Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Praca nad emocjami jako element aktywności górskiej i wspinaczkowej

100%
Kacperczyk A.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2013
|
vol. 9
|
issue 2
70-103
PL
W artykule podejmuję problematykę emocji przeżywanych przez wspinaczy w trakcie prowadzonej przez nich działalności górskiej i wspinaczkowej. Chodzi o emocje rozpatrywane nie jako cecha osobnicza lub indywidualna skłonność do przeżywania stanów określonego rodzaju, ale o konkretne doznania emocjonalne doświadczane w trakcie podejmowania działania wspinaczkowego. Przedmiotem rozważań są więc emocje, które nieodłącznie temu działaniu towarzyszą, które je zasadniczo określają, wpływając na jego efekt i stanowiąc jedno z ważnych uwarunkowań działania. Dokonuję przeglądu emocji doznawanych przez uczestników sytuacji wspinania, by następnie skoncentrować się na szczególnych emocjach – strachu i lęku – powiązanych bezpośrednio z działaniem wspinaczkowym. Omawiam przeżywany przez wspinających się lęk wysokości, strach przed odpadaniem od skały i przed „lataniem” oraz sposoby ich opanowywania. Nawiązuję także do wartościowanych pozytywnie w środowisku wspinaczkowym cech wspinacza określanych jako „mocna psycha”. Przywołuję również powtarzające się w zebranych materiałach motywy działalności górskiej i wspinaczkowej odwołujące się wyraźnie do emocji. Następnie odwołuję się do realnych zagrożeń fizycznych, które napotykają wspinacze w przestrzeni swojego działania – w górach, w skałkach – i rozważam ich wpływ na stan emocjonalny działających. Przedstawiam także problem tak zwanych „przeszkadzających emocji”, utrudniających prowadzenie aktywności górskiej, traktując jednocześnie sposób radzenia sobie z nimi jako wskaźnik „dojrzewania do bycia w górach” i kształtowania się tożsamości wspinacza. Opisuję taką emocjonalną przemianę na przykładzie analizy dzienników polskiego himalaisty Piotra Morawskiego (1976–2009). Pracę nad emocjami traktuję jako ważny aspekt kształtowania tożsamości wspinaczy i jako stały element aktywności górskiej i wspinaczkowej.
EN
In the article I rise the problem of emotions experienced by climbers in the situation of climbing and mountaineering. I consider emotions not as an individual feature or tendency to experience some emotional states but as particular sensations experienced during climbing activity. The subject of my interest are emotions that inseparably accompany climbing action, substantially determine this action. These emotions affect the results of climbing activity and remain one of the most important conditions of it. I try to review emotions experienced by participants of climbing situation, and then, I concentrate on particular emotions – anxiety and fear – directly connected with climbing activity. I discuss fear of heights, fear of coming off the wall and fear of “flights,” and the ways of getting control over them. In the climbing world “strong psyche” is perceived as a positive feature of participant. I present motives of climbing activity appealing distinctly to the emotions and discuss impact of real physical threats encountered by climbers in the rock and mountain areas during climbing activity. Bringing up the problem of unwanted and “disturbing emotions” that hamper conducting actions and make climbing more difficult, simultaneously, I treat those emotions as an “indicator” of “getting mature” and becoming a mountaineer. The processes of forming climber’s identity and his/her emotional grow are discussed on the base of diary analysis of Polish mountaineer Piotr Morawski (1976-2009). I treat the process of working on emotions as important aspect of climbers’ identity shaping and essential aspect of climbing and mountaineering activity.
2
Content available remote

