PL
Celem artykułu jest ukazanie roli sieci wsparcia występujących w różnych modelach polityki społecznej oraz możliwości implementacji tych modeli w praktyce rozwiązywania problemów społecznych w mikroskali. Przedstawiono założenia trzech komplementarnych modeli polityki społecznej: polityki aktywizacji, pluralizmu międzysektorowego i obywatelskiej polityki społecznej oraz wstępujące w tych modelach obszary działania przypisane różnym podmiotom i tworzonym przez nich sieciom. Realizowana samorządowa polityka społeczna w praktyce rozwiązywania problemów społecznych może wykorzystywać założenia wszystkich trzech modeli, ale obiektywne i subiektywne uwarunkowania tych zjawisk spowalniają ten proces i nie doprowadzają – mimo deklaracji – do jej rzeczywistego uspołecznienia.