PL
Tekst podejmuje próbę opisania strategii perswazji w opowiadaniu Bataille'a oraz wyjaśnienia, jakie sensy kryją się za faktem, iż Julie jest utworem niedokończonym. Dane tekstowe i pozatekstowe wskazują na złożoną sieć znaczeń, w której znajdują się czytelnik i autor Julie. Podejmując grę z pseudonimami oraz własną biografią, Bataille tworzy świat, w którym nadmierna dawka nieszczęścia na swój sposób go odrealnia, zaś drążące bohaterów poczucie niespójności czy nawet rozpadu odzwierciedla jednocześnie narracyjną strukturę. Zaprogramowany przez Bataille'a wirtualny czytelnik traci grunt wobec wszechobecności absurdu i paradoksu, przejawiających się zwłaszcza pod postacią nieoczekiwanych ataków śmiechu. Perswazyjna manipulacja dokonuje się także na poziomie stylu: powtarzane z drobnymi modyfikacjami wyrażenia i całe zdania tworzą system, w którym oczekiwanie - główny temat opowiadania - przygotowuje bohatera (czytelnika) na (fałszywe) objawienie. To ostatnie, stanowiące rodzaj erotycznej utopii, zbiega się z osobistymi doświadczeniami Bataille'a z czasu, w którym pisał on Julie, a także z innymi tekstami z tego okresu.