Badacz i jego poszukiwania w świetle "Analizy Sytuacyjnej" Adele E. Clarke

100%
Kacperczyk A.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2007
|
vol. 3
|
issue 2
5-32
EN
The paper presents new way of qualitative data analysis developed by Adele E. Clarke (2003, 2005) called “situational analysis”. Clarke’s project aims to further and regenerate grounded theory methodology after postmodern turn and shift it toward constructivist epistemology. There were presented main theses of Clarke’s approach in the article: critique of traditional grounded theory, grounded theorizing project using situational maps, social words/arenas maps and positional maps. The author of the article discusses reviewed approach, considering epistemological status of “situation” as a key concept in Clarke’s project, focusing on context instead of actions, introducing nonhuman actants into analysis and the problem of pre- conceptualization.
PL
Artykuł prezentuje nowe podejście w analizie danych jakościowych rozwijane przez Adele E. Clarke (2003, 2005) i nazywane przez nią "analizą sytuacyjną". Projekt Clarke ma na celu propagować i ożywić metodologię teorii ugruntowanej po postmodernistycznym zwrocie i skierować ją w stronę konstruktywistycznych epistemologii. W artykule zostały zaprezentowane główne tezy podejścia Clarke: krytyka tradycyjnej teorii ugruntowanej, projekt ugruntowanego teoretyzowania przy użyciu map sytuacyjnych, map społecznych światów i aren oraz map pozycyjnych, warunki stosowania tego rodzaju metod kartograficznych i diagramów. Autorka artykułu podejmuje dyskusję z prezentowanym podejściem, rozważając epistemologiczny status kluczowego w koncepcji Clarke pojęcia "sytuacji", efekt przesunięcia ogniska uwagi z działań społecznych na ich kontekst, epistemologiczny status wprowadzanych przez Clarke do analizy nonhuman actants oraz problem prekonceptualizacji podejścia Clarke.
3
Publication available in full text mode
Content available

Between Individual and Collective Actions: The Introduction of Innovations in the Social World of Climbing

100%
Kacperczyk A.
Qualitative Sociology Review
|
2019
|
vol. 15
|
issue 2
106-131
EN
This article, which is based upon the findings of a seven-year research project concerning the social world of climbing, discusses climbing as an organized social practice that possesses a strong historical dimension and collective character. It examines the relation between individual participants and that social world as a whole, and it accepts that an individual’s personal life may be inscribed in the development and formation of that world in two ways. These are 1) a given social world imposes the behavioral patterns, normative rules, institutional schemes of actions, and careers upon participants that characterize their identities and actions; and 2) the actions of an individual participant trigger significant change in that world. I am particularly interested in those unique situations in which when a participant induces a change that affects a given social world (or a sub-world) as a whole, and discuss two examples of this relation, namely, the history of designing and creating climbing equipment, and setting new standards of climbing performance. Briefly stated, innovative solutions are born in conjunction with particular climbing actions that are either promoted or hindered depending on whether or not the vision of the primary activity associated with those solutions was accepted by the majority of participants. The dynamics and transformations of the social world in question thus rely upon the activities of exceptional individuals who, as pioneers, innovators, and visionaries, attain mastery in performing the primary activity of that world and set new standards of performance for others. A new mode of acting-in order to be collectively adopted-must be accepted as both valuable and morally justified by all participants.
4
Publication available in full text mode
Content available

Revealing the Silenced Spots: The Influence of Thomas and Znaniecki on the Study of Marginalized Aspects of Social Life

100%
Kacperczyk A.
Qualitative Sociology Review
|
2020
|
vol. 16
|
issue 4
212-247
EN
This article aims to highlight the influence of the work of William I. Thomas and Florian Znaniecki on the perception of social reality by sociologists. I focus on the social practice of creating personal documents (memoirs, autobiographies, and letters) as a form of enacting individual agency and speaking their voice in the social space. I show the contribution of various social classes in this memorializing practice in Poland, reaching back to the 17th and 18th centuries. While doing so, I emphasize that a big part of society was practically muted in literary discourses. The voices of peasants and working-class were silenced as they had no access to the means which would enable them to speak and be represented in the discourse. Against this background, we can see how the “memoir competitions”-a very popular research practice being introduced in Poland by Znaniecki in 1921-have changed the power relations in the field of generating knowledge about social reality. The institution of Polish Memoirism that systematically gathered a huge number of autobiographies, enabled the poor and voiceless to speak and be heard by social researchers. In this sense, the monumental work of Thomas and Znaniecki was a trigger to the gradual process of revealing “blind spots” on the map of social reality and giving voice to the muted. Throughout the article, I return again and again to the main methodological questions, that is, what does it mean to include the consciousness of the participants of social life in sociological research, how to represent them in sociological theorizing, and how they can regain their voice in the scientific narrations about them.
5
Content available remote

