PL
Zofia Swieczina (1782-1857) od dzieciństwa związana była z dworem carskim. W 1815 przyjęła katolicyzm i wkrótce potem wyemigrowała wraz z mężem do Francji. W Paryżu otworzyła salon uczęszczany przez wielu znanych intelektualistów, gdzie dyskutowano przede wszystkim kwestie religijne i sprawy związane z polityką kościelną. Swieczina nic nie opublikowała za swego życia, lecz pozostawiła po sobie ogromną ilość notatek i listów. Była świetnie oczytana i interesowała się wszelkimi aspektami teologii, lecz nie pozostawiła po sobie systematycznego wykładu teologii. W niniejszym artykule zaprezentowane zostały niektóre tematy dyskutowane przez Swieczinę: kwestia stosunku człowieka do Boga, sprawa relacji między Kościołem Katolickim a Kościołem Prawosławnym oraz kwestia uniwersalizmu Kościoła. Artykuł prezentuje również gwałtowną i wrogą reakcję w Rosji na wydanie przez de Falloux pism i listów Swiecziny.