Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Ocena parametrów stabilogramu kobiet po 60 roku życia w warunkach wyłączenia kontroli wzrokowej

100%
Rykała J., Drzał-Grabiec J., Podgórska-Bednarz J., Snela S.
Medical Review
|
2014
|
issue 1
47-54
PL
Streszczenie Wstęp: Ocena stabilności ciała przeprowadzona przy użyciu platformy stabilometrycznej stanowi obiektywną metodę diagnostyczną. Porównanie parametrów stabilogramów otrzymanych w badaniu z oczami otwartymi i zamkniętymi umożliwia umożliwia ocenę kontroli postawy z wyłączeniem informacji wzrokowej. Celem badań była ocena parametrów stabilogramu kobiet po 60 roku życia, w warunkach wyłączenia kontroli wzrokowej. Materiał i metody: Do badań zakwalifikowano 98 kobiet w wieku powyżej 60 lat (x = 71 lat). Przy użyciu platformy stabilometrycznej, oceniono równowagę pozycji stojącej w próbie z oczami otwartymi oraz zamkniętymi. Analizowano 6 różnych parametrów ruchu środka nacisku stóp (COP – center of pressure). Wyniki: 1. W warunkach wyłączenia kontroli wzrokowej, istotnemu wydłużeniu uległa długość ścieżki stabilogramu w płaszczyźnie strzałkowej. Wartości całkowitej długości ścieżki, średniego wychylenia, średniej prędkości oraz wielkości pola powierzchni zakreślonej przez COP uległy zmianie w badaniu z wyłączeniem kontroli wzrokowej, jednak zmiany te nie okazały się istotne statystycznie.2. Wyłączenie bodźców wzrokowych przyczyniło się do skrócenia (poprawy) długości ścieżki stabilogramu w płaszczyźnie czołowej. Wnioski: 1. Wyłączenie kontroli wzrokowej prowadzi do istotnego wydłużenia długości ścieżki stabilogramu w płaszczyźnie strzałkowej (SPAP); 2. Długość ścieżki w płaszczyźnie czołowej (SPML) ulega skróceniu w próbie z oczami zamkniętymi.
XX
Abstract Background: Assessment of the stability of the body performed by using stabilometric platform is an objective diagnostic method. Comparison of stabilograms’ parameters received from test with eyes open and closed, allows to assess the role of the visual senses involved in postural control. The aim of the study was to evaluate parameters of stabilogram of women over 60 years of age without visual control. Material and methods: 98 women (over 60 years of age, x = 71 years old) participated in the study. Standing balance was assessed in the trial with eyes open and closed, by using stabilometric platform. Six different motion parameters of center of pressure (COP) were evaluated. Results: 1. The results of this study indicate that in the trial without visual control, the path length in the sagittal plane was significantly longer. The values of: total path length, mean amplitude, mean velocity and sway area have worsened in the trial without visual control, but the result was not statistically significant. 2. Disabling visual control has contributed to reduction (improvement) of path length in the frontal plane.Abstract Background: Assessment of the stability of the body performed by using stabilometric platform is an objective diagnostic method. Comparison of stabilograms’ parameters received from test with eyes open and closed, allows to assess the role of the visual senses involved in postural control. The aim of the study was to evaluate parameters of stabilogram of women over 60 years of age without visual control. Material and methods: 98 women (over 60 years of age, x = 71 years old) participated in the study. Standing balance was assessed in the trial with eyes open and closed, by using stabilometric platform. Six different motion parameters of center of pressure (COP) were evaluated. Results: 1. The results of this study indicate that in the trial without visual control, the path length in the sagittal plane was significantly longer. The values of: total path length, mean amplitude, mean velocity and sway area have worsened in the trial without visual control, but the result was not statistically significant. 2. Disabling visual control has contributed to reduction (improvement) of path length in the frontal plane.
2
Publication available in full text mode
Content available

Charakterystyka wybranych parametrów antropometrycznych kończyn dolnych w warunkach odciążenia i obciążenia masą własną u dzieci w wieku szkolnym