Badacz i jego ciało w procesie zbierania i analizowania danych – na przykładzie badań nad społecznym światem wspinaczki

100%
Kacperczyk A.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2012
|
vol. 8
|
issue 2
32-63
EN
The article considers the problem of researcher’s embodiment in the process of data gathering and analysis in an ethnographic study on social world of climbing. In author’s opinion, presented reflections go beyond described case and remain applicable to every ethnographic research interested in embodied experiences of human beings, especially these in which the main research topic is physical, e.g., sport activity, bodywork, and work with the body. The author analyses relations between embodiment of particular actions taken by the researched subjects and embodiment of the research process. She raises the problem of transition between the researcher’s identity and the social world participant’s identity – searching for the possibility of using autoethnography in the process of data gathering and analyzing. Finally, she presents three aspects of the body/embodiment in the ethnographic research, referring them to the studied subjects (climbers) and to the researcher: (a) the body as an agent, (b) the embodied experience, (c) the body as a subject of theorizing and reflections. The author emphasizes the embodied nature of research process – especially in the ethnographic studies – and suggests taking into consideration the embodiment of the researcher and the role of the body in the process of knowledge production.
6
Publication available in full text mode
Content available

Autoetnografia – w stronę humanizacji nauki

100%
Kacperczyk A.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2014
|
vol. 10
|
issue 3
6-13
PL
Przedmiotem tomu Autoetnografia – technika, metoda, nowy paradygmat? jest problematyka metodologicznych i aplikacyjnych aspektów autoetnografii. Artykuły wchodzące w skład numeru rozmieszczone są w dwóch częściach: Część I. Problemy paradygmatyczne i metodologiczne zastosowania autoetnografii oraz Część II. Aplikacyjny wymiar autoetnografii. W opracowaniu tym starano się oddać napięcie istniejące pomiędzy dwoma głównymi nurtami uprawiania autoetnografii: paradygmatem autoetnografii ewokatywnej (evocative–emotional autoethnography) oraz autoetnografii analitycznej (analytic autoethnography) poprzez odwołanie do wypowiedzi kluczowych dla tych ujęć postaci: Carolyn Ellis oraz Leona Andersona. Prezentowany jest unikalny wywiad z Carolyn Ellis oraz pierwsze polskie tłumaczenie kluczowego artykułu Leona Andersona, w którym wprowadza on do obiegu naukowego pojęcie „autoetnografii analitycznej”. Autoetnografia wnosi do procesu badawczego wrażliwość samego badacza i przyczynia się do zrozumienia roli jego refleksyjności w procesie wytwarzania wiedzy. Jak żadna inna metoda socjologiczna w wyrafinowany sposób odsłania wielowymiarowość pozycji badacza. W tym sensie można postrzegać autoetnografię zarówno jako część walidacji i uwiarygodnienia procesu badawczego jak i szerzej jako składnik procesu humanizacji nauki. Publikacja niniejsza jest odpowiedzią na rosnące zainteresowanie autoetnografią jako praktyką badawczą oraz próbą wypełnienia publikacyjnej luki na ten temat w literaturze polskojęzycznej.
EN
The subject of the issue is methodological and application aspects of autoethnography. The articles contained in Autoethnography – technique, method, or new paradigm? are put in two parts: Part I: Paradigmatic and methodological problems of autoethnography, and Part II. Application dimension of autoethnography. The intention of the editor was to elucidate the tension between evocative and analytic autoethnography – two main streams of autoethnographical practices – through referring to the statements of key personalities representing these two paradigms: Carolyn Ellis and Leon Anderson. The effect of these efforts is an unique interview with Carolyn Ellis and the first polish translation of the key article of Leon Anderson, in which he introduces the term “analytic autoethnography” to the scientific circulation. Autoethnography contributes to the research process the sensitivity of the researcher, and allows to understand the role of investigator’s reflexivity in the process of knowledge production. No other sociological methods gives possibility of revealing multidimensional positions of the researcher in the research process. This way we can see autoethnography as a part of research process validation and legitimization, alike as a major constituent of the humanization of science process. This issue is a response to growing interest in autoethnography as a research practice, as well as an attempt to fill publication gap about autoethnography in Polish literature.
7
Publication available in full text mode
Content available

