Search results

1

Afazja a bilingwizm

100%

Panasiuk J.

Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik

|

2011

|

issue 4

111-135

EN

For many years, researchers have concentrated on two basic questions. The first concerns the nature of language representation – are bilinguals' two languages represented in distinct or overlapping areas of the brain. The second, in the neuropsychology of bilingualism, concerns the neural correlates of language switching, the areas that are active when bilinguals switch from one language to the other. Verbal behavior is realized simultaneously in three areas of reality: biological and physical reality (working of the speech production and perception systems), mental reality (functioning of an abstract sign system and grammatical rules), social reality (application of language rules, social rank of interlocutor and intentions of speaker). Men's verbal behavior is realized simultaneously in three areas of reality: biological and physical reality (working of the speech production and perception systems governed by brain centers), mental reality (functioning of an abstract sign system and grammatical rules in the mind), and social reality (application of language rules defining the ways in which texts are executed adequately to the situation, social rank of the interlocutor and intentions of the speaker). The aphasia requires data from numerous fields used for the diagnosis, clinical description and therapy. These fields comprise: neurology (organic and local diagnosis), psychology (functional diagnosis), linguistics (the description of linguistic behavior) and sociology (age, sex, social background, etc). Speech is a complex, structured and controlled process. The course of the successive stages of forming an utterance is controlled by linguistic knowledge, depending on the character of linguistic reflection, of two types: "the knowledge how..." (metalinguistic competence), and "the knowledge that..." (linguistic-competence). In conclusion, results point to the importance of factors such as social context, pre and post morbid language skills and systematic analysis of bilingual's languages in different communicative contexts as important factors in evaluating code switching. Research indicate clinical necessity of modifying existing methods of description and therapy to suit them the needs of bilingual aphasics, considering the heterogeneous nature of the phenomena.

2

Psychoorganic Syndrome of Developmental Age in Logopedic Diagnosis and Therapy

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2018

|

vol. 47 EN

|

issue 1

291-310

EN

Speech development disorders in children with injuries to the anterior part of the frontal lobes in the early stage of life do not stem from strictly linguistic difficulties as in the cases of alalia, or from realization difficulties as in dysarthric cases, but are caused by disturbances of the controlling verbal function, and manifest themselves as linguistic interaction disorders, difficulties in acquiring pragmatic language rules and in the realization of the emotional, modal, informative and action function of utterance. Diagnostic and therapeutic difficulties with regard to children with injuries to the frontal brain parts arise from the fact that previous studies failed to define the general criteria for classifying this group of disorders into a separate category of deficits, which are called frontal lobe syndrome in the case of adults. This problem is illustrated in the article by the case of a 20-year-old girl, who suffered an extensive injury to both frontal lobes as a result of a craniocerebral injury at the age of four months. The picture of disorders in the socio-emotional, communicative-linguistic and cognitive spheres in the studied girl during her childhood and adolescence and in early adulthood, and its dynamics reveal a difference in comparison both with intellectual disability and frontal lobe syndrome in adults.

3

Sprawności komunikacyjne w postępowaniu logopedycznym. Od Aspergera do Williamsa

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2019

|

vol. 48

|

issue 2

57-78

PL

Wykładnikiem społecznego-emocjonalno, poznawczego i językowego rozwoju dziecka jest sprawność komunikacyjna, czyli umiejętność użycia języka w grupie społecznej, wyrażająca się adekwatnością zachowania językowego w odniesieniu do społecznych rang rozmówców (sprawność społeczna), zdolnością dostosowywania wypowiedzi do czasu, miejsca czy tematu rozmowy (sprawność sytuacyjna) oraz umiejętnością osiągania założonego celu wypowiedzi (sprawność pragmatyczna). Werbalne i niewerbalne wykładniki sprawności komunikacyjnych są istotnym elementem diagnozy logopedycznej, ważną przesłanką w różnicowaniu zaburzeń rozwojowych, a także czynnikiem ukierunkowującym oddziaływania terapeutyczne. Na przykładzie dwu rodzajów zaburzeń neurorozwojowych (zespołu Aspergera i zespołu Williamsa) wykazano specyficzne dla tych zaburzeń profile rozwoju sprawności komunikacyjnych w kontekście emocjonalnego, poznawczego i językowego rozwoju dziecka.

