Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2009 | 1 | 165-182

Article title

Der Glaube der Lebuser und Pommerschen Stämme im 12. Jahrhundert

Content

Title variants

Languages of publication

Abstracts

EN
Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.
PL
[Abstrakt tylko w j. polskim / Abstract only in Polish] Wierzenia plemion lubuskich i pomorskich w XII wieku Pomorze Zachodnie, do którego należała Ziemia Lubuska, było centrum pogaństwa słowiańskiego. Rugia była stolica pogaństwa, a Swarożyc naczelnym bożkiem. Na podstawie przeprowadzonych wykopalisk na terenie Głogowa i okolic znamy pozostałości mieszkań ludzkich ze średniowiecza. Zachowały się skorupy i resztki żywności, kości zwierząt, a także materiał opalowy (drewno dębowe). Kapłani pogańscy sprawowali kult albo kierowali czynnościami kultowymi, strzegli też miejsc kultu. W dużych świątyniach było kilku kapłanów, a w małych świętych gajach tylko jeden. Czczenie bożka było ograniczone do terenu plemienia i zamkniętej wspólnoty. Przed wyruszeniem na podbój zanoszono prośby do bóstwa, a po zwycięstwie składano ofiary dziękczynne. Składano też opłaty na rzecz bóstwa Światowida - nawet król duński wysłał Światowidowi złoty kielich na znak swej czci. Kapłani pogańscy mieli duży wpływ na swoich władców, życie społeczne i religijne oraz na rozstrzyganie różnych spraw. Chrześcijaństwo najwcześniej przyjęto w południowej Polsce, a dopiero w XII w. na Pomorzu Zachodnim. Pogaństwo oraz zwyczaje i praktyki pogańskie istniały jednak przez wiele lat. Niszczono co było chrześcijańskie, mordowano duchownych i świeckich chrześcijan. Władcy, którzy przyjęli chrześcijaństwo, obdarowywali dobrami podwładnych, a karali śmiercią tych, którzy nie porzucili obrzędów pogańskich. Podobnie postępował Bolesław Krzywousty (1086-1138). Poganie oddawali cześć bóstwom i duchom, rzekom, drzewom przez modlitwę i składanie ofiar. Modlitwa była prośbą, a ofiara, jak pożywienie czy schronienie, dziękczynieniem za otrzymane dobro. Polskie pogaństwo rozpoczęło budowę świątyń na przełomie XI i XII w. Pomimo że Polska przyjęła chrześcijaństwo dużo wcześniej, to wpływy pogańskie w tym okresie były bardzo silne. Misjonarze, władze duchowne i świeckie w XII w. przygotowywali pogan do przyjęcia chrześcijaństwa i tępili kult starych bogów. Poganie stawiali opór szerzącej się religii chrześcijańskiej. W 1106 poganie z Pomorza napadli na Bolesława Krzywoustego (1086-1 138), który przybył na uroczystości poświęcenia kościoła na Ziemi Lubuskiej. To on przywrócił polskie panowanie nad Pomorzem i Ziemią Lubuską oraz dokonał ich chrystianizacji, utrzymując niezależność Kościoła polskiego na tych terenach. Ok. 1123 utworzono w Lubiążu biskupstwo (sufragania Poznania). Na Łysej Górze kult pogański trwał do drugiej połowy XII w. Kościół w Lubiążu powstał w 1150 r. na miejscu świątyni pogańskiej. Świątynia pogańska pod Jaworem przetrwała do 1168 r. Natomiast pogaństwo na Pomorzu Zachodnim zaginęło na skutek zwycięstwa Duńczyków w 1168 r., a świątynia Światowida została doszczętnie zniszczona, Bolesław Krzywousty narzucił chrześcijaństwo Pomorzanom. W XII w. zaczęły na Pomorzu szerzyć się herezje średniowieczne i działalność sekty bogumiłów.

