Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

(Nie)obecność Żydów w krajobrazach pamięci południowo-wschodniej Polski

100%
Kapralski S.
Sensus Historiae. Studia interdyscyplinarne
|
2012
|
issue 4(9)
89-118
EN
The author employs the concept of ‘memoryscape’ (derived from the vocabulary of Arjun Appadurai’s theory) to explore memories of Jews that have been recently re-emerging in Poland’s countryside in various spatial layouts or the lack thereof. This complex process includes the phenomenon of ‘virtual’ Jewishness produced in essentially Polish ‘realms of memory’, simultaneously evoking the country’s multicultural past as a value, a moral obligation, a symbolic resource in the production of local identities, and a commodified resource for tourism. On this backdrop the author studies three main problems: (1) the presence/absence of the Holocaust in spatialized commemorative activities, (2) the impact of the restitution of Jewish communal property, and (3) the process of ‘decommunization’ of Polish public memory. The interplay of factors involved in these processes has in recent years significantly transformed Poland’s memoryscape, sometimes extinguishing certain forms of virtual Jewishness or nostalgic redefinition of the past, and sometimes fruitfully confronting Polish remembrance with a real, if only periodic, Jewish presence. The text concludes with an attempt to present a typology of various attitudes towards memory, space and identity which contextualizes and deconstructs Polish ‘memory of Jews’.
2

Sytuacja kobiet romskich w Polsce i na Słowacji z punktu widzenia romskich aktywistek. Wstępne rezultaty badania pilotażowego

100%
Kapralski S.
Studia Romologica
|
2014
|
vol. 7
67-88
EN
The article is based on the preliminary results of the research project “Women in Roma political movement and NGO sector. Pilot study of Poland and Slovakia.” It contributes to the discussion which approach to Roma mobilization is more efficient: one that assumes more or less homogeneous nature of Romani communities and treats their problems in a holistic, culturally-determined way, or one that prefers a diversified, socio-economic perspective and aims at solutions to particular groups of problems (respectively: to the problems of particular groups). The in¬terviews with the female Roma activists from Poland (belonging to Polska Roma and Carpathian Roma groups) and Slovakia present an interesting material regarding the issues of education of the Roma women, discrimination they experience (multiple and intersectional, among Roma and non-Roma), patriarchy, attitudes to women’s organizational activity, and the ways Roma women may seek assistance, especially regarding the matters of sexual life. The results indicate that women who belong to culturally different groups (that is those who live according to romanipen and those, who do not) may have similar thoughts regarding their situation while women who belong to culturally similar groups may significantly differ. This means that it is not “Roma culture” that determines the situation of women in Roma communities but rather the socio-economic issues and patriarchal cultural features that Roma communities share with their non-Roma environment.
3

Doświadczenie zagłady i początki samoorganizacji niemieckich Sinti

100%
Kapralski S.
Studia Romologica
|
2015
|
vol. 8
55-72
EN
The article presents the genealogy of the process of self-organization of German Sinti in the context of the aftermath of the Nazi persecution of this group. The author points out the ambivalent construction of Sinti identity that has been developed in the course of the fight for compensation. It consists of the conviction of having been an integral part of the German society as well as the feeling of having been excluded from this society. This ambiguity is interpreted in terms of an anthropological model of double coding, in which identity is understood as a dynamic process of building the relations between the external and internal boundaries of the group. This model has been subsequently used in the description of the relations between Sinti and Roma.
4
Publication available in full text mode
Content available

Pamięć i tożsamość. Przemiany współczesnych tożsamo-ści Romów w kontekście doświadczenia zagłady

