Results found: 1

Search results

Sort By:

Limit search:

Przywracanie historycznej pamięci jako element kreowania tożsamości lokalnej

100%

Bryk-Świerzko E.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Studia Sociologica

2008

issue 18

49-65

Artykuł jest próbą spojrzenia na proces kreowania lokalnej tożsamości w oparciu o historyczne dziedzictwo Wrocławia. Problem tożsamości dotyczący Ziem Zachodnich i Północnych (nazywanych także „Ziemiami Odzyskanymi”) jest efektem przyłączenia ich do Polski po konferencji poczdamskiej w 1945 r. Bezprecedensowy w skali świata fakt stuprocentowej wymiany kilkusettysięcznej ludności we Wrocławiu, spowodował zerwanie ciągłości kulturowej i historycznej. Nowa, zatomizowana społeczność musiała w niemieckim Breslau budować polski Wrocław pod dyktando propagandy komunistycznej. „Odniemczano” i „repolonizowano” aby uzasadnić tezę o powrocie tych ziem do macierzy. W początkowym okresie tworzenie narodowych mitów sprzyjało integracji pierwszych mieszkańców, ale w dłuższej perspektywie nie budowało ich identyfikacji z miastem. Trudno bowiem mówić o tożsamości bez poznania i zaakceptowania zastanego dziedzictwa. Dopiero na skutek zmian społeczno-politycznych po 1989 roku, rozpoczęto przywracanie miastu historycznej pamięci, która jest bezwzględnym warunkiem zakorzenienia. Wszelkie działania władz miasta i wrocławskich elit, począwszy od symbolicznego przywrócenia historycznego herbu, tworzenia dokumentów strategicznych, renowację wrocławskich przestrzeni symbolicznych, konsekwentną edukację historyczną i regionalną, aż po stymulowanie społecznych akcji, miały na celu budowanie społeczeństwa obywatelskiego mocno identyfikującego się z miastem i jego (także niemiecką) historią. Poprzez poznawanie i akceptację tejże, mieszkańcy wytworzyli w sobie poczucie regionalnej odrębności, która zawiera się w pojęciu „wrocławskości” - fenomenie w skali Polski.

The article is an attempt to look at the process of creating a new local identity in the city of Wrocław based on its historical heritage. The problem which, in fact, refers to a sense of identity of the people who have inhabited entire Western and Northern Territories (so called “Regained Territories”) incorporated into Poland after the Potsdam Conference in 1945. The world’s unprecedented total replacement of hundreds of thousands inhabitants of the city resulted in breaking off its historical and cultural continuity. A newborn community in German Breslau was forced to build Polish Wrocław at the bidding of communist propaganda. Almost everything was “degermanized” and “repolonized” to support the view that the Regained Territories were reunited with their rightful motherland. At the beginning the creation of such national myths was conducted to integrate the first city dwellers but in the long run it was rather unfavourable for building up their identification with the city. Bringing back Wrocław’s historical memory, which is an essential condition of putting down one’s roots, started as late as 1989, the time when the Polish socio-political transformation was initiated. All the efforts made by both the city’s authorities and its elites, such as the symbolic return of its historical coat of arms, preparation of strategic documents, renovation of the symbolic places of Wrocław, consistent regional historical education as well as various stimulating social campaigns were aimed at building civil society identified with the city and its (also German) history. Owing to such accepted knowledge the inhabitants have developed a sense of their own regional distinctiveness accurately embraced by the concept of “being a Vratislavian”, a settled citizen of his/her own city, a phenomenon which is still unique in Poland.

Refine search results

1 Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Studia Sociologica

1 2008

1 Bryk-Świerzko E.

Search results

Przywracanie historycznej pamięci jako element kreowania tożsamości lokalnej