Year

Volume

1

Pages

165-182

Physical description

Dates

published
2009

Contributors

References

  • Blaschke J.: Geschichte der Stadt Glogau und des Glogauer Landes. Glogau 1913.
  • Brückner A.: Mitologia słowiańska i polska. Warszawa 1980.
  • Brückner A.: Wierzenia religijne i stosunki rodzinne. In: Początki kultury słowiańskiej. Warszawa 1912 S. 149-187.
  • Człowiek, sacrum, środowisko. Miejsca kultu we wczesnym średniowieczu. Wrocław 2000.
  • Drabina J.: Wierzenia, religie, wspólnoty wyznaniowe w średniowiecznej Polsce i na Litwie i ich koegzystencja. Kraków 1994.
  • Dziewulski W.: Postępy chrystianizacji i proces likwidacji pogaństwa w Polsce wczes¬nofeudalnej. Wrocław–Warszawa–Kraków 1964.
  • Filipowiak W.: Słowiańskie miejsca kultowe z Trzebiatowa pow. Gryfice. „Materiały Zachodnio-Pomorskie” 3:1957 S. 75-97.
  • Gieysztor A.: Mitologia Słowian. Warszawa 1982.
  • Hensel W.: Polska przed tysiącem lat. Wrocław–Warszawa–Kraków 19642.
  • Herrmann J.: Materielle und geistige Kultur. In: Die Slawen in Deutschland. Geschichte und Kultur der slawischen Stämme westlich von Oder und Neiße von 6. bis 12. Jahrhun¬dert. Hg. von J. Hermann. Berlin 1985.
  • Historia Pomorza. T. 1 do roku 1466 [Bd. 1 bis Jahr 1466]. Część 1 [Teil 1]. Red. [Hg. von] G. Labuda. Poznań 1969.
  • Kosman M.: Zmierzch Perkuna czyli ostatni poganie nad Bałtykiem. Warszawa 1981.
  • Kostrzewski J.: Pradzieje Pomorza. Wrocław–Warszawa–Kraków 1966.
  • Kronika Thietmara. Poznań 1953.
  • Kronika wielkopolska. Warszawa 1965.
  • Kultura Polski średniowiecznej X-XIII w. Red. [Hg. von] J. Powiat. Warszawa 1985.
  • Leciejewicz L.: Religia pogańska i początki chrześcijaństwa na Pomorzu sło¬wiańskim. In: Historia Pomorza S. 336-338.
  • Leciejewicz L.: Słowianie Zachodni. Z dziejów tworzenia się średniowiecznej Euro¬py. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk–Łódź 1989.
  • Lodowski J.: Dolny Śląsk na początku średniowiecza (VI-X w). Podstawy osadnicze i gospodarcze. Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1980.
  • Łowmiański H.: Geneza politeizmu połabskiego. „Przegląd Historyczny” 69:1978 S.1-21.
  • Łowmiański H.: Religia Słowian i jej upadek (w. VI-XII). Warszawa 19862.
  • Mazurski K. R.: Świeradów-Zdrój i okolice. Warszawa 1986.
  • Miejsca centralne Polski wczesnopiastowskiej. Organizacja przestrzeni we wczesnym średnio¬wieczu jako źródło poznania systemu społeczno-gospodarczego. Red. [Hg. von] S. Moź¬dzioch. Wrocław 1999 S. 21-51.
  • Miś A. L.: Przedchrześcijańska religia Rugian. „Slavia Antiqua” 38:1997 S. 105-149.
  • Rehfeldt R.: Todesstrafen und Bekehrungsgeschichte. Zur Rechts- und Religions¬geschichte der germanischen Hinrichtungsgebräuche. Berlin 1942.
  • Silnicki T.: Początki chrześcijaństwa i organizacji kościelnej na Pomorzu. Część 1 [Teil 1]. Chrystianizacja. „Życie i Myśl” 2:1951 Nr. 3-4 S. 298-323.
  • Silnicki T.: Z dziejów Kościoła w Polsce. Studia i szkice historyczne. Warszawa 1960.
  • Słowianie, Słowiańszczyzna – pojęcia i rzeczywistość dawniej i dziś. Zbiór studiów. Warszawa 2002.
  • Urbańczyk S.: Wierzenia plemion prapolskich. In: Początki Państwa Polskiego. Księga tysiąclecia. T. 2 [Bd. 2]. Poznań 2002 S. 137-153.
  • Weiss A.: Terytorium diecezji lubuskiej w średniowieczu. „Roczniki Teologiczno-Kano¬niczne” 20:1973 H. 4 S. 83-99.
  • Weiss A.: Stan badań nad dziejami diecezji lubuskiej. „Archiwa Biblioteki i Muzea Koś¬cielne” 28:1974 S. 29-40.

Document Type

Publication order reference

Identifiers

Biblioteka Nauki
2143820

YADDA identifier

bwmeta1.element.ojs-issn-2080-8534-year-2009-volume-1-article-oai_ojs_tnkul_pl_article_15181
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.