The purpose of this paper is to combine two fields and show their essential connections. The concerned fields are the theory of design and the proper understanding of business ethics, especially entrepreneurship; both of them are Professor Wojciech Gasparski’s main areas of interest. This is a significant and laudable project because in the modern world business is a key field, yet it is not without its problems, especially ethical problems. Therefore, in the present context I see Gasparski to be an ethicist and axiologist who takes notions like responsibility and the satisfaction of human needs very seriously.
PL
Celem niniejszego artykułu jest połączenie i pokazanie istotnych związków pomiędzy dwoma dziedzinami. Zarówno teoria projektowania oraz właściwie rozumiana etyka biznesu, skoncentrowana wokół przedsiębiorczości – o których tu mowa, stanowią przedmiot zainteresowania profesora Wojciecha Gasparskiego. Omawiane tu połączenie jest ważnym i godnym pochwały projektem, ponieważ we współczesnym świecie biznes jest jedną z kluczowych dziedzin ludzkiej aktywności, jednak niepozbawiony jest problemów, również natury etycznej. Zatem, w przedstawionym kontekście postrzegam Gasparskiego jako etyka i aksjologa, który traktuje takie pojęcia jak odpowiedzialność czy ludzki dobrobyt niezwykle poważnie.
In this paper, I comment on Professor Bocheński’s article Towards Philosophy of the Industrial Enterprise and its important final chapter on “Dynamic Analysis.” Methodologically, Bocheński’s article is interesting because he applies a teleological paradigm to business ethics. He discusses ends and goals. Th e main problem is what is the main, immanent end of an industrial enterprise? Bocheński answers, p roduc t ion. I agree that this is what industrial enterprise does and must do to survive, but in what sense can we call production an end and a goal? I dwell deeper into this and try to find the developmental principle that explains in what sense production cannot only be a fact but also an immanent goal. I then identify and describe this principle in terms of invention, innovation, and design. Any industrial enterprise must subscribe to such a developmental principle if it hopes to survive; and the result is a good product, which is the desired end.
PL
W artykule komentuję artykuł prof. J. M. Bocheńskiego Uwagi filozoficzne o przedsiębiorstwie przemysłowym i jego ważny rozdział końcowy pt. „Analiza dynamiczna”. Metodologicznie artykuł Bocheńskiego jest interesujący, ponieważ stosuje się w nim paradygmat teleologiczny do etyki biznesu. Omówione są w nim cele przedsiębiorstwa. Kluczowe pytanie wiąże się z określeniem głównego immanentnego celu przedsiębiorstwa przemysłowego. Bocheński odpowiada, że jest nim produkcja. Zgadzam się, że przedsiębiorstwo przemysłowe produkuje i musi produkować, aby przetrwać. Ale w jakim sensie możemy nazwać produkcję celem? Zgłębiając zagadnienie próbuję znaleźć zasadę rozwoju, która wyjaśnia, w jakim sensie produkcja to nie tylko rzeczywistość przedsiębiorstwa, ale i jego cel immanentny (finis operis). Następnie identyfikuję i opisuję tę zasadę w kategoriach wynalazczości, innowacji i projektowania. Każde przedsiębiorstwo przemysłowe musi podporządkować się takiej zasadzie rozwoju, jeśli ma przetrwać — a rezultatem jest dobry produkt, będący pożądanym właściwym celem.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.