Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Koncepcja „odpowiedzialności za ochronę” w działaniach prewencyjnych Narodów Zjednoczonych

100%
Lachowski T.
Studia Prawno-Ekonomiczne
|
2011
|
vol. LXXXIV (84)
167-190
EN
The “post-cold war” world challenges the big issue of new threats to the international security system. Most of them are in connection to the phenomenon of fragile, disintegrated states (known as “failed states”), in which government does not control the state’s territory and deliver political goods to its inhabitants. This situation, when state loses its exclusive right to enforce law on its territory leads to the ongoing internal conflicts generally based on ethnic or religious tensions and threatens the local, regional and, possibly, global security. The paper looks at the matter of preventive diplomacy as one of the most successful tools in preventing the violent conflicts and mass atrocities. Author emphasises the need of the use of the mechanisms of preventive diplomacy not only enshrined in the Charter of The United Nations (mainly in Chapters VI and VIII of the Charter), but also those that can be described as a “measures to build confidence” among members of international community. The paper also examines the existence of the new concept of “The Responsibility to Protect” (R2P) within the tools and mechanisms of prevention. R2P is a holistic concept, which includes responsibility to prevent, react and rebuild, what is more, pointing out the primary responsibility of the state to protect its population and stressing that only if state is unwilling or unable to comply with its obligations of protection, the international community shall act in its place. To conclude, R2P, seen as a historical, new approach of international law, based on the principle that state sovereignty implies responsibility, can become an efficient response to the issue of deadly internal conflicts, especially on the level of prevention.
2
Content available remote

Kto strzelał – kto odpowie? Kwalifikacja prawna tragedii MH17

100%
Lachowski T.
Studia Prawnicze KUL
|
2015
|
issue 2 (62)
195-222
PL
17 lipca 2014 r. w rejonie Donbasu na wschodniej Ukrainie runął samolot pasażerski MH17 malezyjskich linii lotniczych, najprawdopodobniej w wyniku zestrzelenia przez pro-rosyjskich separatystów. Artykuł ma na celu zdeterminowanie kwalifikacji prawnej tragedii 298 pasażerów i załogi statku powietrznego oraz wskazanie podmiotu odpowiedzialnego za czyn. W ramach opracowania poruszane są następujące kwestie – zdeterminowanie odpowiedzialności na gruncie powszechnego prawa międzynarodowego, w systemie ochrony praw człowieka oraz indywidualnej odpowiedzialności karnej sprawców, w tym potencjalnie, przed Międzynarodowym Trybunałem Karnym. Mając na względzie fakt, iż pro-rosyjscy separatyści to podmiot pozapaństwowy, artykuł dotyka ważkiego problemu relacji państwa z aktorami pozapaństwowymi, w szczególności operującymi w przestrzeniach quasi-państw, reżimach terytorialnych de facto, skutecznie rozrywając system prawa międzynarodowego publicznego.
EN
On 17th July 2014 within the area of the Donbas region in the eastern part of Ukraine the Malaysian Airlines aircraft was shot down by the – most probably – pro-Russian separatists. The main aim of the paper is to determine the legal qualification of the MH17 tragedy and to identify the responsible subject. Paper deals with the law of the state responsibility under the general international law, human rights law and the individual criminal responsibility, including the possibility of the International Criminal Court interference. As pro-Russian separatists are non-state actors, the article touches the significant issue of finding the proper legal relation between non-state actors and a state itself, especially these operating within the so-called quasi-states, effectively diminishing the international legal order.
RU
17 июля 2014 г. в районе Донбасса на востоке Украины разбился пассажирский самолет MH17 Малайзийских авиакомпаний, наивероятнее в результате выстрела пророссийских сепаратистов. Статья имеет целью предопределить правовую квалификацию трагедии 298 пассажиров и членов экипажа воздушного судна и определить лицо ответственное за действия. В рамках исследования рассматриваются следующие вопросы - определение ответственности на основании общего международного права, в защите прав человека и индивидуальной уголовной ответственности лиц, в том числе, потенциально в Международном Уголовном Судe. В связи с тем, что пророссийские сепаратисты это негосударственный субьект, статья затрагивает весомую и тяжелую проблему взаимоотношений государства с актерами внегосударственными, в частности, которые орудуют в пространстве квази-государств, территориальных режимах де-факто, эффективно разрывает систему международного государственного права.
3
Publication available in full text mode
Content available

Michał Krotoszyński, Modele sprawiedliwości tranzycyjnej, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2017, ss. 374

75%
Lachowski T.
Studia Prawnicze KUL
|
2017
|
issue 2
201-208
4
Publication available in full text mode
Content available

Katarzyna Holy, Prawo międzynarodowe publiczne wobec amnestii, Wydawnictwo Difin, Warszawa 2015, ss. 310

75%
Lachowski T.
Studia Prawnicze KUL
|
2016
|
issue 3
219-224
5
Publication available in full text mode
Content available

Odzyskanie niepodległości przez państwa bałtyckie w świetle procesu rozpadu ZSRS oraz następcze rozliczenie okresu sowieckiej okupacji. Wybrane aspekty natury prawnej i politycznej

63%
Jundo-Kaliszewska B., Lachowski T.
Władza sądzenia
|
2021
|
issue 20
109-127
PL
Przeprowadzona w niniejszym opracowaniu analiza zbudowana jest wokół następującej hipotezy badawczej – w porównaniu z innymi częściami byłego ZSRS stopień rozliczenia okresu sowieckiej dominacji na Litwie, Łotwie oraz w Estonii był zdecydowanie głębszy (choć niepełny), co wynikało przede wszystkim z przyjęcia jednoznacznego stanowiska prawnego w zakresie przebywania państw bałtyckich pod nielegalną okupacją sowiecką w latach 1940–1991 (z przerwą na lata 1941–1944, tj. okupację niemiecką) i kontynuacji podmiotowości prawnomiędzynarodowej międzywojennych niepodległych państw przez państwa bałtyckie po 1991 r. W tym celu zostaną omówione mechanizmy prawne z zakresu sprawiedliwości okresu przejściowego (transitional justice) wdrożone przez państwa bałtyckie po odzyskaniu przez nie niepodległości, a także ich polityczno-społeczna percepcja, przekładająca się na wciąż istniejące problemy związane z przepracowaniem okresu reżimu totalitarnego, panującego niemal pół wieku na terytorium Litwy, Łotwy oraz Estonii.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.