Search results

1

Zgoda pacjenta na zabieg leczniczy.

100%

Rej-Kietla A.

Państwo i Społeczeństwo

|

2015

|

issue 3

93-101

EN

A patient’s autonomy determines the scope and terms of medical intervention in the treatment process. In the context of a doctor-patient relationship, autonomy should be understood as a ban on medical intervention without the consent of the patient. Consent is an act of civil law intended to produce legal effects by means of a declaration of intent. For this legal action to be legally considered valid, it must meet a number of conditions. Obtaining consent from a patient is connected with the informative obligation. A physician should provide a patient or his legal representative not only with accurate and accessible information about treatment methods and their scope and benefits, but also the risk posed by the treatment.

PL

W procesie leczenia autonomia pacjenta wyznacza zakres oraz warunki ingerencji medycznej. W relacjach lekarz – pacjent autonomia powinna być rozumiana, jako zakaz podejmowania terapii bez wyraźnej zgody pacjenta. Zgoda pacjenta jest zdarzeniem cywilnoprawnym zmierzającym do wywołania skutków prawnych na podstawie oświadczenia woli. Aby ta czynność prawna mogła zostać w świetle prawa uznana za ważną, musi spełniać szereg warunków. Z wymogiem uzyskania od pacjenta zgody łączy się obowiązek szeroko ujmowanej informacji. Lekarz powinien udzielić pacjentowi lub jego przedstawicielowi ustawowemu dokładnych, przystępnych objaśnień o metodach leczniczych, zakresie, korzyściach, ale także o ryzyku, jakie niesie ze sobą dany zabieg.

2

Kształtowanie się wiedzy lekarzy oraz studentów ostatnich lat medycyny w zakresie prawa pacjenta do poufności informacji

63%

Kryska S., Rej-Kietla A.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2014

|

vol. 14/2

271-280

PL

W polskim prawie najważniejszym aktem prawnym w zakresie praw pacjenta jest ustawa z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta. Cel badań: Ocena poziomu wiedzy lekarzy oraz studentów ostatnich lat medycyny na temat prawa do dostępu do dokumentacji medycznej oraz prawa do ochrony danych zawartych w dokumentacji medycznej. Materiał i metoda: Badania przeprowadzone zostały w okresie 12.03.2013–04.04.2013 r. na grupie 27 lekarzy różnych specjalności oraz 52 studentów ostatnich lat medycyny. Do przeprowadzenia badań wykorzystany został autorski anonimowy kwestionariusz ankiety. Wyniki: Lekarze posiadają większy zasób wiedzy teoretycznej na temat prawa pacjenta do poufności informacji niż studenci ostatnich lat medycyny. Wnioski: Choć lekarze i studenci ostatnich lat medycyny posiadają pewien zasób wiedzy, to wiedza ta wciąż wymaga pogłębienia.

EN

In Polish law, the most important piece of legislation is the Act of 6 November 2008 on the rights of the patient and the patient’s Ombudsman. Aim: The evaluate the knowledge of doctors and final year student of medicine about the rights of patients of access to medical records and the right to the protection of the data contained in medical records. Material and methods: The survey was conducted in the period 12.03.2013-04.04.2013, at a group of 27 doctors of various specialties and 52 :nal year students of medicine. The research was used, an anonymous questionnaire. Results: Doctors have more theoretical knowledge about the patient’s right to con:dentiality of information than medical students. Conclusions: Although doctors and medical students have some knowledge about patients’ rights to condentiality of information is knowledge still requires deepening.

3

Ochrona danych osobowych pacjenta w świetle obowiązujących przepisów prawa.

63%

Rej-Kietla A., Kryska S.