88%
Leszczak J., Drzał-Grabiec J., Rykała J., Podgórska-Bednarz J., Rachwał M.
Medical Review
|
2014
|
issue 1
55-61
PL
Wstęp. Stopa jest złożoną strukturą biokinematyczną, która w trakcie filogenezy przechodziła szereg zmian przystosowujących ją do przenoszenia dynamicznych i dużych obciążeń. Rozrost stóp na długość jest bardziej zaawansowany niż na szerokość. Stopa prawidłowo ukształtowana jest sprężysta, dzięki odpowiedniemu wysklepieniu, które tworzą łuki podłużny i poprzeczny. Cel pracy. Ocena wysklepienia łuków stopy prawej i lewej podczas obciążenia i odciążenia u dzieci w wieku 10-12 lat. Materiał i metody. Badaniami objęto grupę 159 uczniów szkoły podstawowej w Rzeszowie, województwo podkarpackie. Wśród badanych było 77 chłopców (48%) i 82 dziewczynki (52%). Wiek badanych mieścił się w przedziale 10-12 lat, 10-latkowie (51 osób) i 11- latkowie (51 osób) stanowili po 32%, natomiast najliczniejszą grupę badanych stanowili 12-latkowie (57 osób), którzy stanowili 36%. Do komputerowej oceny stóp wykorzystano CQ Elektronik System. Wyniki. Wskaźnik Wejsfloga we wszystkich trzech pomiarach,zarówno w stopie prawej, jak i lewej mieścił się w przedziale 2,55–3,00, co oznacza, że stopy charakteryzowały się prawidłowym wysklepieniem. Najniższą wartość, lecz mieszczącą się w normie wykazywała stopa prawa podczas trzeciej próby w obciążeniu w staniu jednonóż (2,6). Natomiast najwyższą wartość wykazywała stopa lewa podczas równomiernego obciążenia w staniu obunóż (3,0). Biorąc pod uwagę kąt Clarke’a, w odciążeniu w pozycji siedzącej u dzieci występują stopy nadmiernie wydrążone, zarówno prawa (53,5), jak i lewa (53,4). W staniu obunóż stopa prawa (45,2) i lewa (42,7) charakteryzują się prawidłowym wysklepieniem łuku podłużnego. Natomiast podczas trzeciego pomiaru w obciążeniu jednonóż – zarówno stopa prawa (37,2), jak i lewa (35,2) posiadają obniżone wysklepienie. Wnioski. Stopy badanej grupy są to stopy słabo wydolne, które w pozycji siedzącej (w odciążeniu) są nadmiernie wysklepione, a podczas obciążenia jednonóż (stanie) obniżone. Taki stan stóp wskazuje na niewydolność stóp mięśniową lub więzadłową.
EN
Introduction. The foot is a complex biokinematic structure. In the process of phylogenesis it undergoes a number of changes that adapt it to the task of carrying heavy and dynamic loads. The development of the foot to its length is greater than to its width. The correctly developed foot is springy owing to the properly developed foot arches – the longitudinal and the transverse arches. Aim of the study. The assessment of foot arches of the left and the right foot in weight- bearing and in non-weight bearing conditions in children 10-12 years of age. Material and methods. The study population consisted of 159 students of a primary school in Rzeszów, Poland. There were 77 boys (48%) and 82 girls (52%) in the study population. The subjects’ age was between 10 and 12 years, with 10-year-olds (51 subjects) and 11-year-olds (51 subjects) consisting 32% of the group each, and 12-year-olds (57 subjects) consisting 36% of the group. We used CQ Elektronik System for computer assessment of the feet.Results. For all three measurements, Wejsflog’s index values, for both the right and the left foot, were within the range of 2.55-3.00, which means that the feet had correct arches. We observed the lowest value (2.6 - still within the norm, though) for the right foot in the third measurement – singleleg standing in weight-bearing conditions. We observed the greatest value (3.0) in the left foot in bilateral standing, with weight evenly distributed. The Clarke’s angle in non-weight bearing conditions (sitting) revealed excessive longitudinal foot arches in children, both in the right (53.5) and the left (53.4) foot. In bilateral standing, both the right foot and the left foot had proper longitudinal arches (45.2 and 42.7, respectively). In the third measurement – single-leg standing, weight bearing conditions – both the right and the left foot’s longitudinal arches were lowered (37.2 and 35.2, respectively). Conclusions. The feet of the study population were weak – when sitting (non-weight bearing conditions), they had excessive foot arches, while in single-leg weight-bearing conditions (standing) they had lowered foot arches. This condition points at a muscle or ligament dysfunction of the feet.
3
Publication available in full text mode
Content available

Assessment of conformity and repeatability of chosen scales used for evaluation of gait after brain stroke

