Znaczenie pedagogiki twórczości w kształceniu pedagogicznym

• Authors: Marzenna Magda-Adamowicz

Title variants

EN

The significance of the pedagogy of creativity in pedagogy education

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Zainteresowanie szkolnictwem akademickim wzrasta w momentach przełomowych, gdyż formowanie się nowego ładu społecznego implikuje, między innymi poszukiwanie adekwatnego mu modelu oświaty. Szkolnictwo akademickie od stuleci postrzegane jest jako ważny czynnik rozwoju społecznego, gospodarczego i ekonomicznego, ponieważ kształci specjalistów o najwyższym poziomie kwalifikacji, prowadzą badania naukowe, tworząc i upowszechniając nową wiedzę naukową. W dobie współczesnej istotne wydaje się poszukiwanie nowych, efektywniejszych i skuteczniejszych sposobów kształcenia. Na podstawie czterech teorii zestawionych w tabeli 1. przyjęto za twórczość pedagogiczną wąskie jej rozumienie, które ograniczono tylko do twórczości w procesie dydaktycznym, wychowawczym i opiekuńczym wobec uczniów na lekcjach i zajęciach pozalekcyjnych, a której efektem są innowacje. Po realizowaniu wieloletnich badań wprowadzono przedmiot pedagogika twórczości do realizacja przez specjalność edukacja przedszkolna i wczesnoszkolna. W ramach badań triangulacyjnych dokonano analizy celów i treści kształcenia. Wykazano istniejący między nimi związek podrzędny i nadrzędny oraz pionową integracje przyczynowo-skutkową. Na 500 badanych po zrealizowanym przedmiocie pedagogika twórczości aż 381 (76,2%) studentów utworzyło innowacje pedagogiczne, które mieszczą się na poziomie twórczości pedagogicznej subiektywnej i 10 (2%) studentów utworzyło innowacje należące do poziomu twórczości pedagogicznej obiektywnej węższego zakresu.

EN

The interest in academic education system increases in decisive moments as the formation of new social order implicates among other things the search for an adequate model of education. Academic education system has been perceived throughout centuries as an important factor determining social, economic development as it educates specialists with the highest level of qualifications who carry out research creating and spreading new, scientific knowledge. Nowadays, the search for new, more effective and more efficient ways of educating seems crucial. Based on four theories presented in table 1, a narrow understanding of pedagogical creativity has been accepted; it has been limited to the creativity in the didactic, educational and tutorial process towards students taking parts in lessons and extra-curricular lessons and innovations are the immediate effects of this creativity. Having pursued long-term research, the subject of creativity pedagogy was introduced in pre-school and early-school education specialisations. Within triangulation research the analysis of aims and contents of education has been performed. A superior and inferior connection between them as well as cause and effect vertical integration have been shown. 381 (76,2%) out of 500 students having completed creativity pedagogy course have created pedagogical innovation which are placed at the level of subjective pedagogical innovation and as many as 10 (2%) of students have created innovation classified as objective pedagogical creativity of narrower range.

Keywords

PL

kształcenie wyższe; dydaktyka szkoły wyższej; pedagogika twórczości

EN

higher education; teaching high school; education works

• Publisher: Lubuskie Towarzystwo Naukowe
• Journal: Rocznik Lubuski
• Year: 2015
• Volume: 41
• Issue: 2
• Pages: 147-162

Contributors

author

Marzenna Magda-Adamowicz

• Uniwersytet Zielonogórski

References

• Bereźnicki F. (2002), Umiejętność uczenia się warunkiem efektywności procesu kształcenia, [w:] Proces kształcenia i jego uwarunkowania, red. K. Denek, F. Bereźnicki, J. Świrko‑Pilipczuk, Szczecin.
• Denek K., Jasnowska J., Maziarz C. (1982), Zasady doboru i strukturalizacji treści kształcenia, Warszawa.
• Dobrołowicz W. (1982), Psychologia twórczości w zarysie, Wyższa Szkoła Pedagogiczna, Kielce.
• Dobrołowicz W. (1984), Przedwstęp do psychopedagogiki kreatywności, „Przegląd Oświatowo-Wychowawczy”, nr 1-2.
• Dobrołowicz W. (1993), Psychika i bariery, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
• Dobrołowicz W. (1995), Psychodydaktyka kreatywności, Wyższa Szkoła Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej, Warszawa.
• Giza T. (1999), Przygotowanie studentów do twórczej pracy pedagogicznej, Kielce.
• Góralski A. (1990), Być nowatorem. Poradnik twórczego myślenia, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
• Gnitecki J. (1999), Wstęp do metod badań w naukach pedagogicznych, Poznań.
• Lewowicki T. (2002), W poszukiwaniu modelu kształcenia w szkole wyższej, [w:] Edukacja w wyższych szkołach wojskowych, red. R. Stępień, Akademia Obrony Narodowej, Warszawa.
• Limont W. (2010), Uczeń zdolny. Jak go rozpoznać i jak z nim pracować, Sopot.
• Magda-Adamowicz M. (2007), Wizerunek twórczego pedagogicznie nauczyciela kl. I-III, Zielona Góra.
• Magda-Adamowicz M. (2009), Uwarunkowania efektywności kształcenia nauczycieli klas I-III w zakresie twórczości pedagogicznej, Zielona Góra.
• Magda-Adamowicz M. (2012), Obraz twórczych pedagogicznie nauczycieli klas początkowych, Toruń.
• Magda-Adamowicz M., Poszenda I. (2011), Treningi twórczości a umiejętności zawodowe, Toruń.
• Kozielecki J. (1987), Koncepcja transgresyjna człowieka, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.
• Melosik Z. (2000), Uniwersytet a przemiany kultury współczesnej, „Studia Edukacyjne”, nr 5.
• Nęcka E. (2001), Psychologia twórczości, Kraków.
• Palka S. (2004), Aktualne tendencje w dydaktyce akademickiej, [w:] W poszukiwaniu modelu dydaktyki akademickiej, red. D. Skulicz, Kraków.
• Popek S. (2003), Człowiek jako jednostka twórcza, Lublin.
• Popek S. (2010), Psychologia twórczości, Kraków.
• Schulz R. (1994), Twórczość pedagogiczna. Elementy teorii i badań, Instytut Badań Edukacyjnych, Warszawa.
• Wołoszyn S. (1997), Źródła do dziejów wychowania i myśli pedagogicznej, t. 2, Pedagogika i szkolnictwo w XIX w stuleciu, „Strzelec”, Kielce.