Państwo i Społeczeństwo

|

2015

|

issue 3

103-111

EN

Protection of personal data is primarily due to the Polish Constitution, which mentions the right to privacy. Civil, criminal, and some elements of administrative law offer more on this subject. The keeping of medical records in paper or electronic form is one form of processing personal data. The main condition which allows the processing of this type of information is the consent of the data subject. The specific nature of sensitive data is the reason that consent must be expressed in writing, otherwise the agreement is ineffective. Health information contained in medical records is confidential data. Doctors and medical staff must ensure that the data is protected against unauthorized access. Those who reveal information about your health are subject to criminal penalties.

PL

Ochrona danych osobowych wynika przede wszystkim z Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, zawierającej zapis o prawie do prywatności. Normy dotyczące tego zagadnienia odnajdziemy także w prawie cywilnym i karnym, a pewne elementy w prawie administracyjnym. Jedną z form przetwarzania danych osobowych jest prowadzenie dokumentacji medycznej. Może być prowadzona w formie papierowej lub elektronicznej. Zasadniczym warunkiem dopuszczającym przetwarzanie tego typu informacji jest zgoda osoby, której one dotyczą. Szczególny charakter danych wrażliwych polega na tym, że zgoda, aby była skuteczna musi zostać wyrażona w formie pisemnej. Należy mieć jednak na uwadze, że jeśli przetwarzanie danych jest niezbędne do zrealizowania danego uprawnienia bądź jest wymogiem prawa, zgoda osoby, której dane dotyczą nie będzie wymagana. Informacje o stanie zdrowia zawarte w dokumentacji medycznej są danymi poufnymi. Lekarze i pozostały personel medyczny muszą dołożyć wszelkich starań, aby dane te były chronione i nie dostały się w posiadanie osób nieupoważnionych. Osoby, które ujawniają informacje np. o stanie zdrowia pacjenta podlegają sankcjom karnym.

4

Lekarski obowiązek a samostanowienie pacjenta

63%

Rej-Kietla A., Kryska S.

Państwo i Społeczeństwo

|

2013

|

issue 1

63-70

EN

Polish legislation and deontology at the beginning of the twentieth century, there was no question of any patient’s autonomy as a course of treatment. However, over the years, and most of all, a significant increase in patient awareness, the nature of health care has changed. The patient could increasingly decide whether to undergo a specific treatment or not. However, a number of questions how far such autonomy, limit patients’ freedom to decide about their lives, for example in the context of religious or worldview. Keep in mind that the patient’s self-determination is not always respected by the law. This includes procedures such as abortion (with some exceptions) and euthanasia, which are prohibited by law. On one hand, shall be submitted to the protection of human life over the will of the patient. On the other hand doctor who would take on the medical services without the consent of the patient, there would attack the life or health because it acts on behalf of those goods, but attacks the patient’s freedom, the right to decide on the state of their own people and their own destiny.

PL

W ustawodawstwie polskim oraz w deontologii lekarskiej jeszcze na początku XX wieku nie było mowy o jakiejkolwiek autonomii woli pacjenta co do przebiegu leczenia. Jednak wraz z upływem lat, a przede wszystkim znacznego wzrostu świadomości pacjentów, charakter świadczeń zdrowotnych uległ zmianie. Pacjent mógł w coraz większym stopniu decydować o tym, czy poddać się konkretnemu zabiegowi czy też nie. Istnieje jednak szereg pytań o to, jak daleko sięga taka autonomia, granica swobody decydowania pacjentów o swoim życiu, na przykład w kontekście religijnym czy światopoglądowym. Należy pamiętać, że samostanowienie pacjenta nie zawsze będzie respektowane w świetle prawa. Dotyczy to między innymi takich zabiegów, jak aborcja (z pewnymi wyjątkami) czy eutanazja, które są przez polskie prawo zakazane. Z jednej strony przedkłada się ochronę życia ludzkiego nad wolę pacjenta. Z drugiej strony lekarz, który podjąłby się czynności medycznych bez zgody pacjenta, nie naruszyłby jego życia lub zdrowia gdyż byłoby to działanie w obronie tych dóbr, ale naruszyłby wolność pacjenta, prawo do decydowania o stanie własnej osoby i własnym losie.