76%
Podgórska-Bednarz J., Wyszyńska J., Drużbicki M., Przysada G., Czenczek-Lewandowska( E., Leszczak J., Baran J.
Medical Review
|
2014
|
issue 4
326-333
PL
Wstęp: Zaburzenia lokomocji pacjenta po przebytym udarze mózgu w istotny sposób utrudniają jego codzienne funkcjonowanie oraz obniżają jakość życia. Poprawa wzorca chodu stanowi często kluczowe zadanie poudarowej neurorehabilitacji, bowiem umiejętność samodzielnego przemieszczania się zapewnia osiągnięcie możliwie jak największej samodzielności oraz umożliwia pacjentowi aktywne uczestnictwo w życiu społecznym. W celu oceny funkcji lokomocyjnych konieczne staje się zastosowanie różnorodnych narzędzi pomiarowych umożliwiających ewaluację w tym aspekcie. Cel: Celem pracy była ocena zgodności i trafności wybranych narzędzi umożliwiających ocenę funkcji chodu pacjentów po udarze mózgu, tj: Functional Gait Assessment, Dynamic Gait Index oraz Wisconsin Gait Scale. Materiał i metody: W badaniu uczestniczyło 30 chorych z niedowładem połowiczym, którzy przebyli udar mózgu jednokrotnie, a okres od incydentu wynosił co najmniej sześć miesięcy. Funkcję chodu każdego pacjenta oceniono z wykorzystaniem dziesięciopunktowej skali Functional Gait Assessment (FGA), skali Dynamic Gait Index (DGI), Wisconsin Gait Scale (WGS), próby marszowej na dystansie 10 metrów, natomiast równowagę oceniono za pomocą skali Równowagi Berga i testu „Get up&go”. Wyniki: Wykazano wysoki poziom powtarzalności badania z wykorzystaniem FGA (p=0,64) oraz wysoką zgodność wewnętrzną (α=0,86) i zewnętrzną (r=0,96) uzyskanych wyników. Stwierdzono bardzo wysoką zależność pomiędzy ocenami chodu dokonanymi na podstawie skali DGI i FGA (r= 0,95) oraz silną zależność pomiędzy wartościami FGA i WGS (r= - 0,75). Wszystkie korelacje były wysoce istotne statystycznie. Wnioski: Wyniki oceny z wykorzystaniem skali FGA, DGI oraz WGS charakteryzują się dużą zgodnością wewnętrzną i zewnętrzną wyników. Skale są dobrymi i polecanymi testami klinicznymi w ocenie chodu chorych z niedowładem po przebytym udarze mózgu.
EN
Introduction: Locomotor disorders at a patient after stroke significantly deteriorate his/her everyday functioning and quality of life. Improvement of gait pattern is often a crucial task in post-stroke neurorehabilitation as the ability to move unaided allows the patient to achieve the highest possible level of independence and actively participate in social life. Various measuring tools are used to evaluate the locomotor functions. Purpose: The aim of this paper was to assess the conformity and accuracy of chosen tools (i.e. Functional Gait Assessment, Dynamic Gait Index and Wisconsin Gait Scale) enabling the evaluation of gait functions of stroke survivors. Material and methods: The study included 30 patients with hemiparesis who had undergone a stroke once at least six months before the research. The gait function of each patient was assessed in the ten-point Functional Gait Assessment (FGA) scale, the Dynamic Gait Index (DGI) scale, the Wisconsin Gait Scale (WGS) and 10-meter walk test. Balance, however, was evaluated using the Berg Balance Scale and Get Up and Go test. Results: The test making use of FGA proved a high level of repeatability (p=0,64) as well as high internal (α=0,86) and external (r=0,96) consistency of the achieved results. The study found out significant correlation between the gait assessments conducted according to DGI and FGA scale (r= 0,95) and strong dependency between values of FGA and WGS (r= - 0,75). All correlations were statistically significant. Conclusion: FGA, DGI and WGS scales are characterised by high internal and external conformity of results. They are good and recommended clinical tests used for assessment of gait of post-stroke patients with paresis.
4
Publication available in full text mode
Content available

Analiza tolerancji wysiłku oraz ocena zmęczenia u pacjentów po pomostowaniu tętnic wieńcowych poddanych rehabilitacji kardiologicznej