Autoetnografia – technika, metoda, nowy paradygmat? O metodologicznym statusie autoetnografii

100%
Kacperczyk A.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2014
|
vol. 10
|
issue 3
32-75
PL
Celem artykułu jest wprowadzenie pojęciowego ładu w obszarze terminologii oraz opisu praktycznych zastosowań autoetnografii. Autorka na podstawie przeglądu badań posługujących się tą praktyką badawczą usiłuje zrekonstruować wymiary, w jakich występuje autoetnografia we współczesnych badaniach społecznych. Wyróżnia trzy poziomy, na których wykorzystywana jest autoetnografia: (1) poziom wytwarzania danych, na którym autoetnografia pozostaje wyłącznie techniką otrzymywania informacji, (2) poziom rozwiązywania problemów badawczych, na którym autoetnografia funkcjonuje jako metoda lub strategia badawcza oraz (3) poziom epistemologiczny, dotyczący samej filozofii uprawiania badań, na którym autoetnografia jawi się jako nowy paradygmat badań społecznych. Przyczyny zainteresowania autoetnografią autorka widzi w przemianach samej humanistyki (w postmodernistycznym zwrocie oraz zwrocie performatywnym). Omawia kolejno powody, dla których w naukach społecznych konieczne jest odwoływanie się do perspektywy uczestnika. Uściśla zakresy znaczeniowe pojęcia „autoetnografia”, nawiązując do historii zastosowań tego pojęcia. Autorka przytacza liczne przykłady aplikacji tej praktyki badawczej, omawiając także uwarunkowania krytyki kierowanej pod jej adresem. Rozważając metodologiczny status autoetnografii, autorka wskazuje na zasadnicze pęknięcie paradygmatyczne pomiędzy analitycznym a ewokatywnym ujmowaniem autoetnografii. Rozdziela ono światy praktyk badawczych na scjentystyczny i przeintelektualizowany program opisu rzeczywistości społecznej wyrażający tendencje analityczne oraz ewokatywny program pielęgnowania żywego doświadczenia, wyrażający tendencję do współodczuwania i doświadczania współobecności Innych.
EN
The goal of the paper is an introduction of conceptual order to existing categories of autoethnography research. The author tries to reconstruct dimensions in which autoethnography is used in contemporary social investigation basing on the review of studies referring to autoethnography. She distinguishes three levels on which autoethnography is applied: (1) the level of techniques of data gathering, (2) the level of investigation method or strategy, (3) the epistemological level referring to philosophy of social research in which autoethnography appears as new paradigm of social research. The reasons of great popularity of autoethnography come from metamorphosis of the humanities itself (after postmodern turn and performative turn). The author discusses reasons of necessity to appeal to approach of “participant’s perspective” in the social sciences. She specifies denotations of the term “autoethnography” with reference to history of its applications and enumerates conditions of critique referring to this kind of investigation practice. Discussing methodological status of autoethnography, the author indicates fundamental paradigmatic split between analytic and evocative autoethnography, which separate these two worlds of research practices. The first one is marked by scientistic and excessively intellectual agenda of reality description. The second one accents emotional, intimate involvement and embodied participation into the collaborative process of knowledge creation.
8
Publication available in full text mode
Content available

Symbolic Interactionism in Poland. Inspirations and Development

63%
Konecki K. T., Kacperczyk A.
Qualitative Sociology Review
|
2020
|
vol. 16
|
issue 4
8-34
EN
In the paper, we present the development of symbolic interactionism (SI) in Poland by tracing and discussing its beginnings, as well as the influence the Chicago School had on the reception of SI in Polish sociology. Furthermore, we differentiate between two trends in the development of SI in Poland. One is connected with the early theoretical elaborations of the SI orientation and translations of classical books representing this perspective; another is linked with empirical work underpinned by SI concepts and the grounded theory approach in empirical research and data analysis. Stressing the importance of translations of classical texts of SI in its reception in Poland, we emphasize the role of field research and applications of SI concepts in sociological investigations that we shortly characterize.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.