Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Gefühlskulturen in der Außenpolitik Zur Emotionalität in den internationalen Beziehungen (am Beispiel Deutschlands seit 1945)

100%
Weber P.-F.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA
|
2015
|
vol. 32
|
issue 2
55-68
EN
The author tries to define the intanglements between emotions and foreign policy in international relations. Starting with a theoretical framework presenting the key-concept of “emotional culture” through an approach inspired by newer cultural studies as well as constructivist theories of International Relations, he shows first the link between emotions and remembrance in emotional communities. Furthermore, he underlines the stabilizing function of a given emotional regime, but also the possibility of its political instrumentalization and the risks of manipulation. He takes then the example of how some European emotional cultures have evolved concerning Germany after 1945 (from fear to confidence). Some final comments evoke successful and less successful forms of reactivation of the former emotional norm in relation with Germany in the past years since the beginning of the financial crisis in the Euro-zone. This shows the still dominatingheterogeneity of emotional cultures in Europe.
PL
Autor artykułu podejmuje próbę definiowania wzajemnych relacji między emocjami a polityką zagraniczną w stosunkach międzynarodowych. Począwszy od teoretycznego uzasadnienia kluczowego pojęcia „kultury uczuciowej“ według podejścia zainspirowanego zarówno najnowszymi badaniami kulturoznawczymi, jak i konstruktywizmem w teorii stosunków międzynarodowych, wskazuje najpierw na związek między emocjami a pamięcią we wspólnotach uczuciowych. Dalej podkreśla funkcję stabilizującą danego reżimu uczuciowego, ale też możliwości jego politycznej instrumentalizacji oraz ryzyko jego manipulacji. Następnie przedstawia przykład ewolucji niektórych europejskich kultur uczuciowych w stosunku do Niemiec po roku 1945 (od strachu do zaufania). Kończący komentarz autor poświęca udanym i mniej udanym formom reaktywacji dawnej normy uczuciowej doyczącej. Niemiec w ostatnich latach, od momentu rozpoczęciakryzysu finansowego w strefie Euro, zwracając przy tym uwagę na dalej panującą różnorodność kultur uczuciowych w Europie.
DE
Im vorliegenden Beitrag unternimmt der Autor den Versuch einer Definition der Wechselbeziehungen zwischen Emotionen und Außenpolitik in den internationalen Beziehungen. Als theoretische Basis dient hier der Schlüsselbegriff „Gefühlskultur“, der sich von den neueren kulturwissenschaftlichen Forschungen sowie von der sozialkonstruktivistischen Theorie der internationalen Beziehungen inspiriert. Zunächst wir auf den Nexus zwischen Emotion und Erinnerung in so genannten Gefühlsgemeinschaften hingewiesen. Des Weiteren unterstreicht der Autor die stabilisierende Rolle kollektiver Gefühlsregime, allerdings aber auch die Möglichkeiten politischer Instrumentalisierung sowie das Risiko einer Manipulierung. Als Beispiel wird die Entwicklung bestimmtereuropäischer Gefühlskulturen in Bezug auf Deutschland seit 1945 dargestellt (vom Angst- zum Vertrauensverhältnis). Abschließend werden aktuelle, mehr oder weniger erfolgreiche Versuche erwähnt, die einstige Gefühlsnorm bezüglich Deutschlands zu reaktivieren, insbesondere seit dem Beginn der Eurokrise. Daraus wird die nach wie vor herrschende Vielfalt europäischer Gefühlskulturen deutlich.
2
Content available remote

O przemianach pamięci oficjalnej w Europie po 1989 roku. Państwo a pamięć w Polsce i we Francji

100%
Weber P.-F.
Przegląd Zachodni
|
2014
|
issue 2(351)
59-70
EN
The 1990s and the latest decade have shown changes in European official remembrance discourses and remembrance cultures - in the east as well as in the west. Good examples are given by Poland and France, albeit their starting situations appear to be quite different. Although in Poland the process of de-nationalization of official remembrance started later (given a slowing down effect during the communist period), the secularization stream leads in both countries to a progressive replacement of the traditional figure of the fallen hero by that of the innocent (e.g. Jewish) victim. New initiatives by the so called “memory entrepreneurs” have caused a rivalry in remembrance – with regard to the official discourse as well as between victim groups – and put the state in the position of a “memory manager”. The question about the possibilities for a harmonized remembrance culture in Europe is left open.
3
Publication available in full text mode
Content available

Henryk Łakomy (†), 2006, François Mitterrand. Biografia polityczna, Wydawnictwo Naukowe Akademii Pedagogicznej Kraków. Kraków. s. 222. ISBN 83-7271-396-0.

100%
Weber P.-F.
Polish Biographical Studies
|
2014
|
issue 2
179-182
4
Content available remote

Prädispositionen polnischer Außenpolitik: Russland – Polen – Deutschland

63%
Marek N., Weber P.-F.
Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego ACTA POLITICA
|
2011
|
issue 24
EN
In this article, the authors take issue on the sufficiency and defining appropriateness of Polish foreign policy in relation to Germany and Russia only in terms of geopolitical and historical. At the same time trying to answer the question of how a change in the practice of foreign policy by the new conservative-liberal coalition (since 2007) is merely a change of style, and how much real qualitative change in the approach of Warsaw to Russia and Germany. In relation to Germany becomes pronounced distancing friendly policy, where political interaction is less dominated by the politics of history. Recent events related to the accident Smolensk also helped to break the existing climate of distrust between Moscow and Warsaw and possible policy slow approximation. Numerous acts of solidarity, both Russian society as well as Russia’s political elite also allow you to trust that the normalization of relations between Poland and Russia will continue.
PL
Przystąpienie Polski do NATO (1999) i Unii Europejskiej (2004) miało zakończyć formułowanie polskiego interesu narodowego wyłącznie w kategoriach geopolitycznych, to jednak okazuje się, że położenie Polski między Moskwą a Berlinem nadal determinuje politykę zagraniczną Warszawy. Niemniej nie bez znaczenia jest rozróżnienie stosunku Warszawy do Berlina i relacji między Warszawą a Moskwą. Ważne znaczenie w intensywności geopolitycznego rozumienia bilateralnych stosunków między Rosją a Polską mają odradzające się tendencje neoimperialne w Rosji, a także poszukiwanie nowej tożsamości rosyjskiej, gdzie elementy czasu sowieckiego nierzadko odgrywają konstytutywną rolę. W niniejszym artykule autorzy podejmują zagadnienie wystarczalności i zasadności definiowania polskiej polityki zagranicznej w odniesieniu do Niemiec i Rosji.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.