Pojęcie, istota i formy partycypacji społecznej w procesie planowania przestrzennego

• Authors: Michał Wójcicki
• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Partycypacja to wielowymiarowe zjawisko odnoszące się do różnych obszarów życia społecznego i gospodarczego. Dotyczyć może zarówno indywidualnych preferencji związanych z codziennymi wyborami jednostki, uczestnictwa w życiu społecznym wspólnoty, jak i zaangażowania jednostek w działania struktur oraz instytucji demokratycznego państwa. Niniejszy artykuł ma na celu przedstawienie dyskusji na temat pojęcia partycypacji społecznej, zwłaszcza w kontekście relacji społeczeństwa ze sferą administracji publicznej. Wskazane zostały najważniejsze formy oraz zakres partycypacji społecznej. Szczególną uwagę poświęcono znaczeniu procesów uspołecznienia w planowaniu przestrzennym, które stanowi jeden z podstawowych elementów zarządzania terytorialnego w samorządzie lokalnym.

Keywords

PL

partycypacja społeczna; planowanie przestrzenne; zarządzanie terytorialne

• Publisher: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
• Journal: Rozwój Regionalny i Polityka Regionalna
• Year: 2013
• Issue: 24
• Pages: 169-184

Dates

published

2018-07-30

Contributors

author

Michał Wójcicki

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu Instytut Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej

References

• Arnstein S. 2011. Drabina partycypacji, Partycypacja przewodnik krytyki politycznej. Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.
• Bartkowski J. 2011. Tradycje partycypacji w Polsce. [W:] A. Olech (red.), Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa.
• Bober J., Hausner J., Izdebski H., Lachiewicz W., Mazur S., Nelicki A., Nowotarski B., Puzyna W., Surówka K., Zachriasz I., Zawicki M. 2013. Narastające dysfunkcje, zasadnicze dylematy, konieczne działania. Raport o stanie samorządności terytorialnej w Polsce. Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie. Małopolska Szkoła Administracji Publicznej, Kraków.
• Brodie E., Cowling E., Nissen N., Ellis Paine A., Jochum V., Warburton D. 2009. Understanding participation: A literature review. National Council for Voluntary Organisations, London.
• Długosz D., Wygański J.J. 2005. Obywatele decydują. Przewodnik po partycypacji społecznej. Stowarzyszenie na rzecz Forum Inicjatyw Pozarządowych, Warszawa.
• Hanzl M. 2006. Nowe możliwości udziału mieszkańców miasta w planowaniu przestrzennym jako wynik wykorzystania współczesnych technik komputerowych. Rozprawa doktorska na Wydziale Architektury i Urbanistyki Politechniki Łódzkiej, Łódź.
• Hausner J. (red.) 1999. Komunikacja i partycypacja społeczna. Publikacja elektroniczna. Kraków.
• Harvey D. 2012. Bunt miasta. Prawo do miasta i wielka rewolucja. Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa.
• Healey P. 1992. Planning throught debate. The communicative turn to planning theory. Town Planning
• Review, 63(2): 143–162.
• Healy P. Collaborate planning: Shaping places in Fragmented Societies. University of British Columbia,
• Vancouver.
• Howe E. 1994. Acting on Ethics in City Planning. Ruttgers State University of New Jersey, New Brunswick.
• Howe J., Langdon C. 2002. Towards a reflexive planning theory. Planning Theory, 1, 3: 209–225.
• Innes J.E., Booher D.E. 2000a. Network Power in Collaborative Planning. University of California AT Berkeley, Institute of Urban and Regional Development, Working Paper 2000–01.
• Izdebski H. 2011. Samorząd terytorialny. Podstawy ustroju i działalności. LexisNexis, Warszawa.
• Izdebski H. 2013. Wypowiedź w ramach konferencji: współczesny rozwój miast – forma, funkcje i zarządzanie. Warszawa.
• Jendrośka J., Radecki W. 1999. Konwencja o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dot. środowiska. Centrum Prawa Ekologicznego, Wrocław.
• Kaczmarek T. 1993. Rola i formy uczestnictwa społeczności lokalnych w procesie zmian podziału terytorialnego.
• Ruch prawniczy, ekonomiczny i socjologiczny. Wydawnictwa Naukowe UAM, Poznań.
• Kamiński Z.J. 2002. Pojęcie konfliktu w planowaniu przestrzennym. Zeszyty Naukowe Politechniki Śląskiej. Architektura, 40.
• Katalog dobrych praktyk europejskich z zakresu zarządzania partycypacyjnego. Fundacja Inicjatyw Menadżerskich, Lublin.
• Kaźmierczak T. 2011. Partycypacja publiczna: pojęcie, ramy teoretyczne. [W:] A. Olech (red.), Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa.
• Kojło S., Leszczyńska K., Lipski S., Wiszczun E. 2009. Nowe koncepcje koordynacji w systemie multilevel Governance polityki spójności. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego, Warszawa.
• Kotus J. 2013. Position of the Polish city on the ladder of public participation: Are we going the right way? The case of Poznan. Cities, 35: 226–236.
• Kwiatkowski J. 2003. Partycypacja społeczna i rozwój społeczny. Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej, Warszawa.
• Majer A. 1999. Miasta Ameryki – kryzys i polityka odnowy. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Milewicz M., Podemski K. 2012. Konsultacje czy manipulacja? Partycypacja przewodnik krytyki politycznej. Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.
• Langton S. 1978. What is Citizen Participation? [W:] S. Langton (red.), Citizen Participation in America: Esseys on the State of the Art. Lexington Books, Lexington.
• Olech A., Kaźmierczak T. 2011. Modele partycypacji publicznej. [W:] A. Olech (red.), Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa.
• Olech A., Sobiesiak-Penszko P. 2013. Partycypacja publiczna w Polsce. Diagnoza i rekomendacje. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa.
• Parysek J.J. 2006. Wprowadzenie do gospodarki przestrzennej. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań.
• Parysek J.J., 2010. Gospodarka przestrzenna i rola partycypacji społecznej w procesie planowania przestrzennego. [W:] W. Ratajczak, K. Stachowiak (red.), Gospodarka przestrzenna społeczeństwu. Bogucki Wydawnictwo Naukowe, Poznań.
• Pszczołowski T. 1978. Mała encyklopedia prakseologii i teorii organizacji. Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo, Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk.
• Sartori G. 1994. Teoria demokracji. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Skowronek J. 1986. Czartoryski A. J. Pamiętniki i memoriały polityczne (1776–1809). PAX, Warszawa.
• Siemiński W. 2007. Cele i zasady partycypacji społecznej w planowaniu przestrzennym – przegląd literatury. Człowiek i Środowisko, 31: 35–59.
• Smith G. 2005. Beyond the Ballot: 57 Democratic Innovations from Around the World. A report for the Power Inquiry, London.
• Sobiesiak-Penszko P. 2013. Prawo a partycypacja publiczna. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa.
• Sumień T. 1981. Głos w dyskusji redakcyjnej. Człowiek i Środowisko.
• Szacki J. 2002. Historia myśli socjologicznej. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
• Wall T.D., Lischeron J.A. 1980. Zum Begriff der Partizipation. [W:] Participative Fuehrung. Betriebswirtschaftliche und Sozialpsychologische Aspekte. Verlag Paul Haupt, Berlin–Stuttgart.
• Wiench J. 1991 Metody i techniki konsultacji społecznych w planowaniu przestrzennym. Instytut Gospodarki Przestrzennej i Komunalnej, Warszawa.
• Wrona S. 1980. Metody uczestnictwa w projektowaniu w architekturze i urbanistyce. Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa.