Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Report on the Fourth World Scientific Congress of Combat Sports and Martial Arts under the perspective of martial arts tourism

100%
Gutierrez-Garcia C., Swider P., Pawelec P.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2019
|
vol. 19
|
issue 2
1-3
EN
This report describes and reflects on the Fourth World Scientific Congress of Combat Sports and Martial Arts, which at the same time was the Seventh International Martial Arts and Combat Sports Scientific Society Conference. This event took place on October 17- 19, 2018 at the facilities of the University of Rzeszow, and University of Law and Public Administration in Rzeszow, Poland. The event gathered about two hundred participants, representing academic centers, scientific societies and MA&CS-related institutions. Up to fifty studies on several scientific fields related to MA&CS were presented, showing the current diversity of this area of research. Workshops and demonstrations of MA&CS styles techniques were also part of the conference. All this diversity created a rich environment for cultural dialogue, scientific communication and transference of theoretical and practical knowledge. We suggest to further exploit the connections among the different scientific fields and MA&CS styles for future editions of the congress, as a way to improve the participants’ experiences.
PL
Niniejszy raport opisuje i podejmuje refleksję nad Czwartym Światowym Kongresem Naukowym Sportów Walki i Sztuk Walki, który był jednocześnie Siódmą Międzynarodową Konferencją Naukową IMACSSS. Wydarzenie to miało miejsce w dniach 17-19 października 2018 roku na obiektach Uniwersytetu Rzeszowskiego oraz Wyższej Szkoły Prawa i Administracji Publicznej w Rzeszowie. Zgromadziło ono około dwustu uczestników reprezentujących ośrodki akademickie, towarzystwa naukowe oraz instytucji związanych ze sportami i sztukami walki. Przedstawiono rezultaty ponad pięćdziesięciu badań dotyczących kilku dziedzin naukowych związanych ze sportami i sztukami walk, pokazujących przy tym aktualną różnorodność tego obszaru badań. Podczas konferencji odbyły się warsztaty i demonstracje technik walki sportów i sztuk walki. Cała ta różnorodność stworzyła bogate środowisko dla dialogu kulturowego, komunikacji naukowej i przekazywania wiedzy teoretycznej i praktycznej. Autorzy tego krótkiego opracowania proponują dalsze wykorzystanie powiązań pomiędzy różnymi dziedzinami naukowymi i stylami sztuk i sportów walki w kolejnych edycjach kongresu, jako sposób na poprawę doświadczeń uczestników.
2
Publication available in full text mode
Content available

Olympic combat sports research output in the Web of Science: a sport sciences centered analysis

100%
Franchini E., Gutierrez-Garcia C., Izquierdo E.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2018
|
vol. 18
|
issue 3
21-27
EN
Background and aim. The Olympic Games are the world’s most important sport competition, and Sport Sciences have been regarded to play an important role for sport success at the Olympics. The combat sports of boxing, fencing, judo, taekwondo and wrestling represent 20-25% of all medals disputed in this competition, and karate will be included Tokyo Olympic Games in 2020. In this context, this study aimed at describing the scenario of scientific research on Olympic combat sports in the Sport Sciences field. Methodology. Data search was performed in the area of Sport Sciences of the Web of Science core collection database. The variables selected for analysis were total number of publications, h-index, citations analyses and top ten types of documents, countries, research institutions, languages and journals. Results. A total of 2,752 publications were retrieved, achieving an h-index of 74, 34,255 citations and an average of 12.45 citations per item. The research was mainly published in English (95.35%), in article form (75.14%) and in the United States of America (27.87%), while the University of Sao Paulo (4.69%) and Medicine and Science in Sports and Exercise (11.56%) were respectively the institution and the source leading their top ten lists. Conclusion. Combat sports literature indexed in the Web of Science database amounted to nearly 1% of the Sport Sciences research area, showing that this field of study is still starting to consolidate. The connection between sport practice and research, the indexation of more combat sports journals, and the increase in the number and collaborations among researchers are suggested as potential ways to strengthen combat sports research.
PL
Tło i cel. Igrzyska Olimpijskie są najważniejszym wydarzeniem sportowym na świecie, a „nauki o sporcie” przyczyniają się do osiągnięcia tam sukcesu sportowego. 20-25% wszystkich medali w tych zawodach przyznawanych jest w sportach walki, boksie, szermierce, judo, taekwondo i zapasach. Natomiast karate zostanie włączone do Igrzysk Olimpijskich w Tokio w 2020 roku. W związku z tym badanie miało na celu opisanie scenariusza badań naukowych dotyczących olimpijskich sportów walki w obrębie nauk sportowych. Metody. Wyszukiwanie danych zostało przeprowadzone w dziedzinie nauk o sporcie na podstawie bazy danych z Web of Science. Zmiennymi wybranymi do analizy były: całkowita liczba publikacji, indeks-h, analizy cytowań i dziesięć najważniejszych typów dokumentów, krajów, instytucji badawczych, języków i czasopism. Wyniki. Łącznie pobrano 2 752 publikacji, uzyskując indeks-h w 74, 34255 cytowań i średnio 12,45 cytowań na pozycję. Badania zostały opublikowane głownie w języku angielskim (95,35%), w formie artykułu (75,14%) oraz w Stanach Zjednoczonych (27,87%), podczas gdy Uniwersytet w Sao Paulo (4,69%) oraz Medycyna i Nauka w Sporcie i Ćwiczeniach (11,56%) to instytucja i źródło prowadzące na liście dziesięciu najlepszych. Wniosek. Literatura sportowa walki indeksowana w bazie danych Web of Science wyniosła prawie 1% obszaru badań Nauk o Sporcie, co wskazuje, że ten kierunek studiów wciąż się konsoliduje. Związek między praktyką sportową a badaniami, indeksacja większej liczby czasopism o sportach walki oraz współpraca naukowców, są wskazywane jako potencjalne sposoby umocnienia badań nad sportami walki.
3
Publication available in full text mode
Content available

Combat versus team sports: the effects of gender in a climate of peer- motivation, and levels of fun and violence in physical education students

100%
Hortiguela D., Gutierrez-Garcia C., Hernando-Garijo A.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2017
|
vol. 17
|
issue 3
11-20
EN
Background and aim. The inclusion of martial arts and combat sports (MA&CS) in formal physical education (PE) has been suggested by many authors, although there is no strong evidence as yet of the benefits of its practice for students. This study aimed to describe the effects of the development of two MA&CS teaching units (judo and capoeira) on the motivational climate, enjoyment and attitudes toward violence of PE students, and to compare these effects with those experienced by students receiving team sports teaching units (football and basketball). Methodology. A quasi- experimental, pre-post (two groups), longitudinal study design was followed, involving 221 students aged between 13 and 16. The experimental group (n = 105) developed MA&CS teaching units, while the control group (n = 116) developed team sport, teaching units. A peer motivational climate questionnaire, the amusement/boredom in physical education scale and the attitudes toward violence scale psychological assessment tools were used. Statistical analyses included means and standard deviations, two-way equivalent multifactorial ANOVA and effect sizes Results: MA&CS teaching units significantly improved the classroom motivational climate involving tasks/learning, and students’ attitudes toward unjustified violence. The post-test intergroup comparison showed that the experimental group rejected unjustified violence to a higher degree than the control group (p = .014, d = .81). Improvements in attitudes to unjustified violence were for both males (p = .017, d = .82), and females (p = .021, d = .78) in the experimental group, while the climate involving tasks/learning only improved in males (p = .037, d = .77). Conclusion. MA&CS teaching units improved students’ attitudes toward violence and generated a higher peer motivational climate than, and similar fun as team sports teaching units.
PL
Tło i cel. Wielu autorów proponowało włączenie sztuk walki i sportów walki do formalnych zajęć wychowania fizycznego, chociaż nie ma jeszcze mocnych dowodów świadczących o korzyściach płynących z ich praktyki dla uczniów. Niniejsze badanie miało na celu opisanie wpływu dwóch jednostek dydaktyczno-wychowawczych (judo i capoeiry) na klimat motywacyjny, przyjemność czerpaną z zajęć i stosunek do przemocy oraz porównanie tych efektów z doświadczeniami uczniów uczestniczących w zajęciach ze sportów zespołowych (piłki nożnej i koszykówki). Metody. Przeprowadzono quasi- eksperymentalne, długotrwałe badania przed-po (dwie grupy), obejmujące 221 uczniów w przedziale wiekowym od 13 do 16 lat. Grupa eksperymentalna (n = 105) uczestniczyła w zajęciach dydaktycznych sztuk walki i sportów walki, natomiast grupa kontrolna (n = 116) w grach zespołowych. Do psychologicznej oceny odpowiedzi respondentów zastosowany został kwestionariusz dotyczący atmosfery motywacji rówieśników, stopnia rozrywki/nudy w czasie zajęć wychowania fizycznego i postawy wobec przemocy. W analizach statystycznych uwzględniono średnie i standardowe odchylenia, dwukierunkową równoważną wieloczynnikową analizę wariacji ANOVA i zakres rezultatów. Wyniki. Zajęcia z sztuk walki i sportów walki znacząco poprawiły klimat motywacyjny w klasie obejmujący wyznaczone zadania/naukę i postawy studentów wobec nieuzasadnionej przemocy. Porównawcze badanie przeprowadzone po teście między grupami wykazało, że grupa eksperymentalna odrzuciła nieuzasadnioną przemoc w wyższym stopniu niż grupa kontrolna (p = 0,014, d = 0,81). W grupie doświadczalnej poprawa wyników dotycząca nieuzasadnionej przemocy dotyczyła zarówno mężczyzn (p = 0,017, d = 0,82), jak i kobiet (p = 0,021, d = 0,78), podczas gdy atmosfera związana z zadaniem/nauką nastąpiła tylko u mężczyzn (p = 0,037, d = 0,77). Wnioski. Zajęcia z sztuk walki i sportów walki poprawiły nastawienie uczniów wobec przemocy i stworzyły lepszy klimat motywacyjny wśród rówieśników i podobną przyjemność czerpaną z zajęć niż w przypadku zajęć sportów zespołowych.
4
Publication available in full text mode
Content available

Effects of judo participation in children: a systematic review

88%
Gutierrez-Garcia C., Astrain I., Izquierdo I., Gomez-Alonso M. T., Yague J. M.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2018
|
vol. 18
|
issue 4
63-73
EN
Background and aim. Judo is a popular sport worldwide. It was created as a means for holistic education and it is regularly practiced by hundreds of thousands of youngsters. This systematic review is aimed at summarizing the evidence on the physical, physiological/ motor and social/psychological effects of judo participation in children. Methodology. The review was conducted according to the PRISMA-P protocol. The Cochrane Library, PubMed, PsycINFO, Scopus, SportDiscus, Web of Science, DOAJ, LILACS and SCIELO databases were consulted for document retrieval by using the terms “judo” and “child” and other related terms, and the snowballing technique was also used. The Newcastle-Ottawa Scale was used to assess the quality of the selected studies. The studied variables were study type and aims, sample, interventions and procedures, measurements and outcomes. Results. Nine studies, all cohort studies, were selected for inclusion. Judo participation improved participants’ arms bone mineral and fitness in variables such as flexibility, muscular endurance or agility, and also avoided the increase of their subcutaneous fat levels, but did not prove to be superior to participation in other sports. On the contrary, judo participants showed higher levels of anger that their peers. Conclusion. Research in this field is sorely lacking. Judo participation can be of help in achieving the World Health Organization’s suggested standards on physical activity for health, but special attention should be paid at the psychological outcomes of this participation as negative effects on anger have been reported.
PL
Tło i cel. Judo to sport popularny na całym świecie. Został stworzony, jako sposób holistycznej edukacji i jest regularnie praktykowany przez setki tysięcy młodych ludzi. Niniejszy przegląd systematyczny ma na celu podsumowanie dowodów na fizyczne, fizjologiczno-motoryczne i społeczno-psychologiczne skutki uczestnictwa w zajęciach judo dzieci. Metody. Przegląd przeprowadzono zgodnie z protokołem PRISMA-P. Skorzystano także z zasobów Biblioteki Cochrane, PubMed, PsycINFO, Scopus, SportDiscus, Web of Science, DOAJ, LILACS i SCIeLO posługując się wyszukiwaniem słów “judo” i “dziecko” oraz innych pokrewnych terminów, a także zastosowano technikę nielosowego doboru próby tzw. metody kuli śnieżnej. Do oceny jakości wybranych badań wykorzystano Skalę Newcastle-Ottawa. Badane zmienne obejmowały rodzaj i cele badania, dobór próby, interwencje i procedury, pomiary i wyniki. Wyniki. W analizie uwzględniono dziewięć badań, były to wszystko badania kohortowe. Uczestnictwo w treningach judo poprawiło kondycję kości ramiennej uczestników i sprawiło, że zmienne, takie jak elastyczność, wytrzymałość mięśni czy zręczność, również pozwoliły uniknąć wzrostu poziomu podskórnej tkanki tłuszczowej. Udział w zajęciach judo nie okazał się lepszy we wszystkich aspektach od udziału w innych sportach. Przeciwnie, adepci judo wykazywali wyższy poziom gniewu niż ich rówieśnicy. Wniosek. Ilość badań w omawianej dziedzinie jest niewystarczająca. Uczestnictwo w zajęciach judo może być pomocne w osiąganiu zalecanych przez Światową Organizację Zdrowia standardów w zakresie aktywności fizycznej dla zdrowia, ale należy zwrócić szczególną uwagę na wyniki psychologiczne, gdyż odnotowano negatywny wpływ na stan emocjonalny ćwiczących (gniew).
5
Publication available in full text mode
Content available

Differences in the electromyography activity of a roundhouse kick between novice and advanced taekwondo athletes

