Nazwy gier karcianych w dobie średniopolskiej

• Authors: Zuzanna Krótki

Title variants

EN

Names of card games in the Middle Polish period

Abstracts

EN

This paper analyses Middle Polish names of card games. This field, which was a novelty in the sixteenth-century Polish language, developed extremely fast, which was greatly influenced by foreign languages: German and French. This research was commenced in order to answer the question how Old Polish dealt with the excessive number of units of foreign origin, how its users strove to adapt the lexis. It turned out that Poles often replaced foreign names of card games with Polish ones in the old times. They chose units implying analogous images with respect to foreign lexemes, if possible. Occasionally, they would also form language hybrids, that is contaminations of foreign and Polish words. The prevalent method in this sketch is the analysis of the contexts where the words from the CARD GAMES semantic field were present. The semantic value of a word in a given period was inferred from the certifications of its usage in the dictionaries recording Old Polish. The discussions were enriched also by later, nineteenth-century, descriptions of card games the names of which were recorded in the Middle Polish period.

• Publisher: Towarzystwo Kultury Języka
• Journal: Poradnik Językowy
• Year: 2017
• Volume: 744
• Issue: 5
• Pages: 30-43

Dates

published

2017

Contributors

author

Zuzanna Krótki

• Uniwersytet Śląski w Katowicach

References

• R. Callois, 2001, Man, play and games, Chicago.
• W.A. Chatto, 1901, Origin and history playing cards, London.
• A. Chwalba, T. Czekalski, M. Ferenc, D. Kałwa, L. Korczak, 2005, Obyczaje w Polsce. Od średniowiecza do czasów współczesnych, Białystok.
• Z. Gloger, 1974, Encyklopedia staropolska ilustrowana, Warszawa.
• Ł. Gołębiowski, 1831, Gry i zabawy różnych stanów w kraju całym lub w niektórych tylko prowincjach, Warszawa.
• A. Hamerliński-Dzierożyński, 1976, O kartach, karciarzach, grach poczciwych i grach szulerskich. Szkice obyczajowe z wieków XV–XIX, Kraków.
• J. King van Rensselaer, 1912, Prophetical, educational and paying cards, London.
• J. Kitowicz, 2005, Opis obyczajów za panowania Augusta III Sasa, Gdańsk.
• I. Krasicki, 1860, Pan Podstoli, Kraków.
• R. Kopoczek, 2013, Wstęp do wiedzy o grach tradycyjnych, Katowice.
• S. Kozietulski (Stary Gracz), 1888, Gry w karty. Dawniejsze i nowe. Dokładne sposoby ich prowadzenia. Krótka historyja kart, Warszawa.
• B. Nowowiejski, 2013, O nazwach rozrywek umysłowych w polszczyźnie, „Białostockie Archiwum Językowe” nr 13, s. 227–252.
• A. Piotrowicz, 1994, Nazwy gier i zabaw we współczesnej polszczyźnie [w:] Z. Zagórski (red.), Język a współczesne społeczeństwo polskie, Poznań, s. 49–55.
• A. Piotrowicz, 2004, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Poznań.
• A. Piotrowicz, 2006, Nazwy zabawek i zabaw dziecięcych w słownikach języka polskiego z XX wieku, „Poradnik Językowy” z. 4, s. 27–44.
• A. Piotrowicz, 2014, Życie towarzyskie, Poznań.
• N. Rozalijew, 2009, Gry w karty, Warszawa.
• B. Sułkowski, 1984, Zabawa. Studium socjologiczne, Warszawa.
• Wytrawny Gracz, 2012, Gry w karty polskie i obce, Kraków.

Identifiers

Biblioteka Nauki

3151385