Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Muzyka i świętość. Rekonesans

100%

KIWAŁA K.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2014

vol. 27

issue 1 (105)

The article discusses the question of the relations between music and sanctity (the transcendental sacred and numinosum being the source of religious experience). The author makes a presentation of various theoretical approaches regarding the possibility to express the scared in music. Contrary to some concepts, as a starting point for further research, it was assumed that the sacred may be manifested not only in typically religious genres (connected with the sacred word), but also in music seemingly not connected with it, e.g., in the absolute instrumental music. Accepting the position of John Paul II expressed in his Letter to Artists that every authentic work of art is, by its nature, a call to open up to the Mystery, the article focuses on an attempt to distinguish the qualities of music that facilitate its specific characterization as sacred. Examples for deliberation are provided by selected works in which this phenomenon seems strongly present, which is expressed (sometimes on an intuitive basis) in their interpretations and analyses.

W artykule omówione zostało zagadnienie relacji między muzyką a świętością (przy założeniu, że źródłem doświadczenia religijnego jest transcendentalne sacrum i numinousm). Tekst zawiera prezentację różnych teoretycznych podejść do możliwości wyrazu sacrum w muzyce. Wbrew niektórym spośród nich jako punkt wyjścia rozważań przyjęto założenie, że sacrum można wyrażać nie tylko w gatunkach typowo religijnych (związanych z ekspresją świętego Słowa), ale również w muzyce z pozoru niezwiązanej z tematyką religijną, na przykład w absolutnej muzyce instrumentalnej. Przyjmując stanowisko Jana Pawła II wyrażone w jego Liście do artystów, zgodnie z którym każde autentyczne dzieło sztuki z natury jest wezwaniem do otwarcia się na Tajemnicę, autorka koncentruje się na próbie wyróżnienia tych jakości muzyki, które ułatwiają jej kategoryzację jako związanej ze świętością.

Muzyka a cisza. O wymiarach ciszy w muzyce

100%

KIWAŁA K.

Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2016

vol. 29

issue 1 (113)

The subject of the article is a multidimensional approach to the dialectics of silence and sound in music. Musical silence, manifested among others by a rest (pause), should be distinguished both from objective physical silence (which is not part of music) and from the so-called ‘music related’ silence, constituted in the ‘performer–listener,’ relation characteristic of the moment just before and directly after the composition is performed. The inner silence of a musical work has many functions, of which the most important seems to be its constructional and expressional (energetic) role. However, the inner silence of a musical work may also hold semantic and symbolic functions; in exceptional situations Ingardenian metaphysical qualities may also constitute themselves on the basis of such silence. The article also discusses the space and time nature of musical silence, including its crucial role in constituting an impression of depth in music. The article concludes with a short examination of some theological and philosophical approaches to the dialectics of music and silence, including the fundamental treatment of the problem in the phenomenological thought. References to specific concepts and compositions by 20th-century composers (Anton Webern, John Cage, Krzysztof Penderecki, Henryk Mikołaj Górecki, Eugeniusz Knapik, and others) exemplify the discussed interpretations.

Przedmiotem artykułu jest wielostronne ujęcie dialektyki ciszy i dźwięku w muzyce. Ciszę muzyczną, przejawiającą się między innymi przez pauzę, należy odróżnić zarówno od obiektywnej ciszy fizycznej (nieprzynależącej do muzyki), jak i od tak zwanej ciszy „przymuzycznej”, konstytuowanej w relacji wykonawca–odbiorca, charakterystycznej dla momentu tuż przed rozpoczęciem dzieła i tuż po jego zakończeniu. Wewnętrzna cisza dzieła muzycznego ma różne funkcje, z których na plan pierwszy wysuwa się konstrukcyjna i wyrazowa (energetyczna). Jednak cisza ta może pełnić również funkcje semantyczne i symboliczne; w wyjątkowych wypadkach mogą w oparciu o nią ukonstytuować się również Ingardenowskie jakości metafizyczne. W artykule podjęty został również problem czasoprzestrzennego charakteru muzycznej ciszy, w tym także jej istotnej roli w konstytuowaniu wrażenia głębi w muzyce. Zwieńczeniem artykułu jest krótkie rozpoznanie teologicznych i filozoficznych ujęć dialektyki muzyki i ciszy, w tym fundamentalnej dla tego problemu myśli fenomenologicznej. Egzemplifikacją podjętych interpretacji są odwołania do konkretnych koncepcji i utworów autorstwa kompozytorów dwudziestego wieku, przede wszystkim Antona Weberna, Johna Cage’a, Krzysztofa Pendereckiego, Henryka Mikołaja Góreckiego, Eugeniusza Knapika.

Refine search results

2 Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL

2 KIWAŁA K.

1 2016

1 2014

Search results

Muzyka i świętość. Rekonesans

Muzyka a cisza. O wymiarach ciszy w muzyce