EN

Communication capability is a basis of social, emotional, cognitive and linguistic development of child. That includes use of language among social group, which is adequate and refferend to social status of interlocutors (social capability). Moreover, the communication capability is to about adjust conversation to present time, place or subject (situational capability). Also, the pragmatic capability is the achievement of particular purpose of conversation. Important part of speech therapy diagnosis are verbal and nonverbal factors of communication capabilities, which are the basis to differentiate developmental disorders, and to direct therapeutic interference. Based on two case studies of neuro-developmental disorders (Asperger’s syndrome and Williams syndrome) specified profiles of communication capabilities has been presented, concerning the emotional, cognitive and linguistic development of child.

4

Interakcyjne zachowania osób z afazją

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2020

|

vol. 49

|

issue 2

121-151

PL

Paradygmat objawów afatycznych jest z jednej strony warunkowany regułami rozpadu danego systemu językowego, z drugiej zaś strony – przyjętymi przez chorych strategiami komunikacyjnymi, przez co komunikacja w przypadkach afazji jest wypadkową dwu procesów: dezintegracji i kompensacji. Strategie kompensacyjne decydują o możliwościach interakcyjnych chorych z afazją i są podstawą do budowania procedur postępowania logopedycznego. Specyfika interakcji, w której uczestniczą osoby z afazją, wiąże się ze swoistym wykorzystaniem trzech elementów: 1) zwerbalizowanego (tekstu, tekstu patologicznego) lub niewerbalnego komunikatu; 2) wypowiedzi o komunikacie (metatekstu w funkcjach (a) organizacji komunikatu oraz (b) statusu semiotycznego użytych środków); 3) wiedzy nadawcy i odbiorcy wynikającej z uwarunkowań tekstowych oraz pozatekstowych (kontekstu tekstowego, językowego i sytuacyjnego). Podejście interakcyjne w badaniach nad afazją pozwala ujmować te trzy kategorie interakcyjne: TEKST, metaTEKST i konTEKST w sposób dynamiczny i przestrzenny. Badanie struktury interakcji polega na odkryciu reguł transformacji TEKSTU, metaTEKSTU i konTEKSTU decydujących o dynamice i skuteczności interakcji. Analiza zachowań interakcyjnych osób z afazją leży u podłoża procedur diagnozy i terapii zaburzeń afatycznych.

EN

The paradigm of aphasic symptoms is on the one hand determined by the rules of the breakdown of a language system, while on the other hand – by communication strategies adopted by patients, whereby communication in aphasia cases is the result of two processes: disintegration and compensation. Compensatory strategies determine the interactive capabilities of aphasic patients and are the basis for building up procedures of logopedic management. The specificity of interaction participated in by aphasic persons involves special use of three elements: 1) verbalized (text, pathological text) or non-verbal message; 2) utterances about the message (metatext in the functions of (a) message organization and (b) the semiotic status of the features used); 3) the sender’s and receiver’s knowledge resulting from textual and nontextual determinants (textual, linguistic and situational context). The interactive approach in studies on aphasia allows one to present the three interactive categories: text, metatext, and context in dynamic and spatial terms. The investigation of the structure of interaction consists in discovering the rules of transformation of text, metatext and context which decide the dynamics and efficacy of interaction. The analysis of empirical material results in the construction of a model of interactive behaviors in aphasic persons and procedures for diagnosis and treatment of aphasic disorders.

