Ostatni atrybut supermocarstwa. Międzykontynentalne pociski balistyczne jako element rosyjskiej triady strategicznej

• Authors: Rafał Kopeć

Title variants

EN

The last attribute of a superpower. Intercontinental ballistic missiles as an element of the Russian Strategic Triad

Abstracts

PL

Wojna rosyjsko-ukraińska spowodowała zwiększone zainteresowanie stanem posiadania oraz wysiłkami modernizacyjnymi w zakresie strategicznego arsenału nuklearnego będącego w dyspozycji Kremla. Przedmiotem artykułu jest lądowa gałąź tzw. strategicznej triady nuklearnej, czyli międzykontynentalne pociski balistyczne znajdujące się na uzbrojeniu Wojsk Rakietowych Strategicznego Przeznaczenia. Pytanie badawcze porządkujące artykuł brzmi następująco: czy – biorąc pod uwagę zadania odstraszania strategicznego – struktura lądowej gałęzi rosyjskiej triady jest optymalna? Wstępnie przyjęta hipoteza zakłada, że struktura opierająca się w dużym stopniu na komponencie mobilnym, będzie coraz gorzej odpowiadała wymogom strategicznym z uwagi na rozwój systemów monitoringu satelitarnego, szczególnie dynamiczny w państwach zachodnich. W opracowaniu wykorzystano źródła jawne dotyczące rosyjskiego potencjału strategicznego, poddane interpretacji w kontekście zasadniczych założeń teorii odstraszania militarnego. Szczególnie wykorzystano metodę analizy systemowej, traktując rosyjską strategiczną triadę nuklearną jako całość, a jej lądową gałąź jako element systemu funkcjonujący w bezpośrednim powiązaniu z pozostałymi gałęziami triady.

EN

The Russian-Ukrainian war has led to increased interest in the stockpile and modernization efforts with regard to the strategic nuclear arsenal held by the Kremlin. The subject of the article is the land-based branch of the so-called strategic nuclear triad, namely the intercontinental ballistic missiles on the armament of the Strategic Missile Forces. The research question organizing the article is the following: is the structure of the land branch of the Russian triad optimal, taking into account the tasks of strategic deterrence? The preliminary hypothesis is that the structure, which relies heavily on the mobile component, will be increasingly inadequate to meet strategic requirements due to the development of satellite monitoring systems, particularly dynamic in Western countries. The study uses non-confidential sources on Russian strategic capabilities, subjected to interpretation in the context of the core assumptions of military deterrence theory.

Keywords

EN

strategic nuclear triad; military deterrence; intercontinental ballistic missiles; Strategic Missile Forces; survivability

PL

strategiczna triada nuklearna; odstraszanie militarne; międzykontynentalne pociski balistyczne; przeżywalność; Wojska Rakietowe Strategicznego Przeznaczenia

• Publisher: Polskie Towarzystwo Geopolityczne
• Journal: Przegląd Geopolityczny
• Year: 2024
• Volume: 47
• Pages: 27-46

Dates

published

2024

Contributors

author

Rafał Kopeć

• Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie

• https://orcid.org/0000000199612573

References

• Borowitz, M., 2022. The Military Use of Small Satellites in Orbit, French Institute of International Relations, Paris.
• Czajkowski, M., 2022. Hypersonic Weapons - Selected Political and Strategic Issues, Politeja, No. 4(79).
• Dillow, M.E., 2015. Nuclear Hell on Wheels: Examining the Need for Mobile ICBMs, United States Air Force Center for Unconventional Weapons Studies, Maxwell.
• Gordon, Y., Komissarov, D., 2021. Myasishchev M-4 and 3m: The First Strategic Jet Bomber, Schiffer Publishing, Atglen.
• Hallam, J., 2016. Measures to reduce and eliminate the risk of accidental, mistaken, unauthorized or intentional nuclear weapon detonations, European Journal of Geopolitics, 4, pp. 132-152.
• Harrison, T., Strohmeyer, M., 2022. Commercial Space Remote Sensing and Its Role in National Security, Center for Strategic and International Studies, Washington.
• Kopeć, R., 2023. Transit - pierwszy system nawigacji satelitarnej na potrzeby strategicznych okrętów podwodnych, [w:] R. Kochnowski, J. Jastrzębski (red.), Z dziejów flot wojennych. Od hiszpańskich Habsburgów po brytyjskich Windsorów, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków.
• Korda, M., Kristensen, H.M, 2023. Upgrade Underway For Russian Silos To Receive New Sarmat ICBM, Federation of American Scientists, Washington, D.C.
• Kristensen, H.M., Korda, M., 2023. United States nuclear forces 2023, Bulletin of Atomic Scientists, Vol. 79, No. 1.
• Kristensen, H.M., Korda, M., Reynolds, E., 2023. Russian nuclear weapons, 2023, Bulletin of Atomic Scientists, Vol. 79:3.
• Kristensen, H.M., Norris, R.S., 2015. Russian nuclear forces, 2015, Bulletin of Atomic Scientists, Vol. 71(3).
• Kroenig, M., 2018. The Case for the US ICBM Force, Strategic Studies Quarterly, Vol. 12, No. 3.
• Lieber, K.A., Press, D.G., 2017. The New Era of Counterforce: Technological Change and the Future of Nuclear Deterrence, International Security, Vol. 41, No. 4.
• Maloney, S.M., 2022. Strategic Nuclear Force Signaling During the Russia-Ukraine Crisis: A Preliminary Analysis, Centre for International and Defence Policy, Queen's University, Belfast.
• Miasnikov, E., 1994. Can Russian Strategic Submarines Survive at Sea? The Fundamental Limits of Passive Acoustics, Science & Global Security, Vol. 4.
• Mickiewicz, P., 2022. Anatomia rosyjskiego imperializmu ery Władymira Putina, Przegląd Geopolityczny, 40, s. 9-26.
• Military and Security Developments Involving The People's Republic of China 2023, 2023. U.S. Department of Defense, Washington.
• Neufeld, J., 1990. The Development of Ballistic Missiles in the United States Air Force 1945-1960, Office of Air Force History, Washington.
• Podvig, P., 2010. Russian Strategic Nuclear Forces, Massachusetts Institute of Technology Press, Cambridge-London.
• Podvig, P., 2011. Russia's Nuclear Forces: Between Disarmament and Modernization, Security Studies Center, Paris-Brussels.
• Pomeroy, S.A., 2010. Highball! Missiles and Trains, Air Power History, Vol. 57, No. 3.
• Snyder, G.H., 1959. Deterrence by Denial and Punishment, Woodrow Wilson School of Public and International Affairs. Center of International Studies, Princeton.
• Spinardi, G., 2008. From Polaris to Trident: the Development of US Fleet Ballistic Missile Technology, Cambridge University Press, Cambridge.
• Tyler Jr., G.D., 1992. The emergence of low-frequency active acoustic as a critical antisubmarine warfare technology, Johns Hopkins APL Technical Digest, Vol. 13, No. 1.
• Wit, J.S., 1982. American SLBM: Counterforce Options and Strategic Implications, Survival: Global Politics and Strategy, Vol. 24, Issue 2.
• Woolf, A.F., 2021. Russia's Nuclear Weapons, Doctrine, Forces, and Modernization, Congressional Research Service, Washington.

Identifiers

Biblioteka Nauki

55565868