76%
Przysada G., Smerecka D., Rykała J., Podgórska-Bednarz J., Leszczak J., Wilczek-Banc A.
Medical Review
|
2014
|
issue 2
141-151
PL
Wstęp: Choroba niedokrwienna serca jest jedną z najczęstszych przyczyn inwalidztwa i umieralności. W celu zmniejszenia ryzyka wystąpienia ostrego zespołu wieńcowego duża grupa chorych kierowana jest na leczenie kardiochirurgiczne polegające na wykonaniu zabiegu pomostowania tętnic wieńcowych. Po przeprowadzonym zabiegu, pacjenci powinni zostać objęci następowym postępowaniem rehabilitacyjnym, które przynosi korzyści, m.in. w postaci poprawy jakości życia pacjenta. Celem pracy była ocena zamiany tolerancji wysiłku oraz subiektywnej oceny zmęczenia pacjentów po pomostowaniu tętnic wieńcowych poddanych rehabilitacji. Materiał i metoda: Badaniu zostało poddanych 158 pacjentów, leczonych w okresie od lutego do lipca 2011 roku. Pacjentów podzielono na trzy grupy wiekowe. Porównywano stan przy przyjęciu na leczenie i po zakończeniu rehabilitacji ogółem – jak również oddzielnie wśród kobiet i mężczyzn. Na podstawie wskaźnika BMI badanych podzielono również na osoby otyłe, osoby z nadwagą oraz osoby o prawidłowej masie ciała. Do określenia tolerancji zmęczenia zastosowano Test Marszu 6-minutowego, natomiast do subiektywnej oceny zmęczenia – skalę Borga. Wyniki: Analiza wyników badań wskazała, że badani pacjenci uzyskali poprawę wyników w zakresie tolerancji wysiłku oraz subiektywnej oceny zmęczenia po zakończonej rehabilitacji. Poprawę wyników zaobserwowano we wszystkich analizowanych grupach wiekowych. Nie odnotowano znaczących różnic w uzyskanych wynikach w przypadku podziału pacjentów ze względu na płeć oraz wskaźnik BMI. Wnioski: 1. W wyniku przeprowadzonej rehabilitacji kardiologicznej uzyskano istotną statystycznie poprawę tolerancji wysiłku, wyrażoną w przyroście dystansu w teście 6MWT oraz zmniejszeniem średniej liczby punktów w skali Borga. 2. Wiek, płeć oraz wskaźnik BMI nie są czynnikami wpływającymi istotnie na zmianę tolerancji wysiłku, jak również subiektywną ocenę zmęczenia pacjentów.
EN
Introduction: Coronary heart disease is one of the most common causes of disability and mortality. In order to reduce the risk of acute coronary syndrome, a large group of patients is referred to the cardiac surgery involving coronary artery bypass grafting. The patients after the procedure should be covered by rehabilitation program which has beneficial effects e.g. improving the quality of life of a patient. The aim of the study was to evaluate the conversion in tolerance of exercise and subjective fatigue assessment of patients after coronary artery bypass undergoing rehabilitation. Material and Methods: The subjects of the study were 158 patients treated in the period from February to July 2011. The patients were divided into three age groups. The condition on the admission to treatment and after rehabilitation was assessed in total as well as separately for women and men. On the basis of BMI, the subjects were divided into obese, overweight people and those with normal weight. 6-minute walking test was used for the assessment of fatigue tolerance and the Borg scale was applied to determine the subjective fatigue assessment. Results: The analysis of the results indicated improvement in the exercise tolerance and the subjective assessment of fatigue after the tested patients completed rehabilitation. Improvement was observed in all the analyzed age groups. There were no significant differences in the results obtained between the groups of patients by gender and BMI. Conclusions: 1. As a result of cardiac rehabilitation, statistically significant improvement in exercise tolerance was observed expressed in the increase in 6MWT distance and a decrease in the average number of points in the Borg scale. 2. Age, sex, and BMI were not significant factors influencing the change in the exercise tolerance as well as the subjective evaluation of fatigue in the patients.
5
Publication available in full text mode
Content available

Wpływ rehabilitacji na stan funkcjonalny oraz dolegliwości bólowe pacjentów z zespołem przeciążeniowym kręgosłupa