5

Mutism in Autism. A Case Study

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2019

|

vol. 48 EN

|

issue 1

5-27

EN

An increase in recent years in the number of children diagnosed with mutism, i.e. silent period/dumbness, as well as an increase in the number of children with autism spectrum developmental disorders, may be related to civilizational transformations that determine the biological and social conditions for the child’s development. Autism as a neurodevelopmental disorder is differentiated from mutism – a symptom of social phobia. Diagnosing of the two disorders is the domain of psychiatrists and psychologists; however, the treatment of children with autism and mutism is increasingly often provided by logopedists (speech therapists). The goal of the article is to present the pathomechanisms and symptoms of mutism in the context of autistic disorders and the procedure for logopedic management in the case of a 9-year-old autistic child with developed language skills, in whom mutism occurred as a result of having experienced a trauma. Establishing of the criteria for the differential diagnosis of autism and mutism and developing a strategy for the treatment of the child with combined communication skills disorders requires taking into account the neurobiological pathomechanisms underlying these symptoms.

6

Rec. Alina Maciejewska, Analogia w języku i umyśle. Teoria „grup proporcjonalnych relacji” w badaniach nad kompetencją językową uczniów i studentów, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, Siedlce 2015, ss. 364

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2018

|

vol. 47

|

issue 1

409-412

7

Agramatyzm w afazji

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2020

|

vol. 49

|

issue 1

95-123

PL

Afatyczne zaburzenia w realizowaniu gramatycznej postaci wyrazu są interpretowane w dwu perspektywach: 1) jako neutralizacja (zniesienie) fleksji, oraz 2) jako niedostatek elementów pełniących w zdaniu funkcje gramatyczne oraz niewłaściwe posługiwanie się morfemami fleksyjnymi. Przyjęcie założenia o neutralizacji morfemów fleksyjnych każe eksponować w gramatycznym opisie wypowiedzi chorych z afazją przejawy redukcji funkcjonalnych opozycji pomiędzy różnymi kategoriami gramatycznymi, zniesienie gramatycznego nacechowania wyrazów odmiennych i skłonność do tworzenia form podstawowych wyrazów. Z przyjęciem hipotezy o rozchwianiu systemu gramatycznego wiąże się konieczność ujmowania w opisie wszelkich przejawów gramatycznego nacechowania wyrazów w wypowiedziach osób z afazją, co pozwala stwierdzić, że chorzy są w stanie realizować wszystkie morfemy fleksyjne istniejące w języku polskim, ale stosują je w niewłaściwych kontekstach, wymiennie z formami prawidłowymi. Wyniki badań własnych wykazały, że kontekst pojawiania się agramatyzmów może być rozmaity. Częściej występują agramatyzmy w tym otoczeniu, które jednoznacznie implikuje gramatyczne funkcje użytej nieprawidłowo konstrukcji, rzadziej spotyka się je w kontekstach obligatoryjnych, kiedy otoczenie językowe nie wskazuje na gramatyczną funkcję użytych wyrazów. Takie spostrzeżenie nasuwa wniosek o zdolności chorych z afazją do realizacji tekstu komunikatywnego pomimo redukcji gramatycznego nacechowania wypowiedzi. W świetle powyższych ustaleń agramatyzmy afatyczne mają selektywny charakter uzależniony od stopnia relewancji gramatycznych wykładników funkcji i znaczenia wyrazów tekstowych.

EN

Aphasic disorders in producing the grammatical from of word are interpreted from two perspectives: 1) as neutralization (abolishing) of inflection and 2) deficit of elements that perform grammatical functions in a sentence, and the wrong use of inflectional morphemes. The adoption of the assumption about neutralization of inflectional morphemes compels us to emphasize in the grammatical description of utterances of aphasic patients the manifestations of reduction of functional oppositions between different grammatical categories, the neutralization of grammatical marking of inflected words, and the tendency to produce basic forms of words. The adoption of the hypothesis about the destabilized grammatical system makes it necessary to present in the description all manifestations of grammatical marking of words in the utterances of aphasic patients, which allows us to say that patients are able to produce all inflectional morphemes existing in Polish but they use them in the wrong contexts, interchangeably with correct forms. The results of my studies have shown that the context of occurrence of agrammatisms can be varied. Agrammatisms occur more often in the environment that explicitly implies the grammatical functions of the incorrectly used construction; they are found less often in obligatory contexts when the language environment does not indicate the grammatical function of the words used. This observation suggests the conclusion that aphasic patients are able to produce a communicative text, with the reduction of the grammatical marking of utterances. In light of the foregoing findings aphasic agrammatisms are of selective nature depending on the degree of relevance of grammatical exponents of the function and meaning of text words.

