Leon Wachholz, zapomniany polski kryminolog

• Authors: Jan Widacki

Title variants

EN

Leon Wachholz: The Forgotten Polish Criminologist

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

Leon Wachholz (1867-1942) was a professor of forensic medicine at the JagiellonianUniversity, Cracow (Poland).He made his way into the history of forensic sciences as an eminent specialistin forensic medicine, promoter of experimental methods and a teacher of a wholegeneration of Polish professors of forensic medicine. He tutored professors: Jan Ol -brycht (Cracow), Włodzimierz Sieradzki (Lwów), Stefan Horoszkiewicz (Poznań), andwrote the first modern Polish handbook of forensic medicine, published in Cracowin 1899.Leon Wachholz was also a historian of medicine, the author of many interestingarticles in the field, whereas his scientific achievements in the field of criminology,although attractive and valuable, now remain practically unknown.Nevertheless, in the late 19th and early 20th centuries, it was typical of forensicmedicine professors to deal with criminology. Those who did include pioneers of contemporary criminology, to mention for example Cesare Lombroso in Italy or Alexand reLacassange in France. Therefore, Wachholz’s interest in criminology was natural forhis time.Wachholz’s first work in criminology was the higher doctorate (“habilitation”)lecture O obłędzie moralnym z punktu widzenia antropologii kryminalnej (“On moralinsanity from the point of view of criminal anthropology”), published in 1894.His most valuable contributions to criminology include Wojna a zbrodnia (“Warand crime”), published in 1922 in Poland and Germany, and Alkoholizm a przestępstwo(“Alcoholism and crime”), published in 1927.Other notable works in criminology, more exactly in forensic sexuology, includedO przewrotnym popędzie płciowym (“On perversive sexual drive”), published in 1892,and O morderstwie z lubieżności (“Murder motivated by sex”, in German: “Der Lustmord”),published in 1900.Both above-mentioned works show a visible influence of Richard von Krafft-Ebing(author of the famous Psychopathia sexualis), in whose Viennese clinic Wachholz heldan internship immediately after graduation.Wachholz’s point of view on the aetiology of crime was expressed in the bookMedycyna kryminalna (“Medicine for investigators”) written together with Professor Jan Olbrycht, as well as in the extensive eulogy published after the death of CesareLombroso (1910).Wachholz’s works in criminology prove that the his view on the aetiology of crimeand the criminal gradually evolved. Why do people commit crime and acts of violence?As far as he seemed to follow the individual (anthropological, biological aspects,like Cesare Lombroso or Richard von Krafft-Ebing), in his later works he appreciatedthe impact of social factors on crime (e.g. Alexandre Lacassange, Gabriel Tarde or Franzvon Liszt). Ultimately, his views placed him among positivists-multicausalists such asEnrico Ferri. Later, in the early 1930s, having read Johann Lange and Heinrich Kranzon the criminality of twins, he remained within the realm of multicausality, yet wasready to recognise the biological, individual element as dominant.Towards the end of his life, in 1937, Wachholz formulated his original theoryof criminality, which he called “The Right of Contrast” (in Polish: prawo kontrastu).Making some reference to metaphysics and categories of “good” and “evil”, he divergedfrom the fundamental foundations of positivism, which he had followed nearly for allhis scientific life.

Keywords

PL

historia kryminologii; kryminologia w Polsce; Leon Wachholz; history of criminology; criminology in Poland; historia kryminologii; kryminologia w Polsce; Leon Wachholz; history of criminology; criminology in Poland

EN

history of criminology; criminology in Poland; Leon Wachholz

• Publisher: Instytut Nauk Prawnych PAN / Institute of Legal Studies PAN
• Journal: Archiwum Kryminologii
• Year: 2018
• Issue: XL
• Pages: 523-534

