Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Choroba i strata jako regulator tożsamości: Rok magicznego myślenia

100%

Kosman M.

Ogrody Nauk i Sztuk

2019

issue 9

491-498

Cel badań. Celem artykułu było omówienie wpływu ekspresywnego pisania na sposób przeżywania żałoby i żalu po stracie. Analiza stanowi przyczynek do dyskusji o terapeutycznej mocy ekspresywnego pisania. Metoda. Analizie poddano książkę Rok magicznego myślenia Joan Didion (2016), w której autorka opisuje swoje zmagania z codziennością po nagłej śmierci jej męża. Pamiętnik został przeanalizowany zgodnie z koncepcją autobiografistyki Georges’a Gusdorfa (2009). W kontekście książki omówiono również koncepcje odnoszące się do psychologii zdrowia i choroby: teorię pięciu etapów przeżywania żałoby według Elisabeth Kübler-Ross (2007) oraz sposoby radzenia sobie ze stresem Normana S. Endlera i Jamesa D. A. Parkera (1990). Wyniki. Analiza wykazała, że myślenie magiczne, którym posługuje się autorka pamiętnika, służy jej za normatywny mechanizm obronny. Styl pisarski J. Didion, zakorzeniony w tzw. nowym dziennikarstwie, przeplata się z refleksjami na temat śmierci, co czyni go jeszcze bardziej ekspresywnym i szczerym. Można zauważyć, że J. Didion sukcesywnie przechodzi przez kolejne etapy przeżywania żałoby, a sposobem radzenia sobie, z którego pisarka korzysta najczęściej jest działanie. Odejście od myślenia magicznego pod koniec książki oraz ostateczne pogodzenie się ze śmiercią męża sugeruje, że ekspresywne pisanie było jednym z czynników, który pomógł autorce w zmaganiach z żalem po stracie. Wnioski. Rok magicznego myślenia stanowi przykład tanatografii oraz jest logicznym i spójnym odbiciem przeżyć osoby zmagającej się z traumą po śmierci bliskiej osoby. W celu pełniejszego zbadania wpływu ekspresywnego pisania na samopoczucie i dobrostan wskazana byłaby podobna analiza książki Blue Nights (2011), w której J. Didion zmaga się ze śmiercią córki.

Aim. The aim of the paper was to investigate whether expressive writing influences the way in which people mourn and grieve. The analysis may be treated as a basis for a discussion as regards expressive writing as a form of therapy. Method. The book called A Year of Magical Thinking, written by Joan Didion (2016) was analyzed. In the book the author describes her struggle with everyday life after her husband’s sudden death. The memoir was analyzed in accordance with Georges Gusdorf’s (2009) theory of autobiography. Various theories pertaining to the sphere of psychology of health and disease were also discussed: five stages of grief by Elisabeth Kübler-Ross (2007) and styles of coping by Norman S. Endler and James D. A. Parker (1990). Results. The analysis showed that the ‘magical thinking’ implemented by the author is a normative defensive mechanism. Joan Didion’s writing style, deeply rooted in New Journalism, is mixed with reflections regarding death which only adds more sincerity to it. One can observe that Didion progressively goes through successive stages of grief. Moreover, it is clear that Didion’s preferred coping style is a task-oriented one. The fact that she ultimately turns away from ‘magical thinking’ and comes to terms with her husband’s death suggests that expressive writing was one of the factors which helped her with her struggle against grief. Conclusions. A Year of Magical Thinking represents tanatography and is a logical and coherent reflection of experience of a person struggling with trauma caused by a partner’s death. In order to investigate the impact of expressive writing on wellbeing and health in general, it may be beneficial to analyze the book Blue Nights (2011) in which Didion writes about her daughter’s death.

Rosyjska tradycja tłumaczenia utworów dla dzieci: między edukacją a ideologią

100%

Kosman M.

Ogrody Nauk i Sztuk

2018

issue 8

507-512

Cel badań. Artykuł ukazuje strategie tłumaczeniowe rosyjskich tłumaczy działających w okresie Związku Radzieckiego na przykładzie obcojęzycznej literatury dziecięcej. Zamysłem autora było zbadanie, jaką rolę odegrała w wyborach tłumaczy ideologia partii komunistycznej i w jakim stopniu prąd socrealizmu wpłynął na kształt świata przedstawionego w książkach czytanych przez dzieci. Metody badań. Przedmiotem moich badań były klasyczne pozycje z literatury dziecięcej, takich autorów jak Lewis Carroll, L. Frank Baum, Alan Alexander Milne, Hugh Lofting oraz Carlo Collodi. Rosyjskie przekłady zostały przeanalizowane na podstawie istotnych koncepcji przekładoznawczych, ze szczególnym uwzględnieniem strategii domestykacji oraz adaptacji. Wyniki badań. Zanalizowane tłumaczenia mieszczą się w definicji adaptacji, tłumacze dostosowują realia pod potrzeby dziecięcego czytelnika, niejednokrotnie odzierając oryginał z elementów nacechowanych kulturowo, aby tekst był w pełni zrozumiany przez czytelnika niezaznajomionego z kulturą anglosaską czy włoską. Wnioski.Dominującą strategią podejmowaną przez radzieckich tłumaczy była adaptacja. Ideologia komunistyczna była ważnym, choć nie jedynym, czynnikiem odpowiedzialnym za ten stan rzeczy. Niebagatelną rolę odegrały również tradycje domestykacji, obecne w literaturze rosyjskojęzycznej na długo przed zdefiniowaniem założeń realizmu socjalistycznego.

Aim of the study. The aim of the article is to show translation strategies of translators who were active during the years of the Soviet Union. The author intends to investigate the significance of Soviet ideology and socialist realism as regards the character of the world presented in children’s literature at that time. Methodology. My research subject included classic books and novels of children’s literature, written by such authors as: Lewis Carroll, L. Frank Baum, Alan Alexander Milne, Hugh Lofting, and Carlo Collodi. The translations were analyzed in accordance with modern theories which pertain to translation studies. Special attention was paid to domestication and adaptation. Results. The translations were identified as adaptations. The translators intend to modify the novels in order to adjust the text to the needs of children, many a time neutralizing culture-bound elements. The text could thus be understood even by those readers who were not acquainted with Anglo-Saxon or Italian culture. Results. The strategy that was particularly dominant in the Soviet Union was adaptation. The ideology was an important factor, although it was just one of many aspects. Rich traditions of domestication played an important role, and they had been present in Russian literature long before first tenets of socialist realism were established.

Refine search results

2 Ogrody Nauk i Sztuk

1 2019

1 2018

2 Kosman M.

Search results

Choroba i strata jako regulator tożsamości: Rok magicznego myślenia

Rosyjska tradycja tłumaczenia utworów dla dzieci: między edukacją a ideologią