterly, 28.
• Smircich, L. (1989). Koncepcje kultury a analiza organizacyjna. W: A. Marcinkowski, J. Sobczak (red.), Wybrane zagadnienia socjologii organizacji. Część II: Perspektywa kulturowa w badaniach organizacji (s. 41). Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Stahl, G.K., Makela, K., Zanderd, L. i Maznevski, M.L. (2010, December). A look at the bright side of multicultural team diversity. Scandinavian Journal of Management, 26(4), 439–447.
• Starakiewicz, U. i Kubów, M. (2014). Kształtowanie postaw przedsiębiorczych w procesie edukacji z wykorzystaniem studium przypadku i metafor ze świata sportu. Horyzonty Wychowania, 13(28), 95–109.
• Strugarek, J. (2006). Organizacja i prowadzenie imprez sportowych, rekreacyjnych i turystycznych (s. 54). Poznań: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
• Sułkowski, Ł. (2012a). Kulturowe procesy zarządzania (s. 16). Warszawa: Difin.
• Sułkowski, Ł. (2012b). Wieloznaczność kultury organizacyjnej. W: J. Woroniecki, Ł. Prysiński (red.), Przedsiębiorczość i Zarządzanie. Szanse i zagrożenia rozwoju przedsiębiorczości – aspekty rachunkowe, finansowe i organizacyjne, (t. XIII, z. 12, s. 16). Łódź: Wydawnictwo Społeczna Akademia Nauk.
• Sznajder, S. (2012). Marketing sportu. Warszawa: PWE.
• Szydło, J. (2014). Paradygmaty kultury organizacyjnej. Economics and Management, 4, 85.
• Śliwa, M. (2012). Kwestie praktyczne zarządzania w kontekście wielonarodowym. Perspektywa firmy i jej interesariuszy. W: B. Glinka, M. Kostera (red.), Nowe kierunki w organizacji i zarządzaniu. Organizacje, konteksty, procesy zarządzania. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
• Ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych z dnia 20 marca 2009 r. (DzU 2009 Nr 62, poz. 504).
• Ustawa z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (DzU 2010 Nr 127, poz. 857).
• Usunier, J.C. (2009). Marketing Across Cultures (2nd Edition, s. 28–103). Harlow: Prentice Hall.
• Waśkowski, Z. (2011). Kompetencje menedżera sportu i determinanty ich kształtowania. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu, 168, 252.
• Wilson, F.M. (2010). Organizational behaviour and work. A critical introduction (3rd Edition, s. 220– 235). Oxford: Oxford University Press.
• Wiśniewski, E. (2012). Marketing sportowy wyzwaniem dla miast i regionów (s. 14). Łódź: Wydawnictwo Społeczna Akademia Nauk.
• Żakowicz, K. (2009). Diagnoza psychologiczna. Diagnoza jako kompetencja profesjonalna (s. 62). Gdańsk: GWP.
• Żymierska, E. (2008). Intercultural Environments. Innovative Management Journal, 1.
• Żyśko, J. i Piątkowska, M. (2007). Sport a dialog wielokulturowy. W: J. Nowocień (red.), Społecznaedukacyjne oblicza współczesnego sportu i olimpizmu. Wychowanie patriotyczne przez sport (s. 104). Warszawa: Estrella.

Identifiers

DOI

10.7172/1733-9758.2019.30.9

Biblioteka Nauki

2195045