PL
Autor artykułu określa nędzę oraz jej skutek jako trudność dostępu do wiedzy autentycznej, rozumianej jako produkt ciagłego, krytycznego, ewolucyjnego przedstawiania świata lub jego fragmentu. Ta problematyka występuje w tak różnych, choć napisanych w tym samym czasie dziełach, jak "Nędznicy" Wiktora Hugo czy "Poematy antyczne" Leconte'a de Lisle'a. Twórców tych łączy głębokie przekonanie, że w procesie wytwarzania wiedzy zerwała się nić ciągłości; nade wszystko jednak pragną oni walczyć z tym zjawiskiem poszukując nowych form wypowiedzi literackiej, co wyraźnie widać w porównaniu z metodą stosowaną przez filozofów. Proudhon lub Marx czynią bowiem z nędzy przedmiot zewnętrzny wobec języka, który ma służyć analizie i rozwiązywaniu tego problemu społecznego.