Próba zainteresowania pedagogiki ogólnej uczeniem się w sytuacji poradniczej

• Authors: Kargulowa Alicja
• Languages of publication: PL
• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
• Journal: Przegląd Pedagogiczny
• Year: 2011
• Issue: 1
• Pages: 124-134

Contributors

author

Kargulowa Alicja

• Dolnośląska Szkoła Wyższa z siedzibą we Wrocławiu

References

• Alheit P. (2002). „Podwójne oblicze” całożyciowego uczenia się: dwie analityczne perspektywy „cichej rewolucji”. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2(18).
• Czerniawska O. (2007). Szkice z andragogiki i gerontologii. Łódź: Wyd. Wyższej Szkoły Humanistyczno-Ekonomicznej.
• Drabik-Podgórna V. (2009). Poradnictwo w perspektywie personalizmu dialogicznego. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
• Drabik-Podgórna V. (2010). Tranzycja jako nowa kategoria biograficzna we współczesnym poradnictwie zawodowym. Edukacja Dorosłych, 1 (62).
• Field J. (2003). Badania nad całożyciowym uczeniem się dorosłych, tendencje i perspektywy w świecie anglojęzycznym. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 1(21).
• Gołębniak B. D. (2009). Aplikacje konstruktywizmu do poradoznawstawa. Inspiracje pedentologiczne. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
• Hejnicka-Bezwińska T. (2008). Pedagogika ogólna. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.
• Illeris K. (2006). Trzy wymiary uczenia się. Poznawcze, emocjonalne i społeczne ramy współczesnej teorii uczenia się. Tłum. Zespół, Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.
• Kargul J. (2001). Obszary pozaformalnej i nieformalnej edukacji dorosłych. Przesłanki do budowy teorii edukacji całożyciowej. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.
• Kargulowa A. (red.) (2009). Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
• Kłodkowska J. (2010). Aplikacja konstruktywizmu do praktyki poradnictwa. Edukacja Dorosłych, 1(62).
• Koščo J. (red.) (1987) Poradenska psychologia. Bratislava: Słovenskie Pedagogickie Nakladelstwo.
• Kozielecki J. (1969). Rozwiązywanie problemów. Warszawa: PZWS.
• Kulczycki M. (1998). Rozważania wokół zagadnień psychologicznego poradnictwa życiowego. Wrocław: Wyd. UWr.
• Kurantowicz E. (2007). O uczących się społecznościach. Wybrane praktyki edukacyjne ludzi dorosłych. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.
• Leppert R. (2005). Tożsamość młodzieży w społeczeństwie naśladowczym. W: R. Leppert, Z. Melosik, B. Wojtasik (red.) Młodzież wobec (nie)gościnnej przyszłości. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.
• Malewski M. (2000). Modele pracy edukacyjnej z ludźmi dorosłymi. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 1(09).
• Malewski M. (2010). Od nauczania do uczenia się. O paradygmatycznej zmianie w andragogice. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.
• Meighan R. (1993). Socjologia edukacji. Tłum: E. Kiszkuro-Koziej. Z. Knutsen, P. Kwieciński. Toruń: Wyd. UMK.
• Mendel M. (red.) (2006). Pedagogika miejsca. Wrocław: Wyd. Nauk. DSWE TWP.
• Mielczarek M. (2010). W poszukiwaniu teoretycznych podstaw poradnictwa dla dorosłych. Spotkanie ze Spyrosem Kriwasem. Edukacja Dorosłych, 1(62).
• Minta J. (2009). Poradnictwo światem uczenia się w perspektywie wybranych teorii andragogicznych. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
• Nalaskowski A. (2002). Przestrzenie i miejsca szkoły. Kraków: Impuls.
• Pietrasiński Z. (1983). Atakowanie problemów. Warszawa: Nasza Księgarnia.
• Ratajczak Z. (2008). Psychologia pracy i organizacji. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
• Rogers C. R. (1991). Terapia nastawiona na klienta. Grupy spotkaniowe. Wrocław: Thesaurus-Press.
• Schütze F. (1997). Trajektorie cierpienia jako przedmiot badań socjologii interpretatywnej. Studia Socjologiczne, 1(144).
• Siarkiewicz E. (2010). Przesłonięte obszary poradnictwa. Realia – iluzje – ambiwalencje. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza UZ.
• Skibińska E. (2006). Mikroświaty kobiet. Relacje autobiograficzne. Warszawa: Wyd. UW.
• Skibińska E. (2009). Dydaktyka biograficzna – nowy obszar poznawczy andragogiki czy nowa utopia? Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2(46).
• Słowińska S. (2009). Edukacja dorosłych jako poszukiwanie – wybrane wątki refleksji Hansa Tietgensa (1992 – 2009). Rocznik Andragogiczny 2009. Wyd. ATA.
• Solarczyk-Szwec H. (2010). Dorośli uczą się inaczej? W poszukiwaniu kategorii pojęciowych opisujących proces uczenia się dorosłych. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 1(49).
• Straś-Romanowska M. (1992). Los człowieka jako problem psychologiczny. Wrocław: Wyd. UWr.
• Straś-Romanowska M. (2009). Doświadczenia graniczne w rozwoju poradnictwa: wyzwanie dla poradnictwa. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
• Szumigraj M. (2009). O problemie w poradnictwie. W: A. Kargulowa (red.) Poradoznawstwo – kontynuacja dyskursu. Warszawa: Wyd. Nauk. PWN.
• Tedder M., Biesta G. (2009). Uczenie się bez nauczania? Potencjał i ograniczenia biograficznego uczenia się dorosłych. Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja, 2 (46).
• Trębińska-Szumigraj E. (2008). Zaradność, radzenie sobie, hasło w: Encyklopedia pedagogiczna XXI wieku, t. VII, T. Pilch (red.) Warszawa: Żak.
• Trębińska-Szumigraj E. (2010). Współuzależnienie matek narkomanów. Gdańsk: GWP.
• Wojtasik B. (1997). Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno-psychologiczne. Wrocław: Wyd. UWr.
• Zielińska-Pękał D. (red.) (2009). Refleksje o poradnictwie debiutujących doradców. Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza UZ.