Search results

1

Lakatosowska periodyzacja twórczości Feyerabenda

100%

Kilian K. J.

Studia Philosophica Wratislaviensia

|

2012

|

vol. 7

|

issue 4

21-43

EN

As it is well known, Lakatos divided Popper’s philosophy into three stages; he also identified successive stages of falsificationism. A lesser-known fact is that the Hungarian philosopher systematized Feyerabend’s philosophy, too. This tripartite division might have been a joke; Lakatos was perhaps trying to lighten Feyerabend’s mood when his colleague was struggling with publishers in Minnesota and in New Left. Not quite successfully the publishers had tried to adjust Feyerabend’s style to the standards of scientific literature. No matter what motivated Lakatos when he analysed Feyerabend’s philosophy, he appropriately captured differences between the 1970 and the 1975 edition of Against Method. Discussions of both philosophers concerning the division also reflect convolutions of their intellectual encounters. The presented paper takes up these issues.

2

Teoria ewolucji oczyma prawnika oglądana : Phillip E. JOHNSON, Darwin przed sądem, przeł. Patrycja Drygas, Seria Inteligentny Projekt, Fundacja En Arche, Warszawa 2020, s. 240.

100%

Kilian K. J.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2019-2020

|

issue 16-17

209-235

3

Proliferacja jako narzędzie podtrzymujące ewolucję człowieka w świetle poglądów Paula K. Feyerabenda z okresu umiarkowanego

100%

Kilian K. J.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2013

|

vol. 10

179-202

PL

W umiarkowanym okresie swojej twórczości Feyerabend utrzymywał, że wzajemne oddziaływanie zasad proliferacji i uporczywości może przyspieszać pożyteczne biologicznie mutacje oraz może być jedynym dostępnym środkiem służącym do zapobiegania stagnacji naszego gatunku. Celem tego artykułu jest rekonstrukcja poglądów Feyerabenda na to zagadnienie oraz nadanie im określonej interpretacji, pozwalającej uniknąć pewnych problemów, do których te poglądy prowadzą. Przekonanie, że można przyspieszać biologicznie pożyteczne mutacje za pomocą formułowania i bronienia hipotez, sugeruje, przynajmniej na pierwszy rzut oka, podejście lamarkistowskie - teorię zmienności ukierunkowanej. Tę myśl Feyerabenda da się również rozumieć w duchu teorii zmienności nieukierunkowanej, a więc na modłę darwinowską, co sugeruje wyrażenie "może przyspieszać". Obydwa ujęcia prowadzą jednak do poważnych trudności. Lamarkistowskie uważane jest obecnie za błędne, zaś zgodnie z darwinowskim zmiany adaptacyjne zachodzą bardzo powoli. Biologicznie pożyteczne efekty współdziałania proliferacji i uporczywości pojawić się mogą po niesłychanie długim okresie czasu. Jego myśl, że wzajemne oddziaływanie proliferacji i uporczywości może być jedynym dostępnym środkiem zapobiegania stagnacji naszego gatunku najlepiej jest rozumieć w duchu kulturowej ewolucji człowieka, która ma charakter lamarkistowski.

EN

In his early philosophy, Feyerabend claimed that the interaction between the principles of proliferation and tenacity may increase the tendency towards useful biological mutations. He also maintained that the interplay between the two principles may be the only possible way of preventing the human species from stagnation. I try to rectify some problems of Feyerabend’s approach. The claim that it is possible to increase the tendency towards useful biological mutations by means of generating and defending hypotheses seemingly implies Lamarckism, i.e. the theory of directed variation. However, it could also be incorporated into Darwinism, i.e. the theory of undirected variation (it is suggested by the phrase “may increase”). Both approaches lead to serious difficulties: Lamarckism is rejected by the mainstream biology; Darwinian adaptive changes are very slow. Biologically useful effects of interplay between proliferation and tenacity may come out after a very long time. Feyerabendian conviction that interaction between proliferation and tenacity may be the only possible way of preventing our species from stagnation should be understood in the light of human cultural evolution, and the latter is of course Lamarckian.

