Etyka personalistyczna i poczwórny argument a etyka dyskursu

• Authors: Mariola Flis

Title variants

EN

Personalist ethics and the quadruple argument vs. the ethics of discourse [In Polish]

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Przytoczona argumentacja służy uzasadnieniu poglądu, iż nie ma poznawczego sensu rewitalizowanie przebrzmiałych etycznych koncepcji, w tym etyki personalistycznej z jej poczwórnym argumentem. Wyzwaniom współczesności bardzo dobrze odpowiada etyka dyskursu, która odwołuje się do takiego sposobu uzasadniania norm i powinności, który może stanowić płaszczyznę możliwego porozumienia. Zasada dyskursu jest zarazem projekcją pewnego ładu społecznego, który zorientowany jest na zastępowanie walki i działań strategicznych dyskusją i argumentacją. W tym sensie sama formalna zasada dyskursu ma charakter normatywny i jest projekcją doniosłej moralnie formy współżycia, takiej mianowicie, która pozwala czuć się bezpiecznie w przestrzeni społecznej jednakowo dostępnej dla każdego.

EN

The argument presented in the article serves to support the idea that there is no cognitive sense in revitalizing obsolete ethical concepts, including personalist ethics with its quadruple argument. The ethics of discourse is very well suited to contemporary challenges since its method of justifying norms and standards can provide a basis for consensus. The principle of discourse is also the projection of a social order which is focused on replacing combat and strategic operations by discussion and argument. In this sense, the same formal principle of discourse is normative and is the projection of an important moral form of coexistence, which allows one to feel secure in a social space that is equally accessible to everyone.

• Publisher: Instytut Filozofii - Uniwersytet Jagielloński
• Journal: Diametros
• Year: 2010
• Issue: 24
• Pages: 58-70

Contributors

author

Mariola Flis

• Uniwersytet Jagielloński

References

• Benedict [1999] – R. Benedict, Chryzantemy i miecz, Warszawa 1999.
• Dziki [2003] – J. Dziki, Dzieje życia na ziemi, Warszawa 2003.
• Gellner [1990] – E. Gellner, Postmodernism, Cambridge 1990.
• Hegel [1965] – G.W. Hegel, Fenomenologia ducha, Warszawa 1965.
• Hegel [1967] – G.W. Hegel, Wykłady z filozofii dziejów, Warszawa 1967.
• Kołakowski [1966] – L. Kołakowski, Filozofia pozytywistyczna (od Hume’a do Koła Wiedeńskiego), Warszawa 1966.
• Kołakowski [1987] – L. Kołakowski, Husserl i poszukiwanie pewności, Warszawa 1987.
• Kołakowski [1990] – L. Kołakowski, Horror metaphysicus, Warszawa 1990.
• Lenartowicz [1984] – P. Lenartowicz, Elementy filozofii zjawiska biologicznego, Kraków 1984.
• Kramer [1992] – H. Kramer, Integrative Ethik, Frankfurt/M 1992.
• Martens, Schnadelbach [1995] – Filozofia. Podstawowe pytania, E. Martens i H. Schnadelbach (red.), Warszawa 1995.
• Mounier [1960] – E. Mounier, Personalizm, [w:] Wprowadzenie do egzystencjalizmu, Warszawa 1960.
• Pułżański [1967] – T. Pułżański, Mounier, Warszawa 1967.
• Ricoeur [1991] – P. Ricoeur, Osoba: struktura etyczna i moralna, [w:] Zawierzyć człowiekowi. Księdzu Józefowi Tischnerowi w sześćdziesiąte urodziny, Kraków 1991.
• Russell [2006] – B. Russell, Religia i nauka, Warszawa 2006.
• Schnadelbach [1995] – H. Schnadelbach, Rozum, [w:] Filozofia. Podstawowe pytania, E. Martens i H. Schnadelbach (red.), Warszawa 1995.
• Stróżewski [1984] – W. Stróżewski, Dialektyka twórczości, Kraków 1984.
• Znaniecki [1922] – F. Znaniecki, Wstęp do socjologii, Poznań 1922.

Identifiers

DOI

10.13153/diam.24.2010.394