The ecumenical dimension of „Vatican II”

• Authors: Jose Ramon Villar

Title variants

PL

Ekumeniczny wymiar Vaticanum II

Abstracts

PL

Sobór Watykański II określił teologiczny status podzielonych chrześcijan oraz ich Kościołów i wspólnot. Jednakże ekumeniczne znaczenie Soboru przenika całe zadanie odnowy rozpoczęte przez Sobór Watykański II, jako podstawę jedności. Soborowa odnowa była inspirowana „zasadą katolickości” lub zdolnością do zintegrowania wszystkiego, co autentycznie chrześcijańskie, z doktryną i życiem Kościoła katolickiego. Zasada katolickości miała szczególne zastosowanie w obszarach doktrynalnych i teologicznych. Niniejsze opracowanie, opierając się na wypowiedziach soborowych, ukazuje w trzech częściach te wszystkie wymiary ekumenizmu Vaticanum II, podkreślając ów podstawowy wymiar nauczania soborowego.

EN

The council defined the theological condition of separated Christians and of their churches and communities. However, the ecumenical significance of the Council pervades the whole task of renewal begun by Vatican II, as the basis for unity. The conciliar renewal was inspired by the “principle of catholicity” or capacity to integrate all that is authentically Christian into the doctrine and life of the Catholic Church. The principle of catholicity had particular application in the doctrinal and theological areas.

Keywords

EN

Vatican II; Renewal; Ecumenism

PL

Vaticanum II; odnowa; ekumenizm

• Publisher: Wyższe Seminarium Duchowne Diecezji Elbląskiej w Elblągu
• Journal: Studia Elbląskie
• Year: 2018
• Volume: 19
• Pages: 317-326

Dates

published

2018

Contributors

author

Jose Ramon Villar

• Universidad de Navarra en Pamplona

References

• Aubert R., La Santa Sede y la Unión de las Iglesias, Estela, Barcelona 1959.
• Bea A., Pour l’unité des chrétiens. Problémes et principes, obstacles et moyens, réalisations et perspectives, Cerf, Paris 1963.
• Cardona C., La jerarquía de las verdades y el orden de lo real, „Scripta Theologica” 4(1972), 123 – 144.
• Carle L., L’oecuménisme de Vatican I à Vatican II: ou le passage des critères subjectifs (ignorantia invincibilis) aux critères objectifs (semina aut vestigia ecclesiae) d’appartenance imparfaite à l’Église, „Divinitas” 21(1977), 133 – 190; 22(1978), 5 – 40.
• Congar Y., Chrétiens désunis: principes d’un oecuménisme catholique, Cerf, Paris 1937.
• Cong. for the Doctine of the Faith, Respuestas a algunas preguntas acerca de ciertos aspectos de la doctrina sobre la Iglesia (29 – VI – 2007). Comments on the Decree of Ecumenism, „Ecumenical Review” 17(1965), 93 – 94.
• González Montes A. (ed.), Enchiridion oecumenicum, Universidad Pontificia de Salamanca, Salamanca, t. I 1986, t. II 1993.
• Izquierdo C., La „jerarquía de verdades”: su recepción en el ecumenismo y en la teología, „Scripta Theologica” 44(2012), 433 – 461.
• Joint Working Group between the Roman Catholic Church and the World Council of Churches, The Notion of „Hierarchy of Truths”, An Ecumenical interpretation, „Faith and Order Paper” nº 150, WCC Publications, Genève, 1990.
• Kasper W., Caminos de unidad. Perspectivas para el Ecumenismo, Cristiandad, Madrid 2008.
• Kasper W., Cosechar los frutos. Aspectos básicos de la fe cristiana en el diálogo ecuménico, Sal Terrae, Santander 2010.
• Rodríguez P., Ordenación e incorporación a la Iglesia, in Idem, Iglesia y Ecumenismo, Rialp, Madrid 1979.
• Thils G., Historia doctrinal del movimiento ecuménico, Rialp, Madrid 1965. Thils G., El Decreto de Ecumenismo, Desclee, Bilbao 1968.
• Villar J.R., La Iglesia de Cristo subsistit in la Iglesia Católica (Lumen Gentium, n. 8), „Teocomunicaçao” 42(2012), 224 – 241.

Identifiers

Biblioteka Nauki

2148098