4

Dyskusja nad artykułem Adama Groblera, „Słabości eksplanacyjne teorii inteligentnego projektu”

51%

Bylica P., Jodkowski K., Kilian K. J., Sagan D.

Filozoficzne Aspekty Genezy

|

2013

|

vol. 10

17-63

PL

Niniejszy tekst stanowi zapis dyskusji nad artykułem Adama Groblera, „Słabości eksplanacyjne teorii inteligentnego projektu”, przeprowadzonej przez pracowników Instytutu Filozofii Uniwersytetu Zielonogórskiego w ramach spotkań Zielonogórskiej Grupy Lokalnej „Nauka a Religia”. Artykuł Groblera jest krytyczny wobec teorii inteligentnego projektu, odbiega jednak do pewnego stopnia od standardowych krytyk. Grobler nie powtarza niektórych błędów: wie, że teoria inteligentnego projektu nie identyfikuje projektanta z istotą nadprzyrodzoną; że teoria ta jest (chce być) neutralna wobec filozoficznego sporu między naturalizmem a nadnaturalizmem; nie traktuje darwinowskiej teorii ewolucji jako testowalnej teorii naukowej, ale jako metafizyczny program badawczy dostarczający idei heurystycznych. Przedstawia także nowe argumenty krytyczne. Grobler uznaje teorię inteligentnego projektu za teorię nienaukową przede wszystkim na tej podstawie, że nie oferuje wyjaśnień intencjonalnych dotyczących motywów domniemanego projektanta, a w związku z tym nie dostarcza żadnych idei heurystycznych mogących stanowić punkt wyjściowy badań naukowych. Uważa też za wątpliwe, czy da się wytyczyć granicę między tym, co możliwe, a tym, co niemożliwe do uzyskania drogą kumulacji przypadkowych zmian. W dyskusji jej uczestnicy wskazywali na wady i zalety argumentów Groblera oraz polemizowali z wygłaszanymi w jej trakcie poglądami.

EN

This text is the record of the discussion on Adam Grobler’s paper, „Słabości eksplanacyjne teorii inteligentnego projektu” [Explanatory Weaknesses of Intelligent Design], conducted by the employees of University of Zielona Góra’s Institute of Philosophy within the scope of meetings of Zielonogórska Grupa Lokalna „Nauka a Religia” [Zielona Góra’s Local Group „Science and Religion”]. Although Grobler’s paper is critical of the intelligent design theory, it differs, to a certain degree, from the standard critiques. Grobler avoids repeating some of the mistakes: he knows that intelligent design theory does not identify the designer with a supernatural being; that this theory is (want to be) neutral in regard to the philosophical controversy between naturalism and supernaturalism; he does not view the theory of evolution as a testable scientific theory, but as a metaphysical research program providing heuristic ideas. He presents also new critical arguments. Grobler recognizes intelligent design as an unscientific theory on the basis, above all, that it offers no intentional explanations regarding the motives of the supposed designer, and thus it provides no heuristic ideas that could be a starting point of scientific research. He thinks also that it is doubtful, whether the bound between what is possible and what is impossible to attain by accumulation of random changes could be specified. In the course of the discussion, its participants indicated the advantages and disadvantages of Grobler’s arguments and engaged in polemics with the views expressed during the debate.

Refine search results

3 Filozoficzne Aspekty Genezy

1 Studia Philosophica Wratislaviensia

1 2019

2 2013

1 2012

4 Kilian K. J.

1 Bylica P.

1 Jodkowski K.

1 Sagan D.

Lakatosowska periodyzacja twórczości Feyerabenda

Teoria ewolucji oczyma prawnika oglądana : Phillip E. JOHNSON, Darwin przed sądem, przeł. Patrycja Drygas, Seria Inteligentny Projekt, Fundacja En Arche, Warszawa 2020, s. 240.

Proliferacja jako narzędzie podtrzymujące ewolucję człowieka w świetle poglądów Paula K. Feyerabenda z okresu umiarkowanego

Dyskusja nad artykułem Adama Groblera, „Słabości eksplanacyjne teorii inteligentnego projektu”