5

Obowiązek udzielenia pierwszej pomocy przez nauczycieli w aspekcie prawno-medycznym

51%

Zawadzki D., Krupińska J., Rej-Kietla A.

Szkoła - Zawód - Praca

|

2018

|

issue 15

29-35

PL

Obowiązek udzielenia pierwszej pomocy w stanie zagrożenia życia i zdrowia dotyczy każdego obywatela. Jednakże w przypadku nauczycieli obowiązek ten nabiera szczególnego znaczenia ze względu na opiekę nad dzieckiem. Aby nauczyciel mógł bezpiecznie udzielać pierwszej pomocy, powinien zostać przeszkolony w tym zakresie. Podstawowym przepisem, z którego wynika obowiązek udzielenia pierwszej pomocy, jest § 1 art. 162 kodeksu karnego, który dotyczy ogólnospołecznego obowiązku udzielania pierwszej pomocy, czyli każdej osoby bez względu na wykształcenie, zajmowane stanowisko czy pochodzenie. Przestępstwo nieudzielenia pomocy może być popełnione zarówno przez lekarza, pielęgniarkę, ratownika medycznego, jak też inne osoby bez wykształcenia medycznego. Przepis co do zasady nakłada obowiązek na każdą osobę, która powzięła informację o zdarzeniu nagłym i o fakcie, że osoba znajduje się w stanie zagrożenia zdrowia i życia. Nieudzielenie pierwszej pomocy traktowane jest jako przestępstwo formalne, tzn. zaniechanie udzielenia pierwszej pomocy bez względu na skutek, jaki wystąpił (brak uszczerbku, ciężki uszczerbek na zdrowiu, śmierć). Udzielenie pierwszej pomocy może być zrealizowane w różnorodny sposób, co najmniej powinno polegać na zminimalizowaniu niebezpieczeństwa grożącego życiu lub zdrowiu człowieka, a najlepiej na jego usunięciu. Charakter udzielonej pierwszej pomocy będzie uzależniony od warunków pogodowych, rodzaju niebezpieczeństwa, kwalifikacji osoby udzielającej pomocy oraz środków pozostających do dyspozycji w chwili udzielania pomocy (np. apteczka pierwszej pomocy).

EN

The obligation to provide first aid in the state of threat to life and health applies to every citizen. However, in the case of teachers, this obligation is particularly important due to taking care of a child. In order for the teacher to be able to give first aid safely, he or she should be trained in this area. The basic provision from which the obligation to provide first aid results is § 1 art. 162 of the Criminal Code, which concerns the general public duty to provide first aid, that is, everyone regardless of education, occupation or origin, etc. This offense can be committed by either a doctor, a paramedic nurse or other people without medical training. In principle, the provision imposes an obligation on every person who has become aware of an emergency and on the fact that the person is in the state of threat to health and life. Failure to provide first aid is treated as a formal offense, i.e., the failure to provide first aid regardless of the effect that occurred (no impairment, severe health impairment, death). First aid can be provided in a variety of ways, at least it should consist in minimizing the danger that would pose a direct threat to human life or health, and preferably in its removal. The nature of the first aid will depend on the weather conditions, the type of danger, the qualification of the person providing assistance and resources available at the time of providing assistance (e.g. first aid kit).

6

WOLA PACJENTA WOBEC INTERWENCJI MEDYCZNEJ – OŚWIADCZENIE PRO FUTURO

51%

Przybyłek E., Rej-Kietla A., Kryska S., Zawadzki D.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2018

|

vol. 1

|

issue XVIII

291-299

PL

Oświadczenie woli pacjenta jest dokumentem o szczególnym znaczeniu. Zgodnie z zapisem zawartym w oświadczeniu pro futuro pacjent deklaruje, że w określonych sytuacjach w przyszłości nie chce, aby wobec niego podejmowane były jakiekolwiek lub określone interwencje medyczne. Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie tematyki oświadczenia pro futuro wraz ze wskazaniem problemów, jakie niesie ze sobą stosowanie tego oświadczenia. Zagadnienie oświadczenia woli pacjenta wobec interwencji medycznej zostało poddane analizie w oparciu o dostępne polskie oraz międzynarodowe ustawodawstwo odnoszące się do tego zagadnienia oraz analizę piśmiennictwa specjalistycznego w tym zakresie.

