Results found: 2

Search results

Sort By:

Limit search:

Wobec braku źródeł. O śladach ACI w Rozmyślaniach dominikańskich

100%

Stramczewska O.

LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa

2015

issue 20

275-287

The paper presents syntactic analyses of Polish sentences containing the Latin construction of infinitive with accusative. All the sentences are from a single Old Polish monument, Rozmyślania dominikańskie, a Biblical-apocryphal narration of the Passion of Jesus. The author wonders what more than ten ACI constructions found in Rozmyślania can tell us about the character and the type of sources, and about how the writer made use of them. The paper takes into consideration the visible genetic multilayeredness of the text, the syntactic build of specific constructions, their semantics, and their distribution. As the comparative background, the paper uses another Old Polish apocrypha whose sources are well researched and described, Rozmyślanie przemyskie.

Edycja fryburska „Rozmyślania przemyskiego” a obraz składni polszczyzny XV wieku

100%

Stramczewska O., Uniwersytet im. Adama Mickiewicza, Olga Stramczewska. Od 2012 roku doktorantka w Zakładzie Historii Języka Polskiego UAM w Poznaniu; laureatka I nagrody w XII edycji Konkursu im. Czesława Zgorzelskiego na najlepszą prace magisterską w dziedzinie językoznawstwa. W 2010 roku ukończyła studia I stopnia na podstawie pracy licencjackiej „Twardy – twierdzić. Próba analizy formalnej i semantycznej gniazda wyrazowego”. W 2012 roku ukończyła studia II stopnia na podstawie pracy magisterskiej pt. „Interpunkcja transkrypcji. Znad «Rozmyślania przemyskiego»”. Zainteresowania naukowe: edycja naukowa tekstów dawnych s. h. j. p., olga.stramczewska@o2.pl

Acta Universitatis Lodziensis. Studia Indogermanica Lodziensia. Supplementary Series

2015

vol. 4

Article reflects selected syntactic differences in the two transcriptions of “Rozmyślanie przemyskie” and attempt to answer the question of how to change the image of Old Polish syntax depending on the transcription. RP is a comprehensive, medieval apocrypha. In view of the fact that this text comes from the Old Polish, and for her there is not enough text credentials, researchers often use it as a source of knowledge about inflection, vocabulary or syntax of the fifteenth-century Polish. In the studies on the history of syntax there are many examples of RP to be an illustration of syntactic phenomena Old Polish period. They are cited as transcription, which - as it turns out - is a form of presentation of the text is different from the original: publisher transcription must make arbitrary decisions that are syntax.

Artykuł ma na celu zobrazowanie wybranych różnic składniowych w dwóch transkrypcjach „Rozmyślania przemyskiego” („Chrestomatii staropolskiej” i tzw. wydania fryburskiego) i próbę odpowiedzi na pytanie: jak zmienia się obraz składni staropolskiej w zależności od transkrypcji, po którą sięgnie badacz. RP to obszerny, średniowieczny apokryf. W związku z tym, że zabytek ten pochodzi z tego okresu rozwoju polszczyzny, dla którego istnieje niewiele poświadczeń tekstowych, badacze często korzystają z niego, jako ze źródła wiedzy na temat fleksji, leksyki czy też składni XV-wiecznej polszczyzny. W opracowaniach na temat historii składni pojawia się wiele przykładów z RP, które mają być ilustracją zjawisk składniowych epoki staropolskiej. Przytaczane są one w postaci transkrypcji, która – jak się okazuje – jest formą prezentacji tekstu znacznie już przetworzoną w stosunku do oryginału: wydawca transkrypcji musi podjąć arbitralne decyzje, które mają charakter składniowy.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Studia Indogermanica Lodziensia. Supplementary Series

1 LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa

2 2015

2 Stramczewska O.

1 Uniwersytet im. Adama Mickiewicza

1 olga.stramczewska@o2.pl

Search results

Wobec braku źródeł. O śladach ACI w Rozmyślaniach dominikańskich

Edycja fryburska „Rozmyślania przemyskiego” a obraz składni polszczyzny XV wieku