Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

The samurai and the European question

100%
Zemanek B.
Studia Norwidiana
|
2018
|
vol. 36 English Version
251-265
EN
The article analyses the origins of the pictures in C.K. Norwid’s Album Orbis: Japanese monks from Vol. I and a Japanese archer from Vol. III. Norwid borrowed the illustrations from Aimé Humbert’s book Le Japon illustré; these illustrations originated as photographs by Felice Beato, transformed first into graphics printed in books and in press articles, and later cut-out or re-drawn by Norwid and placed in an entirely new illustrative and narrative context within his Album. Such multi-stage borrowing (photography-graphic-drawing) required many modifications; this process reflected the indirect and multi-stage transfer of knowledge between Japan and Europe in the 19th century and this knowledge exchange was taking place in the context of European, including French, colonial expansion in Asia. The fact that Norwid placed the Japanese archer among illustrations from early medieval Europe may suggest that he wanted to create a parallel between the actions of the Carolingian dynasty in relation to the papacy and the actions undertaken by the first Minamoto shoguns with regard to the Japanese emperor, as the latter were described by A. Humbert.
2
Publication available in full text mode
Content available

The samurai and the European question

100%
Zemanek B.
Studia Norwidiana
|
2018
|
vol. 36 English Version
251-265
PL
Tekst analizuje pierwotne pochodzenie grafik z Albumu Orbis: japońskich mnichów (t. I) i japońskiego łucznika (t. III). Zapożyczone przez Norwida z Le Japon illustré Aimé Humberta ilustracje są przekształconymi fotografiami autorstwa Felice Beato, przetworzonymi na grafiki drukowane w prasie i książce, a następnie przerysowane lub wycięte przez Norwida i umieszczone w nowym kontekście ilustracyjno-narracyjnym Albumu. To kilkuetapowe zapożyczanie (fotografia–grafika–rysunek) i związane z tym przekształcenia ilustrują nie-bezpośredni charakter przepływu wiedzy między Japonią a Europą w połowie XIX w. Ta wymiana kulturowa była silnie osadzona w kontekście europejskiej, w tym francuskiej, ekspansji kolonialnej w Azji. Umieszczenie przez Norwida ryciny japońskiego łucznika między obrazami z wczesnego europejskiego średniowiecza może sugerować, że stworzył on paralelę między działaniami dynastii karolińskiej względem papiestwa i działaniami pierwszych siogunów rodu Minamoto względem japońskiego dworu cesarskiego, tak jak te ostatnie opisuje A. Humbert.
EN
The article analyses the origins of the pictures in C.K. Norwid’s Album Orbis: Japanese monks from Vol. I and a Japanese archer from Vol. III. Norwid borrowed the illustrations from Aimé Humbert’s book Le Japon illustré; these illustrations originated as photographs by Felice Beato, transformed first into graphics printed in books and in press articles, and later cut-out or re-drawn by Norwid and placed in an entirely new illustrative and narrative context within his Album. Such multi-stage borrowing (photography-graphic-drawing) required many modifications; this process reflected the indirect and multi-stage transfer of knowledge between Japan and Europe in the 19th century and this knowledge exchange was taking place in the context of European, including French, colonial expansion in Asia. The fact that Norwid placed the Japanese archer among illustrations from early medieval Europe may suggest that he wanted to create a parallel between the actions of the Carolingian dynasty in relation to the papacy and the actions undertaken by the first Minamoto shoguns with regard to the Japanese emperor, as the latter were described by A. Humbert.
3

Samuraj a sprawa europejska

100%
Zemanek B.
Studia Norwidiana
|
2018
|
vol. 36
235-249
PL
Tekst analizuje pierwotne pochodzenie grafik z Albumu Orbis: japońskich mnichów (t. I) i japońskiego łucznika (t. III). Zapożyczone przez Norwida z Le Japon illustré Aimé Humberta ilustracje są przekształconymi fotografiami autorstwa Felice Beato, przetworzonymi na grafiki drukowane w prasie i książce, a następnie przerysowane lub wycięte przez Norwida i umieszczone w nowym kontekście ilustracyjno-narracyjnym Albumu. To kilkuetapowe zapożyczanie (fotografia–grafika–rysunek) i związane z tym przekształcenia ilustrują nie-bezpośredni charakter przepływu wiedzy między Japonią a Europą w połowie XIX w. Ta wymiana kulturowa była silnie osadzona w kontekście europejskiej, w tym francuskiej, ekspansji kolonialnej w Azji. Umieszczenie przez Norwida ryciny japońskiego łucznika między obrazami z wczesnego europejskiego średniowiecza może sugerować, że stworzył on paralelę między działaniami dynastii karolińskiej względem papiestwa i działaniami pierwszych siogunów rodu Minamoto względem japońskiego dworu cesarskiego, tak jak te ostatnie opisuje A. Humbert.
EN
The article analyses the origins of the pictures in C.K. Norwid’s Album Orbis: Japanese monks from vol. I and a Japanese archer from vol. III. Norwid borrowed the illustrations from Aimé Humbert’s book Le Japon illustré; these illustrations originated as photographs by Felice Beato, transformed first into graphics printed in books and in press articles, and later cut-out or re-drawn by Norwid and placed in an entirely new illustrative and narrative context within his Album. Such multi-stage borrowing (photography-graphic-drawing) required many modifications; this process reflected the indirect and multi-stage transfer of knowledge between Japan and Europe in the 19th century and this knowledge exchange was taking place in the context of European, including French, colonial expansion in Asia. The fact that Norwid placed the Japanese archer among illustrations from early medieval Europe may suggest that he wanted to create a parallel between the actions of the Carolingian dynasty towards the papacy and the actions undertaken by the first Minamoto shoguns with regard to the Japanese emperor, as the latter were described by A. Humbert.
4
Publication available in full text mode
Content available