EN

A patient’s will statement is a document of special importance. In accordance with the provision included in the pro futuro statement, the patient declares that in certain situations in the future he does not want any or specific medical interventions to be taken against him.The purpose of this article is to present the subject of the pro futuro statement with the indication of the problems related to the use of this statement. The issue of a patient’s will statement regarding medical intervention will be analyzed based on available Polish and international legislation related to this issue and the analysis of specialized literature in this area.

7

Problematyka roszczeń dotyczących „złego urodzenia” w polskim orzecznictwie

51%

Rej-Kietla A., Huras A., Kryska S.

Państwo i Społeczeństwo

|

2013

|

issue 1

89-94

EN

It is obvious that the doctor will be responsible for the damage resulting from the baby’s fault. It is to be seen a situation where a doctor’s negligence was the only admission to the birth of the child, and not contribute to the injury to his health. And in this case, there is the emergence of claims for wrongful birth or so-called bad birth. More and more often in courts around the world, including Poland, there are actions for damages for the conception and birth of a child, which “caused the injury.” Initially, the courts denied the possibility of recognizing the child as a loss. However, later in the Constitutional Court considered the admissibility of the claims of parents of unplanned or handicapped child is without prejudice to the Constitution. The claim for compensation in a wrongful birth in the Polish case law is rare. One of the reasons is the reluctance to bring such actions which probably translates into a moral issue.

PL

Jest oczywiste, że lekarz będzie odpowiedzialny za uszczerbek zdrowia dziecka powstały z jego winy. Należy jednak rozpatrzyć też sytuację, w której niedbalstwem lekarza było jedynie dopuszczenie do narodzenia dziecka, a nie przyczynienie się do szkody na jego zdrowiu. I właśnie w takiej sytuacji dochodzi do pojawiania się roszczeń z tytułu wrongful birth, czyli tzw. złego urodzenia. Coraz częściej na wokandach sądowych całego świata, także w Polsce, pojawiają się powództwa odszkodowawcze dotyczące poczęcia i urodzenia dziecka, które „wywołało szkodę”. Początkowo sądy negowały możliwość uznania dziecka jako szkodę. Jednak w późniejszym okresie Trybunał Konstytucyjny wyraził pogląd, że dopuszczalność roszczeń odszkodowawczych rodziców nieplanowanego lub upośledzonego dziecka nie narusza przepisów Konstytucji. Przedstawione roszczenie odszkodowawcze typu wrongful birth w polskim orzecznictwie występuje rzadko. Jedną z przyczyn jest niechęć do wytaczania tego typu pozwów, co zapewne przekłada się na aspekt moralny.

Refine search results

4 Państwo i Społeczeństwo

2 Roczniki Administracji i Prawa

1 Szkoła - Zawód - Praca

7 Rej-Kietla A.

5 Kryska S.

2 Zawadzki D.

1 Huras A.

1 Krupińska J.

1 Przybyłek E.

2 2018

2 2015

1 2014

2 2013

Zgoda pacjenta na zabieg leczniczy.

Kształtowanie się wiedzy lekarzy oraz studentów ostatnich lat medycyny w zakresie prawa pacjenta do poufności informacji

Ochrona danych osobowych pacjenta w świetle obowiązujących przepisów prawa.

Lekarski obowiązek a samostanowienie pacjenta

Obowiązek udzielenia pierwszej pomocy przez nauczycieli w aspekcie prawno-medycznym

WOLA PACJENTA WOBEC INTERWENCJI MEDYCZNEJ – OŚWIADCZENIE PRO FUTURO

Problematyka roszczeń dotyczących „złego urodzenia” w polskim orzecznictwie