8

Metodologiczne podstawy badań nad interakcją w afazji

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2010-2011

|

vol. 39-40

147-184

PL

Proponowane podejście interakcyjne w badaniach nad afazją, skupiając się na analizie afatycznych faktów językowych i wykorzystując lingwistyczne metody ich opisu, zmienia perspektywę oglądu i interpretacji tego zaburzenia. Wcześniejsze badania nad afazją akcentowały rodzaj i stopień zakłóceń językowych. Postępowanie logopedyczne, zorientowane na diagnozę i terapię zaburzeń mowy chorych z uszkodzeniami mózgu, wymusza zainteresowanie również zachowanymi możliwościami językowymi tej grupy pacjentów. O przebiegu skutecznej interakcji z chorym dotkniętym zaburzeniami mowy decydują wszak zachowane sprawności językowe, a najistotniejszą przesłanką w procesie programowania procesu terapeutycznego są wysiłki komunikacyjne czynione przez pacjentów afatycznych w celu zrealizowania założonej intencji. Specyfika zachowań językowych w afazji jest wypadkową dwu procesów: dezintegracji i kompensacji, warunkowanymi z jednej strony – trudnościami w aktualizacji jednostek systemu językowego, z drugiej zaś strony – przyjętymi przez chorych strategiami komunikacyjnymi. Z punktu widzenia procedur postępowania logopedycznego oraz funkcjonowania osób z afazją w społeczeństwie najważniejsze są ich zachowane sprawności interakcyjne. Specyfika interakcji, w której uczestniczą osoby z afazją, wiąże się ze swoistym wykorzystaniem trzech elementów: 1) zwerbalizowanego lub niewerbalnego komunikatu; 2) wypowiedzi o komunikacie w dwu funkcjach: organizacji komunikatu oraz semiotycznego statusu użytych środków; 3) wiedzy nadawcy i odbiorcy wynikającej z uwarunkowań tekstowych oraz pozatekstowych. Analiza tych trzech kategorii interakcyjnych: tekstu, kontekstu i metatekstu, pozwala na skonstruowanie modelu zachowań interakcyjnych chorych z afazją, w którym poprzez opis struktur języka można dochodzić do wniosków o stanie struktur poznawczych.

EN

The proposed interactional approach in studies on aphasia changes the perspective of examination and interpretation of this disorder by focusing on the analysis of aphasic language facts and by using linguistic methods of their description,. Earlier studies on aphasia emphasized the types and degrees of language disorders. The logopedic management oriented towards diagnosis and treatment of speech disorders in patients with brain damages also prompts the interest in the retained brain capabilities in this group of patients. It is the preserved language skills that determine effective interaction with the patient suffering from speech disorders, the most essential grounds for the process of programming a therapy being communication efforts made by aphasic patients in order to realize the intended objective. The specificity of language behavior in aphasia is the resultant of two processes: disintegration and compensation which are determined, on the one hand, by difficulties in the actualization of units of the language system, and on the other hand, by communication strategies adopted by patients. From the standpoint of logopedic management procedures and the functioning of aphasic persons in society, what is the most important are their preserved interaction skills. The specificity of interaction in which aphasic persons take part involves the utilization of three elements: 1) a verbalized or non-verbal communication; 2) an utterance about a communication in two functions: the organization of a communication and the semiotic status of the factors; 3) the sender’s and the receiver’s knowledge resulting from textual and non-textual determinants. The analysis of the three interaction categories: text, context and metatext, allows us to devise the model of interaction behaviors in aphasic patients, in which, through the description of language structures, we can arrive at the conclusions about the condition of cognitive structures.

