Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

LIKWIDACJA UKRAIŃSKIEJ POWSTAŃCZEJ ARMII NA TLE POLSKICH DOŚWIADCZEŃ W PROWADZENIU DZIAŁAŃ PRZECIWPARTYZANCKICH W XX WIEKU

100%

Żyła M.

Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem

2016

vol. 2(7) Obrona Terytorialna i jej rola we współczesnych systemach bezpieczeństwa

65-81

Polskie Siły Zbrojne po raz pierwszy przeprowadziły działania przeciwpartyzanckie w czasie wojny polsko-ukraińskiej 1918-1919 oraz polsko-radzieckiej 1919-1920, podejmując akcje przeciwko ugrupowaniom nieregularnym, działającym z inspiracji przeciwnika na tyłach wojsk polskich. Głównymi działaniami żołnierzy Wojska Polskiego było odcinanie od zaplecza materiałowego i ludnościowego i systematyczne rozbijanie grup partyzanckich. Nie wypracowano przy tym ogólnych instrukcji działań nieregularnych. Pierwsze dni II wojny światowej zweryfikowały te zaniechania, kiedy oddziały Wojska Polskiego musiały zmierzyć się z niemiecką piątą kolumną oraz antypolskimi wystąpieniami ludności ukraińskiej. Problem stanowiły zwłaszcza dobrze zorganizowane niemieckie grupy dywersyjne, podległe wywiadowi III Rzeszy (np. ustanowiona we Wrocławiu specjalna Kampfgruppe), które przeprowadziły szereg skutecznych akcji na terenie Polski. W późniejszym okresie wojny jak i po jej zakończeniu przejawem działalności przeciwpartyzanckiej była walka z oddziałami Ukraińskiej Powstańczej Armii, prowadzona najpierw przez oddziały samoobrony i jednostki Armii Krajowej, a następnie przez Armię Czerwoną i oddziały Wojska Polskiego, przy czym – wzorem sowieckim – jednym z jej głównych przejawów były czystki etniczne w postaci przymusowych przesiedleń ludności had no choice but use the art of war innovatively. They hastily worked out general rules of couterguerilla tactics. The first day of World War II drastically verified foregoing views on the role of antiguerilla activities. A major problem the Polish units had to face was the so called fifth column. The Germans got thoroughly prepared for conducting subversion activities in the Polish support area. Before the outbreak of war the Wrocław Abwehra outpost established a special formation (Kampfgruppe). Its task was to conduct subversion activities before the outbreak of war. Fighting the Ukrainian Insurgent Army is another example of counterguerilla activities conducted initially by Polish selfdefence groups and the Polish Home Army, and since 1944 by regular Polish military units. The Ukrainian’s main form of warfare was depolonisation. The ending of military activities with the Germans did not stop Polish-Ukrainian struggle. The solution of the Ukrainian issue adopted by the Polish militaryadministrative authorities was to use Stalin-style of nationality policy. They followed ways practiced by the Soviets, namely suppressing whole ethnic groups. In this model the activities were based on military-police pacification of the territory, forced resettlement and using the rule of collective responsibility.

MIĘDZY WSCHODEM A ZACHODEM. PROBLEM BEZPIECZEŃSTWA MILITARNEGO UKRAINY

100%

Żyła M.

Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem

2016

vol. 1(6) Kryzys ukraiński i jego znaczenie dla bezpieczeństwa międzynarodowego: aspekty militarno-polityczne

249-269

Celem niniejszego artykułu jest próba ukazania dylematu, przed jakim stanęły władze niepodległej Ukrainy w kontekście zapewnienia i utrzymania bezpieczeństwa. Autor zwrócił w nim szczególną uwagę na środowisko bezpieczeństwa, w którym od uzyskania niepodległości w 1991 r. funkcjonuje państwo ukraińskie Następnie na tle środowiska bezpieczeństwa i aktualnej sytuacji geopolitycznej ukazał działania kolejnych ugrupowań sprawujących władzę, podejmowane na rzecz budowy bezpieczeństwa militarnego państwa. Artykuł rozpoczynają rozważania dotyczące potencjału militarnego Ukrainy, a dopiero po nich ma miejsce znacznie obszerniejsze odniesienie do ukraińskiej polityki bezpieczeństwa. W poprawnie funkcjonującym organizmie państwowym czynnik militarny jest podporządkowany funkcjonalnie polityce i strategii bezpieczeństwa. Jednak potencjał i możliwości operacyjne ukraińskich sił zbrojnych do 2014 r. nigdy nie były budowane jako pochodna polityki bezpieczeństwa państwa.

The aim of the article is to show the dilemma faced by the authorities of independent Ukraine in the context of ensuring and maintaining security. The author has focused specifically on the security environment in which the state of Ukraine has been functioning since the gaining of independence in 1991. Then the author has shown, against the background of current security environment and political situation, the activities of subsequent power holding groups endeavoured for the sake of building military safety of the country. The article begins with deliberations relating to the military potential of Ukraine, and only after that does it refer more extensively to Ukrainian security policy. In appropriately functioning organism of the state the military factor has been functionally subordinated to politics and security strategy. Yet until 2014 the potential and operational capabilities of Ukrainian armed forces were never build as a derivate of state security policy.

Refine search results

2 Ante Portas – Studia nad Bezpieczeństwem

2 Żyła M.

2 2016

Search results

LIKWIDACJA UKRAIŃSKIEJ POWSTAŃCZEJ ARMII NA TLE POLSKICH DOŚWIADCZEŃ W PROWADZENIU DZIAŁAŃ PRZECIWPARTYZANCKICH W XX WIEKU

MIĘDZY WSCHODEM A ZACHODEM. PROBLEM BEZPIECZEŃSTWA MILITARNEGO UKRAINY