ZATWIERDZENIE I STWIERDZENIE WYKONALNOŚCI UGODY W KONTEKŚCIE ZASADY POUFNOŚCI MEDIACJI

• Authors: Maria Kierska , Tomasz Marek

Title variants

EN

ENFORCING MEDIATED SETTLEMENT IN THE LIGHT OF MEDIATION CONFIDENTIALITY

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Mediacja stanowi bez wątpienia jedną z najszybciej rozwijających się metod alternatywnego rozwiązywania sporów. W krajach zachodnich bardzo wiele konfliktów zostaje rozwiązanych właśnie na drodze mediacji. Niemniej, wskazana metoda rozwija się w Polsce o wiele wolniej. Istotnym powodem takiego stanu rzeczy jest niewątpliwie brak przejrzystej i odpowiedniej regulacji prawnej, która uwzględniałaby specyfikę mediacji (najważniejsze jej zasady). Jedną z nich stanowi zasada poufności mediacji, która pozwala jej uczestnikom na działanie w absolutnym przekonaniu, że żadna z ujawnionych okoliczności nie zostanie wykorzystane przeciwko nim w ewentualnym procesie. Dlatego też nie jest przesadą twierdzenie o kluczowym znaczeniu tej zasady dla efektywności mediacji. Jednocześnie należy zauważyć, że pomimo tego, iż ugoda będąca owocem mediacji jest co do zasady wykonywana przez strony w sposób dobrowolny (to przecież same strony są jej autorami), w praktyce mogą pojawić się sytuacje, gdy jedna ze stron kwestionuje istnienie (względnie treść) ugody lub też uważa, iż zawarta ugoda jest nieważna ze względu na określoną wadę oświadczenia woli. W takich przypadkach ustawodawca powinien wyraźnie rozstrzygnąć relacje pomiędzy zasadą poufności mediacji a regułami postępowania dowodowego zmierzającego do ustalenia treści ugody lub okoliczności powodujących jej nieważność. Celem niniejszego artykułu jest pogłębiona analiza istotnych kwestii związanych z zarysowanym tematem, ze szczególnym uwzględnieniem dorobku literatury amerykańskiej.

EN

Mediation is one of the most popular and developed alternative dispute resolution methods. Especially in the western European countries and the USA. In contrast, in Poland mediation still stays an undiscovered way of problem solving, due to the lack of both clear statutory regulations and wellfounded judicature on mediation’s core elements and ground rules. One of the fundamental axioms of mediation is the importance of confidentiality. It allows parties to fully engage in the process. The confidentiality rule was designed to give all participants the assurance that nothing said or done in the mediation process, can be further disclosed, exploited or used (e.g. in the court proceedings). Nonetheless, even though mediated settlement, as a result od both parties consensus, is in most cases abide by the parties, there might be cases when one of the parties questions its validity, and attempts to resist enforcement of the agreement. This article deals with both grounds for possible defenses, such as the dispute about existence or content of the mediated settlement, as well as the contract defenses (i.a. fraud, duress). In that aspect, development of the mediation process, parties’ behaviour and standpoints are often crucial to evaluating the validity of the agreement, yet this evidence would undermine the rule of mediation confidentiality. This article aims to explore competing policies between enforcing mediated settlement and maintaining the confidentiality of the mediation process, in polish and common law system.

Keywords

PL

mediacja; ugoda; postępowanie dowodowe; poufność; wada oświadczenia woli

EN

mediation; settlement; evidence; confidentiality; contract defenses

• Publisher: Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
• Journal: Zeszyty Naukowe KUL
• Year: 2014
• Volume: 57
• Issue: 2
• Pages: 67-79

Dates

published

2020-11-30

Contributors

author

Maria Kierska

author

Tomasz Marek