9

Zespół psychoorganiczny wieku rozwojowego w diagnozie i terapii logopedycznej

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2018

|

vol. 47

|

issue 1

327-346

PL

Zaburzenia rozwoju mowy u dzieci z uszkodzeniami przedniej części płatów czołowych we wczesnym etapie życia nie wynikają z trudności stricte językowych – jak w przypadkach alalii, czy realizacyjnych – jak w przypadkach dyzartrii, lecz spowodowane są zakłóceniami sterującej funkcji słowa i przejawiają się jako zakłócenia interakcji językowych, trudności w opanowaniu językowych reguł pragmatycznych i realizowaniu emocjonalnej, informacyjnej, działania i modalnej funkcji wypowiedzi. Trudności diagnostyczne i terapeutyczne w odniesieniu dzieci z uszkodzeniem przednich części mózgu we wczesnym okresie rozwoju wynikają z tego, że dotychczasowe badania nie pozwoliły na określenie ogólnych kryteriów wyodrębniania tej grupy zaburzeń w odrębną kategorię deficytów, które w wypadku dorosłych określane są mianem zespołu psychoorganicznego czołowego. Jako ilustrację tego problemu w artykule przedstawiono opis przypadku 20-letniej dziewczyny, która doznała rozległego uszkodzenia obydwu płatów czołowych na skutek urazu czaszkowo-mózgowego w czwartym miesiącu życia. Obraz zaburzeń w sferze społeczno-emocjonalnej, komunikacyjno-językowej i poznawczej u badanej dziewczynki w okresie dzieciństwa i adolescencji aż do wczesnej dorosłości oraz jego dynamika wykazują odmienność względem zarówno niepełnosprawności intelektualnej, jak również zespołu psychoorganicznego czołowego u osób dorosłych.

EN

Speech development disorders in children with injuries to the anterior part of the frontal lobes in the early stage of life do not stem from strictly linguistic difficulties as in the cases of alalia, or from realization difficulties as in dysarthric cases, but are caused by disturbances of the controlling verbal function, and manifest themselves as linguistic interaction disorders, difficulties in acquiring pragmatic language rules and in the realization of the emotional, modal, informative and action function of utterance. Diagnostic and therapeutic difficulties with regard to children with injuries to the frontal brain parts arise from the fact that previous studies failed to define the general criteria for classifying this group of disorders into a separate category of deficits, which are called frontal psychoorganic syndrome in the case of adults. This problem is illustrated in the article by the case of a 20-year-old girl, who suffered an extensive injury to both frontal lobes as a result of a craniocerebral injury at the age of four months. The picture of disorders in the socio-emotional, communicative-linguistic and cognitive spheres in the studied girl during her childhood and adolescence and in early adulthood, and its dynamics reveals a difference in comparison both with intellectual disability and frontal psychoorganic syndrome in adults.

10

Neurobiological Mechanisms of Emotional and Volitional Behaviors vis-à-vis Strategies for Logopedic Therapy

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2018

|

vol. 47 EN

|

issue 2

79-98

EN

It should be assumed that human linguistic and intellectual capabilities are gradable, which follows from both the laws of evolution of the human species and from developmental stages of each individual. The order of succession of the stages in the process of formation of mental functions is determined by the principle: from the most primitive to the increasingly complex. This hierarchy is based on neurobiological determinants: all the levels of the brain organization participate in the processes of forming and receiving utterances, from the oldest or the brain stem, which is connected with the readiness to speak and automation of vocal sequences, to the limbic level, which regulates the emotional and motor aspect of utterances, to the youngest or cortical level, which is responsible for language planning. The paper presents strategies that should be adopted to stimulate, shape and rebuild linguistic behaviors of children and adults with neurologically-based speech disorders. These strategies stem from the evolutionary and ontogenetic laws of the development and functioning of the human nervous system.