Dates

published

2018-09-16

Contributors

author

Jan Widacki

References

• Abbott E., Crime and the war, „Journal of Criminal Law and Criminology” 1918, t. 9, z. 1.
• Archiwum Uniwersytetu Jagiellońskiego, akta habilitacyjne Wachholza, WL II 133.
• Batawia S., Wpływ ostatniej wojny na przestępczość nieletnich, „Psychologia Wychowawcza” 1948, t. XIII, nr 1–2, s. 215–227.
• Glueck E.T., Wartime and delinquency, „Journal of Criminal Law and Criminology” 1942, t. 33, nr 2, s. 119–135.
• Janicka D., Polska myśl prawnokarna XIX i XX wieku. Autorzy i ich dzieła od szkoły klasycznej do socjologicznej, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń 2017.
• Janiszewska-Talago E., Szkoła antropologiczna prawa karnego w Polsce, Wydawnictwo Prawnicze, Warszawa 1965.
• Krafft-Ebing R. von, Psychopathia sexualis, Verlag von Ferdinand Enke, Stuttgart 1886.
• Kranz H., Die Kriminalität bei Zwillingen, „Zeitschrift für induktive Abstammungslehre” 1933.
• Kranz H., Lebensschicksale kriminaller Zwillingen, Julius Springer, Berlin 1936.
• Krzymuski E., Szkoła pozytywna prawa karnego we Włoszech, nakładem autora, Lwów 1889.
• Lange J., Verbrechen als Schicksal Studien an kriminallen Zwillingen, Georg Thieme, Leipzig 1929.
• Lernell L., Zarys kryminologii ogólnej, PWN, Warszawa 1973.
• Liszt E. von, Der Einfluss des Krieges auf die sociale Schichtung der Wiener Bevölkerung, Braumüller Verlag, Wien–Leipzig 1919.
• Makiłła D., Historia prawa w Polsce, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
• Popper K., Logika odkrycia naukowego, wyd. II pol., Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2002.
• Rosenblatt J., O obecnych szkołach prawa karnego i ich metodzie, nakładem redakcji „Przeglądu Sądowego i Administracyjnego”, Lwów 1887.
• Świda W., Prawo karne, PWN, Warszawa 1970.
• Szewczyk M., Poglądy kryminologiczne Leona Wachholza, „Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii” 1975, t. 25, nr 3, s. 225–231.
• Thorwald J., Stulecie detektywów, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1971.
• Wachholz L., Alkoholizm a przestępstwo, Centrala Kół Abstynenckich Młodzieży, Kraków 1927.
• Wachholz L., Cesare Lombroso. Wspomnienie pośmiertne, „Przegląd Lekarski” 1910, t. XLIX, nr 1, s. 16–18; nr 2, s. 27–29.
• Wachholz L., Geneza przestępstwa a prawo kontrastu, „Polska Gazeta Lekarska” 1937, t. 16, nr 31–32, s. 1–15.
• Wachholz L., Krieg Und Verbrechen, „Deutsche Zeitschrift für gesamte gerichtliche Medizin” 1922, t. I, nr 10/11.
• Wachholz L., O obłąkaniu moralnym ze stanowiska antropologii kryminalnej, „Przegląd Lekarski” 1894, nr 10.
• Wachholz L., O oznaczaniu wieku ze zwłok na podstawie kostnienia główki kości ramieniowej, Rozprawy Akademii Umiejętności, Wydziału Matematyczno-Przyrodniczego, seria 2, t. 2, Kraków 1895.
• Wachholz L., O przewrotnym popędzie płciowym, „Przegląd Lekarski” 1892, nr 29.
• Wachholz L., Olbrycht J., Medycyna kryminalna, Gebethner i Wolff, Warszawa–Kraków–Lublin–Łódź–Paryż–Poznań–Wilno–Zakopane 1922.
• Wachholz L., Podręcznik medycyny sądowej, Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 1899.
• Wachholz L., Psychopatologia sądowa, Gebethner i Wolff, Warszawa–Kraków–Lublin–Łódź–Poznań–Wilno–Zakopane, b.d.
• Wachholz L., Wojna a zbrodnia. Studium kryminologiczne, „Przegląd Współczesny” 1922, nr 3, s. 71–87 [odbitka: s. 1–17].
• Walklate S., McGurry R. (red.), Criminology and War. Transgressing the borders, Routledge, New York 2015.
• Widacki J., Leon Wachholz jako kryminolog [w:] Rozważania o przyczynach zbrodni przez prof. Leona Wachholza profesora medycyny sądowej Uniwersytetu Jagiellońskiego napisane, Krakowska Szkoła Wyższa im. A. Frycza Modrzewskiego, Kraków 2008, s. III–XI.
• Widacki J., Szuba-Boroń A., Profesor Józef Rosenblatt – klasyk, socjalista czy prekursor pozytywizmu? [w:] Widacki J. (red.), Od szkoły klasycznej do neoklasycznej w prawie karnym, Oficyna Wydawnicza AFM, Kraków 2016, s. 53–80.
• Wróbel W., Zoll A., Polskie prawo karne. Część ogólna. Podręcznik, Znak, Kraków 2011.

Identifiers

DOI

10.7420/AK2018M