La lettre écrite á soi-méme dans la pratique diaristique

• Authors: Jerzy Lis

Title variants

PL

List pisany do samego siebie w praktyce dziennikowej

Abstracts

PL

Badając dzienniki pisarzy francuskich, autor zauważył pewną analogię między stylem pamiętnikarskim i epistolarnym. W obydwu przypadkach mamy do czynienia z potrzebą komunikowania, czyli przekazywania pewnych treści od nadawcy do odbiorcy. Z perspektywy formalnej, semantycznej czy też funkcjonalnej podobieństwo to jest uzasadnione, gdyż odpowiada modelowi dialogu. Charakter dialogu, który występuje w liście i w dziennikach nie jest jednakże tej samej natury. List implikuje przepływ informacji od piszącego do jednego lub wielu konkretnych adresatów (list prywatny lub list otwarty), podczas gdy dzienniki pisane są często do szuflady. Autor stawia sobie pytanie, czy rzeczywiście zapiski pisarzy, które nie poszukują odbiorcy uczestniczącego w wymianie informacji mogą brać udział w akcie komunikacji. Oprócz odbiorcy realnego istnieje przecież jeszcze adresat wyimaginowany, co potwierdza teoria Karla Vosslera, według której wystarczy jedna osoba, aby mógł zaistnieć dialog. Monolog byłby więc najdoskonalszą formą dialogu. Dziennik nie potrzebuje odbiorcy, a jednak trudno odmówić mu cech dialogu. Autor wyróżnia dwa typy odbiorców dzienników: odbiorcę fikcyjnego (sam autor, wymyślona osoba czy też dziennik, który staje się intymnym rozmówcą pisarza) i odbiorcę realnego (czytelnik opublikowanego dziennika). Pierwszy typ odbiorcy, pomimo rozróżnień, można sprowadzić do samego autora, ponieważ pisarz prowadząc dialog ze swoim dziennikiem rozmawia ze sobą. Listy, które adresuje do wymyślonych postaci, są listami do niego samego.

• Publisher: Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
• Journal: Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Romanica
• Year: 2000
• Issue: 001
• Pages: 207-217

Dates

published

2000

Contributors

author

Jerzy Lis

Identifiers

Biblioteka Nauki

19090963