11

Rec. Barbara Winczura (red.), Emocje dzieci i młodzieży z trudnościami w rozwoju i zachowaniu, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2017, ss. 280

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2018

|

vol. 47

|

issue 2

550-551

12

Neurobiologiczne mechanizmy zachowań emocjonalnych i wolicjonalnych a strategie terapii logopedycznej

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2018

|

vol. 47

|

issue 2

101-121

PL

Przyjąć należy, że możliwości językowe i umysłowe człowieka są stopniowalne, co wynika zarówno z praw ewolucji gatunku ludzkiego, jak też z etapów rozwoju każdej jednostki. Porządek następowania kolejnych faz w procesie kształtowania się czynności psychicznych określony jest zasadą: od najbardziej pierwotnych do coraz bardziej złożonych. Ta hierarchia opiera się na uwarunkowaniach neurobiologicznych – w procesach formowania i odbioru wypowiedzi uczestniczą wszystkie piętra organizacji mózgu, począwszy od najstarszej części, czyli pnia, który jest związany z gotowością do mówienia i automatyzacją przebiegów głosowych, poprzez układ limbiczny, który reguluje emocjonalno-motoryczny aspekt wypowiedzi, aż po układ najmłodszy, czyli korowy, który odpowiada za planowanie językowe. W artykule zaprezentowano strategie, jakie należy przyjąć w stymulowaniu, kształtowaniu i odbudowie zachowań językowych u dzieci i dorosłych z zaburzeniami mowy o podłożu neurologicznym. Strategie te wynikają z ewolucyjnych i ontogenetycznych praw rozwoju i działania układu nerwowego u człowieka.

EN

It should be assumed that human linguistic and intellectual capabilities are gradable, which follows from both the laws of evolution of the human species and from developmental stages of each individual. The order of succession of the stages in the process of formation of mental functions is determined by the principle: from the most primitive to the increasingly complex. This hierarchy is based on neurobiological determinants: all the levels of the brain organization participate in the processes of forming and receiving utterances, from the oldest or the brain stem, which is connected with the readiness to speak and automation of vocal sequences, to the limbic level, which regulates the emotional and motor aspect of utterances, to the youngest or cortical level, which is responsible for language planning. The paper presents strategies that should be adopted to stimulate, shape and rebuild linguistic behaviors of children and adults with neurologically-based speech disorders. These strategies stem from the evolutionary and ontogenetic laws of the development and functioning of the human nervous system.

13

Representation of the world in patients with aphasia

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2014-2015

|

vol. 43-44 EN

241-262

EN

Human intellectual capabilities are the result of Nature’s creative activity: this view is present in the opinions of many scholars and thinkers. The phylogenetically and ontogenetically earlier processes, automatic and unconscious, are covered by intentional, conscious, planned and controlled functions shaped late in the development of the human species and formed in the late stage of every individual’s development. According to the Herder-Humboldt thesis, utterances contain a certain form of thinking, hence it should be expected that the aphasic disintegration of speech produces changes at the level of cognitive structures in aphasic persons. Cerebral pathomechanisms that have a direct or indirect impact on the processes of human cognitive processes have been mostly identified and described. Cognitive disorders in persons with neurological conditions manifest themselves differently, depending on: the etiology of brain damage, the range and location of pathological changes in nervous tissue, the course of a neurological disease, stages of its treatment, and rehabilitation results.

14

Rec. Kamila Potocka-Pirosz, Zaburzenia mowy we wczesnej fazie choroby Alzheimera. Studium przypadków, Warszawa 2019, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, ss. 309.