100%
Kapralski S.
Studia Socjologiczne
|
2011
|
issue 3(202)
29-54
PL
Autor dzieli istniejące stanowiska w kwestii natury tożsamości Romów na substancjalne, relacyjne i procesualne. Według pierwszego z nich Romowie to lud posiadający określoną „istotę” kulturową, która określa ich tożsamość. Według drugiego, romskie tożsamości bu- dowane są w relacji do innych – głównie do nieromskiego świata. Podejście trzecie kładzie nacisk na tożsamość jako proces budowania więzi pomiędzy przeszłością, teraźniejszością i antycypowaną przyszłością grupy. Autor twierdzi, że każde z tych stanowisk przedstawia jakiś istotny aspekt romskiej tożsamości, stąd też pełny jej opis wymaga uwzględnienia tych trzech podejść. Następnie na podstawie analizy literatury i wywiadów przeprowadzonych z działaczami romskimi średniego szczebla autor dowodzi, że pamięć romskiej zagłady w czasie II wojny światowej osłabiła substancjalny aspekt romskich tożsamości, doprowadziła do sprzecznych procesów w ramach tożsamości relacyjnej (asymilacja i izolacjonizm), a przede wszystkim przyczyniła się do rozwoju procesualnego jej pojmowania, wspieranego przez romskie organizacje polityczne i ich ambicje uzyskania dla Romów statusu specyficznego narodu.
EN
The author divides the existing standpoints regarding Romani identities into substantive, relational and those referring to historical process. According to the first standpoint Roma are a people who possess a particular cultural essence which defines its identity. According to the second approach, Romani identities are constructed in relation to the other - in particular to the non-Romani world. The third perspective emphasizes identity as a process of building the links between the past, the present and the anticipated future of a group. According to the author, each of these approaches presents an important aspect of Romani identity, a full depiction of which thus requires taking into account all the three perspectives. Based on the interviews conducted with mid-rank Romani activists, the author argues that the memory of the Romani suffering during WWII has weakened the substantive aspect of Romani identities, lead to the contradictory processes in the frame of relational identity (assimilation and isolationism), but, most of all, it contributed to the development of the historical approach to Romani identity, supported by the Romani political organizations and their ambitions for the Roma to achieve a status of a nation in its own right.
5
Publication available in full text mode
Content available

The Evolution of Anti-Gypsyism in Poland: From Ritual Scapegoat to Surrogate Victims to Racial Hate Speech?

100%
Kapralski S.
Polish Sociological Review
|
2016
|
vol. 193
|
issue 1
101-118
EN
Building my argument on the analysis of two cases of anti-Roma violence (Oświęcim 1981 and Mława 1991), I would like to search for a pattern of evolution of anti-gypsyism in Poland. In the 1980s, the ambiguous stereotype of Roma, has been giving way to the picture of Roma as a convenient scapegoat to be blamed for the insecurity and economic hardships. This shift in the stereotypical image of Roma, together with the specific “management of discontent” performed by the communist authorities, prompted pogrom-like outbreaks of anti-Roma violence in the towns of Konin and Oświęcim. Similar attacks on Roma have taken place again in the beginning of the next decade, already in post-communist Poland. The mob aggression against Roma in the town of Mława in 1991, although retained many features of the earlier acts of violence, has already represented a new pattern in which Roma personified the fears associated with the transformation toward neoliberal capitalist economy. This new pattern of perception has provided fertile ground for the racialization of the anti-Roma discourse which I intend to trace down in the most contemporary instances of hate speech against Roma.
6
Publication available in full text mode
Content available

Democratization in the Post-Communist Europe: A View From the Margins

100%
Kapralski S.
Polish Sociological Review
|
2008
|
vol. 163
|
issue 3
245-262
EN
The article presents the attitudes of the Roma minority towards the postcommunist transformation in Poland in the broader context of Romani ethnic/political mobilization and transformations of Romani identities. The text outlines main differences between the present situation of the Roma in Poland and the way they were treated in the communist period. Differentiated attitudes of the Roma towards postcommunist transformation have been presented and interpreted in the context of the growing sense of insecurity, growing possibilities of self-organization, and difficulties with securing social integration. The texts presents also various forms of discrimination and marginalization the Roma face, with particular emphasis on decentralized physical violence and centralized semantic violence, which influence Romani strategies of survival and identity-building.
7
Publication available in full text mode
Content available