76%
Czenczek-Lewandowska E., Przysada G., Brotoń K., Leszczak J., Rykała J., Podgórska-Bednarz J.
Medical Review
|
2014
|
issue 3
243-252
PL
Wstęp: Dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa ze względu na powszechność występowania stanowią coraz większy problem społeczny i obecnie uważane są za chorobę cywilizacyjną. Na ich występowanie wpływają najczęściej sumujące się przeciążenia kręgosłupa, które mogą być związane m.in. z charakterem wykonywanej pracy, środowiskiem oraz trybem życia. Cel: Celem badań była ocena wpływu rehabilitacji na stopień funkcjonowania oraz dolegliwości bólowe pacjentów z diagnozą zespołu przeciążeniowego odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. W analizie uwzględniono środowisko życia oraz charakter wykonywanej pracy zawodowej. Materiał i metody: Badaniem objęto 50 osób z zaawansowanymi dolegliwościami bólowymi odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, zamieszkujących w środowisku wiejskim, które w procesie leczenia korzystały z rehabilitacji. Wśród badanych znalazły się osoby wykonujące pracę fizyczną lub umysłową. Stopień niesprawności oraz odczucia bólowe zostały określone przy pomocy kwestionariusza Oswestry oraz skali Laitinena. Wyniki: Postępowanie rehabilitacyjne wpłynęło korzystnie na poprawę funkcjonowania i złagodzenia odczuwania bólu osób z zespołem przeciążeniowym kręgosłupa lędźwiowo– krzyżowego. Zaobserwowano, iż mimo korzystnego wpływu terapii, osoby pracujące fizycznie osiągały gorsze rezultaty zarówno przed, jak i po okresie rehabilitacji w porównaniu z pracownikami umysłowymi. Wnioski: Fizyczny charakter pracy jest istotnym czynnikiem powstania zmian przeciążeniowych dolnego odcinka kręgosłupa i wystąpienia dolegliwości bólowych.
EN
Introduction: Lumbosacral pain is becoming an increasing social problem due to its prevalence and is currently believed to be a lifestyle disease. Its occurrence is most frequently affected by accumulating spinal overload which may be related inter alia to work, environment and lifestyle. Aim: The aim of this study was to evaluate the effect of rehabilitation on the functional status and perception of pain in patients with diagnosed lumbosacral overload syndrome. The analysis took into consideration the living environment and the kind of work. Material and methods: The study included 50 people with advanced lumbosacral pain, who lived in rural areas and in course of their treatment attended rehabilitation. The respondents were both white and blue collar workers. Degree of disability and pain sensations were determined with the Oswestry questionnaire and the Laitinen scale. Results: Rehabilitation had a positive impact on improving the functional status and alleviated pain sensation in people with lumbosacral overload syndrome. It has been observed that in spite of beneficial effects of treatment, people working physically achieved worse results both before and after rehabilitation compared to white-collar workers. Conclusions: The physical character of work is an important factor in developing lower back overload and pain.
6
Publication available in full text mode
Content available

The caloric value of television food advertising targeted at Polish children

76%
Piotrowicz A., Łuszczki E., Sobek G., Wyszyńska J., Podgórska-Bednarz J., Mazur A.
Medical Review
|
2016
|
issue 1
8-15
PL
Otyłość wśród dzieci i młodzieży jest coraz większym problemem zdrowotnym w XXI wieku. Reklamy żywności o wysokiej wartości energetycznej i ubogiej w składniki odżywcze mogą wpływać na wybory konsumentów. Celem badania była analiza wartości kalorycznej wszystkich reklamowanych produktów żywnościowych, skierowanych do dzieci w trzech stacjach telewizyjnych. Metody: Nagrano wszystkie programy emitowane w trzech kanałach telewizyjnych (TVP1, Polsat, Cartoon Network), w ciągu czterech dni każdego tygodnia (przez okres od września do października). Emitowane reklamy zostały przeanalizowane w celu określenia liczby reklamowanych produktów żywnościowych. Następnie zakupiono reklamowane produkty i obliczono ich wartość energetyczną. Wyniki: Średnia wartość kaloryczna reklamowanych produktów żywnościowych, skierowanych do dzieci wahała się od 1700 kcal/ dzień w stacji Cartoon Network do 33000 kcal/ dzień w telewizji Polsat. Reklamowaną żywność stanowiły głównie przekąski i produkty typu fast-food, o wysokiej zawartości tłuszczów i cukru. Średnia wartość kaloryczna reklamowanego produktu żywnościowego wyniosła 500 kcal na 100g. Wnioski: w reklamach telewizyjnych skierowanych do dzieci, promuje się głównie żywność o wysokiej wartości energetycznej, ubogą w składniki odżywcze. Taka promocja może wpływać na zachowanie konsumentów i tym samym wpływać na nadmierne spożycie wysokokalorycznych produktów żywnościowych.
EN
Obesity among children and adolescents is a growing health problem in the twenty-first century. The marketing of energydense nutrient-low foods via television advertising likely affects consumer choice. Successful advertising can give added value to products and may influence the viewer’s perception regarding the nutritional value and energy content of the advertised food. The aim of the study was to analyze the caloric content of all food-products advertised to children on three television stations. Methods: All programmes broadcast on three television channels (TVP1; Polsat and Cartoon Network) were recorded on four days of each week for a 24-hour period. Advertisements were analyzed to determine the number of food. The advertised products were then purchased and the calorific value was recorded. Results: The average caloric value of advertising for children ranged from 1700 kcal per day on the Cartoon Network to 33000 kcal per day on Polsat TV. The main ads targeting children were for snack and fast-food products with high levels of fat and sugar and an average caloric value of 500 kcal per 100g. Conclusions: TV advertising aimed at child viewers promotes mainly energy-dense and nutrient-poor products. The promotion of such products may have an impact on consumer behavior and in turn influence the intake of excessive calories.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.