EN
Mt i Łk podają różne wersje przekazu o znaku Jonasza. Mateuszowe odwołanie do zmartwychwstania Jezusa uznaje się za wtórną interpretację logionu. Sens wersji Łukaszowej sięga Q i najprawdopodobniej historycznego Jezusa. Autor podaje kilka argumentów wykluczających interpretację rezurekcyjną w Łk. Z pozostałych interpretacji znaku Jonasza – proponowanych przez autorów – najbardziej uzasadniona dotyczy nauczania/nawoływania do pokuty. Wybór Jonasza, a nie innego proroka, był podyktowany charakterem jego misji skierowanej do grzeszników, którym Bóg pragnie okazać przebaczenie (nie trzydniowym przebywaniem we wnętrzu ryby). Wzywanie przez Jezusa grzeszników do nawrócenia stanowi – jak w przypadku Jonasza – podstawowy cel Jego misji. Tylko takie zrozumienie znaku Jonasza przez pierwszych chrześcijan (odwołujące się do istoty misji Jezusa) było w stanie uchronić logion do czasu wersji Mt przed zinterpretowaniem go w sensie Jego zmartwychwstania (kluczowe wydarzenie dla chrześcijaństwa). W późniejszej tradycji przeważa już zdecydowanie sens zmartwychwstania.