The Problem of ‘Struggles for Recognition’ in Polish Sociology

100%
Kapralski S.
Polish Sociological Review
|
2011
|
vol. 175
|
issue 3
351-372
EN
The author studies the reception of the theory of recognition, represented by Axel Honneth and Nancy Fraser, in Polish sociology. Even if this reception is at present not very wide, one can still identify at least three problem areas in which Polish sociologists work on similar issues and with similar approaches as those present in the theory of recognition. These areas are: studies on identity and agency, gender studies, and research on various dimensions of marginalization. The author argues that the theoretical perspective of the ‘struggles for recognition’ would be an interesting inspiration for the research of Polish sociologists and shows some indicators of the growing interest in that perspective in recent years
8
Publication available in full text mode
Content available

O co chodzi w wywiadzie?Próba interpretacji wspomnień o Żydach jako narracji tożsamościowych

100%
Kapralski S.
|
2015
|
vol. 11
|
issue 4
6-33
PL
Artykuł prezentuje pewną metodę interpretacji pogłębionych wywiadów dotyczących sposobów, w jakie nieżydowscy Polacy pamiętają Żydów. Intencją proponowanej metody jest znalezienie nowej perspektywy, która uzupełniałaby dwie najważniejsze tradycje badawcze obecne w polskich badaniach tego tematu: podejście etnograficzne i podejście oparte na inspiracji psychoanalitycznej. Autor wychodzi z założenia, że wywiad nie stanowi przywołania przeszłości, lecz jest narracją tożsamościową, w której przeszłość jest (re)konstruowana zgodnie z imperatywami teraźniejszości, w której wywiad jest przeprowadzany, a Żydzi pełnią w nim rolę układu odniesienia dla procesu budowania tożsamości respondenta. Autor przyjmuje też, że narracje tożsamościowe wytwarzane są w czterech głównych wymiarach: sacrum, śmierci, seksu i władzy/przemocy, z których każdy posiada swą kulturową semantykę i kod binarny, stosowany do oddzielenia praktyk i przekonań charakteryzujących „Nas” od tych, które przypisujemy „Innym”. Kody te, wraz z historiami o „Nas” i o „Innych”, tworzą osnowę i wątek tożsamości narracyjnej przedstawianej w wywiadzie i odpowiadają wizji kultury, którą możemy znaleźć u Clifforda Geertza: sieci znaczeń, którą utkaliśmy i w którą jesteśmy uwikłani. Następnie autor przedstawia interpretację jednego wywiadu, pokazując, w jaki sposób respondent organizuje swoje opowieści o Żydach za pomocą rozmaitych semantyk i kodów w celu nadania spójności własnej narracji tożsamościowej.
EN
The article presents a method of interpreting in-depth interviews regarding the ways in which non-Jewish Poles remember Jews. The intention of the suggested method is to find a new perspective that would be complementary to the two most important ones that can be found in the Polish research on this subject: the ethnographic approach and the perspective inspired by psychoanalysis. The main assumption of the presented method is that an interview is not a recollection of the past but a narrative of identity in which the past is (re)constructed according to the imperatives of the present in which the interview is conducted, and the Jews serve to an interviewee only as a frame of reference for his/her constructs of identity. It is further assumed that narratives of identity are constructed along four main dimensions: sacrum, death, sex, and power/violence, each with its own cultural semantics and binary code that is used to separate practices and beliefs that characterize “Us” from those we attribute to “Them.” These codes, together with stories about “Us” and “Them,” make the warp and weft of the narrative identity represented in the interview, which corresponds to Clifford Geertz’s idea of culture as the webs of significance we have spun and in which we are entangled. Then, a single interview has been selected and interpreted to show how the interviewee organizes his stories about Jews in different semantics and codes to keep his narrative of identity consistent.
9
Publication available in full text mode
Content available

Czy można wejść dwa razy do tej samej rzeki? Polska pamięć o Żydach i Zagładzie 25 lat później

