Podstawy odpowiedzialności przewoźnika kolejowego za uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź śmierć pasażera

• Authors: Daniel Dąbrowski

Abstracts

PL

Regulacja odpowiedzialność przewoźnika kolejowego za uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia bądź śmierć pasażera zawarta jest obecnie w kilku aktach prawnych. Podstawowe znaczenie ma rozporządzenie 1371/2007. Znajduje ono zastosowanie do większości przewozów krajowych, jak również przewozów międzynarodowych między państwami UE. Dotyczy jednak tylko przewozów wykonywanych przez przewoźnika posiadającego licencję wymaganą przepisami prawa unijnego. Wątpliwości budzi jego stosowanie w sytuacji, gdy umowa przewozu została poddana reżimowi prawa państwa trzeciego (niebędącego członkiem UE). W przypadku przewozów do i z państw trzecich będących stroną przepisów ujednoliconych CIV odpowiedzialność przewoźnika za życie i zdrowie pasażera jest regulowana tymi przepisami. Kodeks cywilny może mieć zastosowanie – na zasadzie wyłączności – do tych przewozów, które nie podlegają reżimowi rozporządzenia 1371/2007 ani przepisów ujednoliconych CIV. W odniesieniu do przewozów, które podlegają tym reżimom regulacja kodeksu stosowana jest uzupełniająco. Ponadto osoba poszkodowana może w takim wypadku oprzeć swoje roszczenie na przepisach kodeksu cywilnego o odpowiedzialności deliktowej. Nawet jednak w razie oparcia roszczenia na podstawach deliktowych przewoźnik ponosi odpowiedzialność tylko na warunkach i w granicach przewidzianych w rozporządzeniu 1371/2007 lub przepisach ujednoliconych CIV.

Keywords

PL

odpowiedzialność przewoźnika kolejowego; odpowiedzialność przewoźnika za życie i zdrowie; przewóz pasażerów; rozporządzenie 1371/2007; prawa pasażerów

• Publisher: Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
• Journal: internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
• Year: 2018
• Volume: 7
• Issue: 7
• Pages: 49-59

Dates

published

2018

Contributors

author

Daniel Dąbrowski

• Uniwersytet Szczeciński, Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług, Katedra Prawa Gospodarczego, Transportowego i Ubezpieczeń

References

• Dąbrowski, D. i Garnowski, K. (2018). Limitation of the liability of the employee and other persons for whom the carrier is responsible in the light of international transport conventions, TASK Publishing (w druku).
• Górski, W. (1988). Przewóz ładunków w żegludze śródlądowej w świetle przepisów ustawy: Prawo przewozowe. Studia Iuridica Maritima, 1, 31–43.
• Grzybek, A. (1972). Ruch mechanicznego środka komunikacji, poruszanego za pomocą sił przyrody, jako element odpowiedzialności cywilnej (art. 436 k.c.). Prace Prawnicze Uniwersytetu Śląskiego, 3, 23–36.
• International Union of Railways. (2017). Significant Accidents 2016. Public Report. Paris. Pozyskano z: http:// safetydb.uic.org (11.10.2018).
• Kłosowski, K. (2016). Zakres stosowania przepisów rozporządzenia (WE) nr 1371/2007 Parlamentu Europejskiego i Rady dotyczącego praw i obowiązków pasażerów w ruchu kolejowym – uwagi de lege lata oraz de lege ferenda. W: M. Pawelczyk (red.), Regulacja i ochrona konsumentów w sektorze transportu kolejowego – wybrane problemy (s. 145–159). Warszawa: Wydawnictwo Ius Publicum.
• Steennot, R. (2014). The protection of consumers in cross-border airline’s contracts of carriage at the level of private international law. W: J. Verhellen, H. Storme, M. Piers (red.), Liber Amicorum Johan Erauw (s. 175–188 ). Antwerpen: Intersentia.
• Wesołowski, K. (2017). Odpowiedzialność za utratę życia i zdrowia podróżnego, Problemy Transportu i Logistyki, 4, 141–154.

Identifiers

DOI

10.7172/2299-5749.IKAR.7.7.4

Biblioteka Nauki

2164876