Szeroki przegląd, nie śledcze dziennikarstwo. Recenzja książki Sylwii Czubkowskiej: Chińczycy trzymają nas mocno: pierwsze śledztwo o tym, jak Chiny kolonizują Europę, w tym Polskę, Społeczny Instytut Wydawniczy Znak, Kraków 2022, ss. 415.

100%
Zemanek B.
Azja-Pacyfik
|
2022
|
issue XXV
69-72
5
Content available remote

War on the Empires Periphery: Asymmetric Conflict in South-West China

100%
Zemanek B.
Acta Asiatica Varsoviensia
|
2012
|
issue 25
57-70
EN
The Han Chinese, who expanded from the Huang He basin, managed to conquer and assimilate the original inhabitants of what is now southern China. Their conquest of south-western (modern Yunnan, Guizhou and Guangxi) areas was much slower, because of the difficult terrain and opposition from aborigines. This conflict of the Chinese empire with Thai and Mong-Khmer tribes fits Andrew Macks definition of an asymmetric conflict, so great was the difference in war capabilities between the antagonists. Despite great costs of invasions and of subsequent quelling numerous uprising, the empire persevered in occupying the south-west; the decisive factors were: the need to protect the borders and to build a stable society in frontier areas; large immigration of the Hans into the area; strong belief of Chinese officials that their actions were morally right; the ability to use brutal and inhumane methods of warfare, including attack on civilians; lack of external constrains for the Chinese and lack of external help for the aborigines; and the aborigines inability to influence Chinese public opinion. For these reasons, the Chinese political ability to wage war in the south-west was never undermined, which according to the theory of asymmetric conflict is the decisive factor in winning the war by the stronger of the combatants.
6
Publication available in full text mode
Content available

Michał Kleczkowski – kuzyna żywot paralelny

100%
Zemanek B.
Studia Norwidiana
|
2021
|
vol. 39
293-310
EN
Cyprian Norwid’s cousin Michał Kleczkowski chose an untypical career of a sinologist. As a professional translator and diplomat in the French service, he was finally awarded the positon of a chargé d’affaires, and after a long time spent in China (1847-63) he was made consulgeneral for Chinese affairs, eventuallybecoming professor of Chinese at the École nationale des langues orientales vivantes for a period of twelve years. He represented a new type of professional diplomat, and although he would receive support from influential figures, he owed his career mainly to diligence and engagement. His professionalism and probably rather conventional morality created tension in his relations with Norwid, who subscribed to a much different ideal of a free artist and wouldnot accept technical work on conditions dictated by others. The article attempts to balance the so far negative assessment of Kleczkowski’s attitude to Norwid by indicating that the poet’s cousin supported Norwid financially for twelve years, passing to him a significant portion of his own income. Further, the article challenges the negative view of OEuvre de Saint-Casimir, showing that it was a respectable institution that granted its inhabitants relative dignity, especially in comparison with the conditions suffered by the Parisian poor who had no support. Theses formulated in the article are illustrated with passages from Kleczkowski’s correspondence, which is preserved in the Princes Czartoryski Museum in Kraków.
PL
Michał Kleczkowski, kuzyn Cypriana Norwida, wybrał nietypową karierę sinologa. Jako zawodowy tłumacz i dyplomata w służbie francuskiej, osiągnął ostatecznie stanowisko chargé d’affaires, a po powrocie z długoletniej (1847-63) służby w Chinach – konsula generalnego ds Chin, a następnie profesora języka chińskiego w École nationale des langues orientales vivantes, którym był lat dwanaście. Reprezentował nowy typ dyplomaty-profesjonalisty, a choć korzystał ze wsparcia wpływowych osób, karierę zrobił głównie dzięki pracowitości i zaangażowaniu. Postawa profesjonalisty i prawdopodobnie dość konwencjonalna moralność powodowały napięcia w jego stosunkach z Norwidem, wyznającym nader odmienny ideał wolnego artysty, niegodzącego się na rzemieślniczą pracę na cudzych warunkach. Artykuł próbuje równoważyć dotąd negatywną ocenę postawy Kleczkowskiego wobec Norwida, wskazując na fakt, że kuzyn poety wspierał go finansowo przez 12 lat, przeznaczając na to znaczący odsetek własnych dochodów; dyskutuje też kwestię statusu Domu Św. Kazimierza, jako godnej szacunku instytucji, zapewniającej swym podopiecznym stosunkowo godny byt, zwłaszcza w porównaniu z warunkami, na które skazani byli niemający wsparcia paryscy ubodzy. Tezy artykułu są ilustrowane korespondencją Kleczkowskiego zachowaną w Muzeum Czartoryskich w Krakowie.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.