51%
Kapralski S., Niedźwiedzki D., Nowak J.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2019
|
vol. 15
|
issue 1
42-70
EN
In the years 1988-1993 the authors of this article participated in the research project “The Memory of Jewish Culture Among the Inhabitants of the Sub-Carpathian Region,” in result of which ca. 400 in-depth interviews with the inhabitants of southern Poland have been collected. This material for various reasons have not been elaborated at that time. In 2013, we have decided to return to it in the framework of a new project: “Strategies of Remembering the Jewish Culture in Galicia.” The new reading of the material collected 25 years ago offered us an exceptional opportunity to see how our perception has changed. We have noticed several hidden assumptions that we assumed when conducting interviews. The first of them was the location of the interviewees in the “allochronic discourse” in which they were perceived as the representatives of the past who did not belong to our commonly shared present and were not influenced by it. The second assumption was the commonsense concept of memory as mnéme, that is the present recollection of the image of events as encoded in the past. The third assumption was the acceptance as something self-evident that the interviewees must remember what they had experienced and that it is precisely the content of that experience that they share with us in the situation of the interview. While reading the interviews again, we have had to revise these assumptions. We have accepted that the visions of the past are constructed in the present, that they serve to build and to defend the constructs of identity of the respondents, and that what they delivered was in fact a result of a complicated process of interaction and overlapping of various discourses in terms of which they apprehended the past. We have also had to self-critically admit that reading the old material from the perspective of the debates that took place in Poland after the publications of Neighbors and following books by J. T. Gross revealed a certain naivety with which we had approached the Polish Jewish relations 25 years ago and a certain tendency to marginalize the Holocaust in favor of a nostalgic vision of Jewish culture. The revision of this naivety allowed us to see in the interviews the motifs, allusions, significant silences, contributing to what we describe in the final sections of the article as “non-memory” in which the past unveils more authentically than in its elaborated images.
PL
W latach 1988−1993 autorzy artykułu uczestniczyli w projekcie badawczym „Pamięć kultury żydowskiej wśród mieszkańców Podkarpacia”, w ramach którego zebrano około 400 pogłębionych wywiadów z mieszkańcami Polski południowej. Materiał ten, z różnych powodów, nie został wówczas opracowany. W 2013 roku postanowiliśmy do niego powrócić w ramach nowego projektu „Strategie pamiętania o kulturze żydowskiej w Galicji”. Odczytując na nowo materiał zebrany 25 lat temu, mieliśmy wyjątkową okazję zaobserwować, jak zmieniła się nasza percepcja wypowiedzi respondentów. Przede wszystkim dostrzegliśmy szereg ukrytych założeń, którymi posługiwaliśmy się, przeprowadzając wywiady. Pierwsze z nich to lokowanie naszych rozmówców w dyskursie, który Johannes Fabian określał jako „allochroniczny”, a więc traktowanie ich jako reprezentantów przeszłości, nienależących do naszej wspólnej teraźniejszości i nie podlegających jej wpływowi. Drugie to zdroworozsądkowa koncepcja pamięci jako mnéme, a więc jako przekazywania w teraźniejszości zakodowanego w przeszłości obrazu wydarzeń. Trzecie to przyjęcie za pewnik, że nasi rozmówcy muszą pamiętać to, co przeżyli i że właśnie treść tych przeżyć jest tym, co nam przekazują. Odczytując na nowo zebrane wywiady, poddaliśmy te założenia rewizji. Przyjęliśmy mianowicie, że wizje przeszłości są konstruowane w teraźniejszości, że służą budowie i obronie konstruktów tożsamościowych, i że to, co mówili nam respondenci, było w istocie rezultatem skomplikowanego nakładania się na siebie różnych dyskursów, w których ujmowali oni przeszłość. Samokrytycznie też musieliśmy przyznać, że odczytanie zebranego materiału z perspektywy debat, jakie przetoczyły się przez Polskę po opublikowaniu Sąsiadów i następnych książek J. T. Grossa ujawniło naiwność, z jaką 25 lat temu podchodziliśmy do stosunków polsko-żydowskich oraz pewną tendencję do marginalizacji problematyki Zagłady na rzecz nostalgicznej wizji żydowskiej kultury. Rewizja tej naiwności pozwoliła nam na dostrzeżenie w wywiadach wątków, aluzji, znaczących przemilczeń i tym podobnych, składających się na to, co określamy jako „niepamięć”, w której przeszłość ujawnia się bardziej autentycznie niż w wyartykułowanych jej obrazach.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.