EN
Zmieniająca się przestrzeń miejska pod wpływem procesów rewitalizacji zaniedbanych obszarów poprzemy- słowych zajmuje ważne miejsce w re eksji nad pozycją osób niepełnosprawnych we współczesnych miastach. Społeczne de nicje niepełnosprawności przenoszą odpowiedzialność za marginalizację osób niepełnosprawnych z poziomu jednostkowego na poziom makrospołeczny. Upatrują przyczyn wykluczenia tej kategorii społecz- nej nie w de cytach zycznych, zmysłowych i psychicznych, z jakimi zmagają się osoby niepełnosprawne, tylko w barierach o charakterze infrastrukturalnym i społecznym wynikających z organizacji społeczeństwa. W takiej perspektywie pełne włączenie osób niepełnosprawnych w główny nurt życia miasta, na równych prawach z osobami sprawnymi umożliwi nie tyle funkcjonalne usprawnianie tej kategorii, ile zniwelowanie istniejących ograniczeń. Celem artykułu jest ukazanie zależności między modernizacją przestrzeni miejskiej dokonującą się pod wpływem jej deindustrializacji a aktywnością osób niepełnosprawnych. Opisany przykład ma charakter dobrej praktyki związanej z pełnym otwarciem przestrzeni muzealnej na rewitalizowanym obszarze Zabłocia w Krakowie dla tej kategorii społecznej. W tym kontekście chciano pokazać relację pomiędzy udostępnieniem dla osób niepełnosprawnych wybranej przestrzeni miasta a charakterem ich uczestnictwa w niej.