BAUHAUS – poszukiwanie „całościowego dzieła” a społeczna misja sztuki

• Authors: Anna M. Migdał

Title variants

EN

Bauhaus – from the Aesthetic of the Total Artwork to the Social Mission of Art

Abstracts

EN

Bauhaus – what exactly is it about? The new type of art school, founded in 1919 in the city of Weimar by German architect Walter Gropius, its objective was to reimagine the material world through the unity of all the arts. The Bauhaus combined elements of both fine arts and crafts, by means of its appropriate education, under one roof. The teaching process started with a preliminary course introducing the beginners to the study of materials, color theory, and formal relationships in preparation for more specialized studies. This initial course was often taught by visual artists, including Johannes Itten, László Moholy-Nagy, Josef Albers, Wassily Kandinsky, and several others. The workshops included metalworking, weaving, ceramics, carpentry, graphic printing, advertising, photography, glass and wall painting, stone and wood sculpture, and theatre. Gropius explained his vision for a union of crafts, art, and technology in the „Programm des Staatlichen Bauhauses Weimar”. In 1938, the Museum of Modern Art in New York (MoMA) launched its first exhibition of the German avant-garde movement, entitled „The Bauhaus 1919–1928”. The Bauhaus experienced its heyday in Dessau, where the “State Bauhaus” became a „School of Design”. After the dissolution of the Bauhaus in Berlin, in 1933, many those who taught and studied over there emigrated contributing to the dissemination of the movement’s activities. The Harvard Art Museums hold one of the first and largest collections relating to the Bauhaus, the 20th century’s most influential school of art and design. Building is nothing but organization: social, technical, economical, psychological organization. Hannes Meyer

PL

Bauhaus – o co dokładnie chodzi? Wraz z powstaniem nowego typu szkoły artystycznej, stworzonej w Weimarze pod okiem niemieckiego architekta Waltera Gropiusa, rozwija się tendencja zmierzająca w kierunku przeobrażenia dotychczasowej materialnej przestrzeni poprzez zjednoczenie wszystkich sztuk. Tym samym Bauhaus połączył pod jednym dachem sztuki piękne i rzemiosło drogą stosownej edukacji artystycznej. Procesowi kształcenia, wprowadzającego nowicjuszy do materiałoznawstwa, teorii koloru i estetyki form, odpowiadały warsztaty ukierunkowane na metaloplastykę, tkactwo, ceramikę, stolarstwo, druk graficzny, reklamę, fotografię, szkło artystyczne i malarstwo ścienne, rzeźbę w kamieniu oraz drewnie, jak i teatr. Już w roku 1938 nowojorska MoMA zorganizowała pierwszą wystawę tego awangardowego ruchu. Śledząc bauhausowski rozkwit w Dessau, gdzie państwową szkołę o profilu artystyczno-rzemieślniczym przekształcono w szkołę projektowania, aż do rozwiązania berlińskiej instytucji w roku 1933, należy zwrócić uwagę na siłę jej społeczno-kulturowego oddziaływania jako najbardziej wpływowej dwudziestowiecznej otwartej twórczo instytucji edukacyjnej o oryginalnym programie kształcenia. Budownictwo to nic innego jak organizacja: społeczna, techniczna, ekonomiczna, psychologiczna organizacja. Hannes Meyer

Keywords

PL

sztuka; twórczość; dzieło sztuki; rzemiosło; design; projektowanie; kształcenie; szkoła artystyczna; edukacja artystyczna; technologia; warsztat

EN

art; fine arts; art school; art works; crafts; design; education; technology; workshop

• Publisher: Akademia Nauk Stosowanych w Nowym Sączu
• Journal: Eruditio et Ars
• Year: 2022
• Volume: 4
• Issue: 1
• Pages: 23-40

Dates

published

2022

Contributors

author

Anna M. Migdał

• Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu

References

• Asholt, W., Fähnders, W. (1995). Manifeste und Proklamationen der europäischen Avantgarde (1909–1938). Stuttgart – Weimar: Metzler.
• Bergdoll, B., Dickerman L. (2009). Bauhaus 1919–1933: Workshops for Modernity. New York: Museum of Modern Art.
• Droste, M. (2002). Bauhaus: 1919–1933. Köln: Tasche.
• Forgács, É. (1995). The Bauhaus Idea and Bauhaus Politics. Budapest – London: Central European University Press.
• Forlano, L., Wright Steenson, M., Ananny, M. (2019). Bauhaus Futures. Cambridge – London: MIT Press.
• Fox Weber, N. (2015). La Bande du Bauhaus, Paris: Fayard.
• Irrgang, Ch., Kern, I. (2014). The Bauhaus Building in Dessau. Leipzig: Spector Books.
• Kang, M., Woodson-Boulton, A. (2008), Visions of the Industrial Age, 1830–1914 Modernity and the Anxiety of Representation in Europe. Burlington, VT: Ashgate Pub.
• Kentgens-Craig, M. (2001). The Bauhaus and America: first contacts, 1919–1936. Cambridge – London: The Mit Press.
• Korrek, N. (1992). Henry van de Velde und die Großherzoglich-Sächsische Kunstgewerbeschule zu Weimar. Wissenschaftliche Zeitschrift der Hochschule für Architektur und Bauwesen Weimar, (38) 3/4, 107–113.
• Korrek, N. (2002). Die Großherzoglich-Sächsische Kunstschule zu Weimar. Zur Planungs – und Baugeschichte, [w:] H. Schirmer, D. Mannstein (red.) Die Belebung des Stoffes durch die
• Form. Van de Veldes Kunstschulbau in Weimar (s. 67–96). Weimar: Bauhaus-Universität.
• Kruft, H.-W. (1991). Geschichte der Architekturtheorie: von der Antike bis zur Gegenwart. München: Beck.
• Lupfer, G., Sigel, P., (2006). Walter Gropius 1883–1969: the promoter of a new form. Köln: Taschen.
• MacCarthy, F. (2019). Gropius: The Man who Built the Bauhaus, Cambridge, MA: Harvard University Press.
• Naylor, G. (1980). The Arts and Crafts Movement: A Study of its Sources, Ideals and Influence on Design Theory. Cambridge, Mass.: The MIT Press.
• Poerschke, U. (2016). Architectural Theory of Modernism: Relating Functions and Forms. London: Routledge.
• Riout, D. (2018). Qu’est-ce que l’art moderne? Paris: Gallimard.
• Röhl, A., Schütte, A., Knobloch P. et al. (2021). Bauhaus – Paradigmen: Künste, Design und Pädagogik. Berlin: Walter de Gruyter GmbH & Co. KG.
• Ruhrberg, K., Schneckenburger, M., Fricke, Ch., Honnef, K. (1998). Art of the 20th Century. Painting – Sculpture – New Media – Photography. London: Taschen.
• Vitale, E. (1989). Le Bauhaus de Weimar: 1919–1925. Liège: Pierre Mardaga.
• Wahl, V. (2007). Henry van de Velde in Weimar: Dokumente und Berichte zur Förderung von Kunsthandwerk und Industrie (1902 bis 1915). Köln–Weimar–Wien: Böhlau Verlag.
• Wahl, V. (2009). Das staatliche Bauhaus in Weimar : Dokumente zur Geschichte des Instituts 1919–1926. Köln–Weimar–Wien: Böhlau Verlag.
• Whitford, F. (2020). Bauhaus. London: Thames & Hudson.

Identifiers

Biblioteka Nauki

11542855