Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Refine search results

Journals help
Authors help
Years help

Results found: 1

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Z terenu południowej Mezopotamii znane są trzy wczesnodynastyczne sanktuaria otoczone owalnym murem obwodowym. Jedno z nich (Chafadża) znajduje się w północnej Babilonii, dwa pozostałe odkryto na południu (Al--Ubajd i Al-Hiba). Budowle te, ze względu na ogólne podobieństwo, są często wydzielane i omawiane jako jeden typ lub interpretowane jako przejaw wspólnej mezopotamskiej tradycji budownictwa sakralnego, a nacisk kładzie się na łączące je podobieństwa. W artykule autorka podjęła się weryfikacji tych poglądów poprzez analizę i porównanie planów tych założeń architektonicznych, w celu uzyskania odpowiedzi na pytanie, jakie cechy, poza kształtem temenosu zbliżonym do owalu, rzeczywiście łączą (lub różnią) wymienione powyżej okręgi świątynne. W każdym przypadku rozplanowanie przestrzeni wewnątrz owalu było inne, w żadnym zaś nie zachował się budynek świątyni. O ile odkryte w Al-Ubajd fragmenty konstrukcyjne (kolumny, belki stropowe) i elementy wystroju architektonicznego zdeponowane na terenie temenosu wskazują na istnienie budynku świątynnego, o tyle w Chafadży nie zachowały się żadne pozostałości zabudowy na platformie. Porównanie wyglądu platform, na których zapewne stały świątynie, pokazuje, że różnią się one zarówno wysokością, kształtem, jak i sposobem konstrukcji. Jedynie w przypadku platformy w Al-Ubajd zastosowano system drenów odprowadzających wodę, nieobecny w innych założeniach. Inne jest usytuowanie platform w relacji do muru obwodowego, a w najstarszej fazie funkcjonowania owalu w Al--Hiba, znajdujący się wewnątrz budynek został wzniesiony na poziomie gruntu, bez żadnego podwyższenia. Inaczej zaplanowano także wejście na teren temenosu - w Chafadży i Al-Ubajd prowadziło ono na dziedziniec, w Al-Hiba -bezpośrednio do budynku. Bliższa analiza tych założeń skłania do wniosku, że analogie są powierzchowne i sprowadzają się przede wszystkim do kształtu otaczającego muru, który istotnie jest mniej lub bardziej zbliżony do owalu. Nie można jednak mówić o jednym, standardowym planie tego rodzaju budowli, ponieważ każda z nich wyróżnia się istotnymi elementami, nieobecnymi w pozostałych. Nie ma podstaw, by zakładać istnienie jednolitego wzorca czy też kanonu, obowiązującego na tym terenie. Trudno więc twierdzić, że mamy do czynienia z charakterystycznym typem „sumeryjskiego” sanktuarium i spójną tradycją obejmującą obszar całej Babilonii.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.