Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

PL EN


2011 | 1(7) | 119-138

Article title

Rytmiczne szepty dajmoniona. O mediumicznej funkcji poezji Czesława Miłosza

Content

Title variants

EN
Rhythmic Whispers of Daimonion. A Medium-Like Function of Czesław Miłosz’s Poetry

Languages of publication

Abstracts

EN
The article analyzes a medium¬ like creation of a poet in Czesław Miłosz’s writings. In his works a poet is presented as a chosen man, stigmatized with an artistic destiny, dependent on ‘forces’ and ‘voices’. Splitting poet’s consciousness enables a medium-like relation, called ‘instrumental’ by Miłosz: the artist is being passively subjected to voices like an instrument. The lyric of hauntings, created this way, shows a poet inspired by daimonion’s voice and so regarded as theios aner. Miłosz recalls an antic tradition and the idea of divine inspiration (daimon) but above all the idea of daimonion created by Socrates: daimonion is perceived here as ‘a voice of god’, or ‘a divine touch’. In Miłosz’s poems that have a soliloqium form, the voice of his daimonion manifest itself through the rhythm and incantation of speech. Inspiring and ‘rhythmic whispers’ of a daimonion that take possession of the poet’s con-sciousness, are also regarded as a compulsion of metre, “disgust of rhythmic speech”. A struggle against a poem, against a “defect of harmony” (described by S. Balbus) is aimed also at daimonion’s incantation. However, the rhythmic whisper of daimonion favours the process of self-creation, its lack (as in the poem Bez daimoniona) directs attention to the autobiography and reveals an existential aspect of poet’s being.

Year

Issue

Pages

119-138

Physical description

Contributors

  • Instytut Nauk o Literaturze Polskiej im. I. Opackiego, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska.

References

  • Balbus S., 1985, „Pierwszy ruch jest śpiewanie” (O wierszu Miłosza – rozpoznanie wstępne), w: Kwiat-kowski J., red., Poznawanie Miłosza. Studia i szkice o twórczości poety, Kraków.
  • Balbus S., 1996, Między stylami, Kraków.
  • Biblia, to jest Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, 1980, oprac. Komisja Przekładu Pisma Świętego, Warszawa.
  • Błoński J., 1998, Miłosz jak świat, Kraków.
  • Dembiński B., 2004, Teoria idei. Ewolucja myśli Platońskiej, Katowice.
  • Dudek J., 1995, Europejskie korzenie poezji Czesława Miłosza, Kraków.
  • Eliade M., 1992, Duch, światło i nasienie, w: Eliade M., Okultyzm, czary, mody kulturalne, tłum. Kania I., Kraków.
  • Fiut A., 1987, Moment wieczny. Poezja Czesława Miłosza, Paryż.
  • Forstner D., 1990, Świat symboliki chrześcijańskiej, tłum. Zakrzewska W., Pachciarek P., Tu-rzyński R., Warszawa.
  • Jakobson R., Waugh L., 1989, Magia dźwięków mowy, tłum. Mayenowa M.R., w: Jakobson R., W poszukiwaniu istoty języka. Wybór pism, red. Mayenowa M.R., t. 1, Warszawa.
  • Janion M., 2000, Gorączka romantyczna, Kraków.
  • Kłosiński K., 2001, „Wymyka mi się moja ledwo odczuta esencja”. Czesław Miłosz, w: Kłosiński K., Poezja żalu, Katowice.
  • Kopczyńska Z., 1956, Ośmiozgłoskowiec, w: Kopczyńska Z., Mayenowa M.R., red., Sylabizm, Wrocław.
  • Ligęza W., 2004, Trwanie dźwięku. Muzyka i muzyczność w poezji Czesława Miłosza, w: Balbus S., Hejmej A., Niedźwiedź J., red., Intersemiotyczność. Literatura wobec innych sztuk (i odwrotnie). Studia, Kraków.
  • Łapiński Z., 1988, Jak współżyć z socrealizmem, Londyn.
  • Miłosz C., 1983, Rodzinna Europa, Paryż.
  • Miłosz C., 1987a, Świadectwo poezji. Sześć wykładów o dotkliwościach naszego wieku, Warszawa.
  • Miłosz C., 1987b, Zaczynając od moich ulic, Warszawa.
  • Miłosz C., 1993a, Wiersze, t. 1, Kraków.
  • Miłosz C., 1993b, Wiersze, t. 2, Kraków.
  • Miłosz C., 1993c, Wiersze, t. 3, Kraków.
  • Miłosz C., 1994, Na brzegu rzeki, Kraków.
  • Miłosz C., 1998, Piesek przydrożny, Kraków.
  • Miłosz C., 2000a, To, Kraków.
  • Miłosz C., 2000b, Ziemia Ulro, Kraków.
  • Miłosz C., 2006, Wiersze ostatnie, Kraków.
  • Nycz R., 1984, Sylwy współczesne. Problem konstrukcji tekstu, Wrocław.
  • Opacki I., 1979, Uroda i żałoba czasu. Romantyzm w liryce Bolesława Leśmiana, w: Opacki I., Poet-yckie dialogi z kontekstem. Szkice o poezji XX wieku, Katowice.
  • Ouaknin M.-A., 2006, Tajemnice kabały, tłum. Pruski K., Pruska K., Warszawa.
  • Platon, 1958a, Eutyfron, Obrona Sokratesa, Kriton, tłum. Witwicki W., Warszawa.
  • Platon, 1958b, Ion, w: Platon, Hippiasz Mniejszy. Hippiasz Większy. Ion, tłum. Witwicki W., Warszawa.
  • Pszczołowska L., 1997, Wiersz polski. Zarys historyczny, Wrocław.
  • Stala M., 2001, Trzy nieskończoności. O poezji Adama Mickiewicza, Bolesława Leśmiana i Czesława Miłosza, Kraków.
  • Tatarkiewicz W., 2006, Dzieje sześciu pojęć, Warszawa.
  • van Nieukerken A., 1998, Ironiczny konceptyzm. Nowoczesna polska poezja metafizyczna w kontekście anglosaskiego modernizmu, Kraków.
  • Pycka W., Daimonion – boskie tknięcie, http://hektor.umcs.lublin.pl/~enkrateia/strony/
  • czytelnia/dane/Daimonion.pdf [data dostępu: 24 listopada 2010].

Document Type

Publication order reference

Identifiers

YADDA identifier

bwmeta1.element.desklight-16e3a2ae-a65b-4c95-bc65-a5365608659d
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.