64%
Valdes-Badilla P., Barramuno Medina M., Astudillo Pinilla R., Herrera-Valenzuela T., Guzman-Munoz E., Perez-Gutierrez M., Gutierrez-Garcia C., Martinez Salazar C.
Ido Movement for Culture. Journal of Martial Arts Anthropology
|
2018
|
vol. 18
|
issue 1
31-38
EN
Aim. The aim of this study was to determine differences in muscular activation and the moment of maximum electromyography amplitude pre- and post-impact of the roundhouse (bandalchagui) kick between novice and advanced taekwondo athletes. Method. Sixteen taekwondo competitors (four women) were categorized according to years of practice into novice (n = 8, < 3 years of experience) and advanced athletes (n = 8, > 3 years of experience). The soleus, tibialis anterior, lateral gastrocnemius, vastus medialis, vastus lateralis, rectus femoris, biceps femoris and semitendinosus muscles were analyzed with surface electromyography. The variables of muscle activation and the moment of maximum electromyography amplitude were expressed as a percentage with respect to the maximum voluntary isometric contraction and the kick cycle, respectively. The effect size was calculated with Cohen’s d and a significance level of p < .05 was established. Results. The results showed differences in the percentage of activation of soleus, rectus and biceps femoris for the pre-impact phase between novice and advanced athletes (p <.05; d >.5). Post-impact differences between groups were observed for the vastus medialis (p =.041; d =.761). The moment of maximum electromyography amplitude reflected differences in both phases for biceps femoris and semitendinosus muscles (p <.05; d >.5). Conclusion. Differences in electromyography activity by years of experience among taekwondo athletes were observed, which could be considered for training control.
PL
Tło: Według Moreiry, Goethel’a i Goncalves’a [2016a], kopnięcie okrężne (bandalchagui) jest najczęściej używaną techniką w zawodach. Stąd w kilku badaniach sprawdzono wykonanie kopnięcia bandalchagui za pomocą analizy biomechanicznej lub własnej skuteczności, z zamiarem zrozumienia związku tej techniki z wynikami sportowymi. Elektromiografia powierzchniowa (EMG) jest najczęściej stosowaną metodą w analizach biomechanicznych stosowaną do pomiaru aktywności mięśni podczas kopnięć. Udział grup mięśniowych, gdy technika jest podzielona na fazy, jest słabo znany. W związku z tym, celem niniejszego badania było określenie różnic w aktywacji mięśni i momentu maksymalnej amplitudy EMG przed i po kopnięciu okrężnym (bandalchagui) wśród początkujących i zaawansowanych zawodników taekwondo. Dyskusja: Jeśli chodzi o aktywację mięśni, nowicjusze i zaawansowani sportowcy wykazywali istotne różnice w trzech grupach mięśni (tj. płaszczkowatych, prostych uda i dwugłowych uda) w fazie przed kopnięciem. Mięśnie płaszczkowate i proste uda były mniej aktywne u zaawansowanych sportowców, co wskazywałoby na większą oszczędność tych mięśni podczas inicjowania ruchu w stosunku do początkujących sportowców. Z drugiej strony, mięsień dwugłowy uda miał wyższą aktywację wśród zaawansowanych sportowców, prawdopodobnie przez kurczenie się ścięgna, które spowodowało spowolnienie i stabilizację kolana w momencie uderzenia. Ta sytuacja została również opisana w poprzednich badaniach, które wskazywały na większą aktywację tego mięśnia u intensywnie trenujących sportowców taekwondo. W odniesieniu do fazy po kopnięciu istotne różnice zostały osiągnięte jedynie w przypadku mięśni obszernych przyśrodkowych. Jeśli chodzi o moment maksymalnej amplitudy EMG podczas fazy przed kopnięciem, zaawansowani zawodnicy osiągnęli najwyższą aktywację mięśni dwugłowych i półścięgnistych uda w cyklu kopnięcia wcześniej niż początkujący sportowcy. Metody: Szesnastu zawodników taekwondo (w tym cztery kobiety) zostało zaklasyfikowanych według lat praktyki od początkujących (n = 8, <3 lat doświadczenia) do zaawansowanych sportowców (n = 8,> 3 lata doświadczenia). Mięśnie piszczelowe przednie, boczne mięśnie brzuchate, obszerne przyśrodkowe, obszerne lateralne, mięśnie proste uda, dwugłowe uda i półścięgniste zanalizowano za pomocą powierzchniowego EMG. Zmienne aktywacji mięśni i moment maksymalnej amplitudy EMG wyrażono, jako procent odpowiednio w odniesieniu do maksymalnego dobrowolnego skurczu izometrycznego i cyklu kopnięcia. Wielkość efektu obliczono za pomocą d Cohena i ustalono poziom istotności p <0,05. Wyniki: Stwierdzono różnice w odsetku aktywacji mięśnia płaszczkowatego, prostego i dwugłowego uda w fazie przed kopnięciem u początkujących i zaawansowanych zawodników (p <0,05; d> .5). Różnice pomiędzy grupami obserwowano również dla mięśnia obszernego przyśrodkowego (p = 0,041; d = 0,761). Moment maksymalnej amplitudy EMG odzwierciedlał różnice w obu fazach dla mięśnia dwugłowego uda i półścięgnistego (p <.05; d> .5). Wnioski: Zaawansowani zawodnicy taekwondo mają większą wytrzymałość mięśni płaszczkowatych i mięśni prostych uda niż zawodnicy początkujący, a także większą aktywację mięśni dwugłowych uda i mięśnia obszernego przyśrodkowego podczas wykonywania kopnięcia bandalchagui. Jednocześnie rozwijają swój maksymalny poziom zaangażowania mięśni dwugłowych uda i półścięgnistych w początkowej fazie cyklu kopnięcia. Mięśnie ścięgien są ważne dla technicznej realizacji kopnięcia bandalchagui. W ten sposób nauczyciele, trenerzy i praktycy taekwondo są zachęcani do włączenia ćwiczeń w swoje treningi, aby wzmocnić opisane grupy mięśniowe w celu poprawy zarówno wydajności, jak i efektywności kopnięcia bandalchagui.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.