Lo stile sublime nella Divina Commedia – tra l’antichità e i tempi moderni

• Authors: Magdalena Bartkowiak-Lerch
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł porusza tematykę stylów w Boskiej komedii Dantego Alighieri, w szczególności styluwysokiego (stile sublime). Zwrócono uwagę na sposób realizacji tego stylu w odniesieniu dotradycji antycznej oraz zaleceń retoryk średniowiecznych artes poeticae. Analiza koncentrujesię wokół figury zwanej transsumptio, jednego z elementów tak zwanego ornatus difficilis,zalecanego przez retoryki średniowieczne.Z przeprowadzonej analizy wynika, że figura transsumptio stosowana jest w poemaciedantejskim częściowo zgodnie z zaleceniami poetyk średniowiecznych: jest rodzajem stylumówienia (modus tractandi) realizującego się przez zasadę analogii pomiędzy światem doczesnymi transcendentnym. Jest to zatem termin rozumiany dość szeroko: obejmuje wielefigur retorycznych, przeważnie należących do ornatus difficilis. Jednak przez dobór fragmentówdzieła, w których Dante zdecydował się zastosować omawiany styl mówienia, poetazdaje się rzucać wyzwanie tradycji, zarówno starożytnej, jak i średniowiecznej. Nie stosuje gobowiem, by mówić wyłącznie o rzeczach podniosłych, i nie zawsze stosuje go, mówiąc o nichwłaśnie. Używa go czasem jako elementu demaskującego fałsz i pozory przedstawianej scenylub postaci, na pierwszy rzut oka wydającej się szlachetną. Dobór stylu u Dantego motywowanyjest zatem treścią, sytuacją egzystencjalną przedstawianego obrazu. Odpowiedniośćpomiędzy formą i treścią jest więc zachowana na każdej płaszczyźnie przedstawienia.

Keywords

PL

• Publisher: Uniwersytet Jagielloński
• Journal: Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis
• Year: 2008
• Volume: 3
• Issue: 1

Dates

published

2008

online

2015-03-23

Contributors

author

Magdalena Bartkowiak-Lerch