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2020

|

vol. 49

|

issue 1

249-252

15

Mutyzm w autyzmie. Studium przypadku

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2019

|

vol. 48

|

issue 1

315-338

PL

Zwiększanie się w ostatnich latach liczby dzieci, u których rozpoznawany jest mutyzm, czyli zamilknięcie, a także wzrost liczby dzieci z całościowymi zaburzeniami rozwojowymi ze spektrum autyzmu mogą mieć związek z przemianami cywilizacyjnymi, determinującymi biologiczne i społeczne warunki rozwoju dziecka. Autyzm, jako zaburzenie neurorozwojowe, jest różnicowany z mutyzmem – przejawem fobii społecznej. Diagnozowanie obydwu tych zaburzeń jest domeną psychiatrów i psychologów, jednak terapią dzieci z autyzmem i mutyzmem coraz częściej zajmują się logopedzi. Artykuł ma na celu zaprezentowanie patomechanizmów i symptomów mutyzmu w kontekście zaburzeń autystycznych oraz procedury postępowania logopedycznego w przypadku 9-letniego dziecka autystycznego z rozwiniętymi sprawnościami językowymi, u którego w wyniku przeżytej traumy wystąpił mutyzm. Ustalenie kryteriów diagnozy różnicowej autyzmu i mutyzmu oraz wypracowanie strategii terapii dziecka ze sprzężonymi zaburzeniami sprawności komunikacyjnych wymaga uwzględnienia neurobiologicznych patomechanizmów, leżących u podłoża tych objawów.

EN

An increase in recent years in the number of children diagnosed with mutism, i.e. silent period/ dumbness, as well as an increase in the number of children with autism spectrum developmental disorders, may be related to civilizational transformations that determine the biological and social conditions for the child’s development. Autism as a neurodevelopmental disorder is differentiated from mutism – a symptom of social phobia. Diagnosing of the two disorders is the domain of psychiatrists and psychologists; however, the treatment of children with autism and mutism is increasingly often provided by logopedists (speech therapists). The goal of the article is to present the pathomechanisms and symptoms of mutism in the context of autistic disorders and the procedure for logopedic management in the case of a 9-year-old autistic child with developed language skills, in whom mutism occurred as a result of having experienced a trauma. Establishing of the criteria for the differential diagnosis of autism and mutism and developing a strategy for the treatment of the child with combined communication skills disorders requires taking into account the neurobiological pathomechanisms underlying these symptoms.

16

Reprezentacja świata u osób z afazją

100%

Panasiuk J.

Logopedia

|

2014-2015

|

vol. 43-44

257-279

PL

Ludzkie możliwości umysłowe jest wynikiem twórczej aktywności natury – taki pogląd przewija się w poglądach wielu badaczy i myślicieli. Na procesach filo- i ontogenetycznie wcześniejszych – automatycznych i nieświadomych – osadzają się czynności intencjonalne, uświadomione, zaplanowane i kontrolowane – najpóźniej wykształcone w rozwoju gatunku ludzkiego i najpóźniej kształtujące się w rozwoju każdej jednostki. Zgodnie z tezą Herdera-Humboldta, w wypowiedziach zawarta jest pewna forma myślenia, stąd należy się spodziewać, że afatyczna dezintegracja mowy doprowadza u osób z afazją do zmian na poziomie struktur poznawczych. Patomechanizmy mózgowe, które mają bezpośredni lub pośredni wpływ na procesy poznawcze człowieka zostały już w większości zidentyfikowane i opisane. Zaburzenia poznawcze występujące u osób ze schorzeniami neurologicznymi przejawiają się rozmaicie w zależności od: etiologii uszkodzenia mózgu, zakresu i lokalizacji zmian patologicznych w tkance nerwowej, przebiegu choroby neurologicznej, etapu jej leczenia i wyników rehabilitacji.

EN

Human intellectual capabilities are the result of nature’s creative activity: this view is present in the opinions of many scholars and thinkers. The phylogenetically and ontogenetically earlier processes, automatic and unconscious, are covered by intentional, conscious, planned and controlled functions shaped late in the development of the human species and formed in the late stage of every individual’s development. According to the Herder-Humboldt thesis, utterances contain a certain form of thinking, hence it should be expected that the aphasic disintegration of speech produces changes at the level of cognitive structures in aphasic persons. Cerebral pathomechanisms that have a direct or indirect impact on the processes of human cognitive processes have been mostly identified and described. Cognitive disorders in persons with neurological conditions manifest themselves differently, depending on: the etiology of brain damage, the range and location of pathological changes in nervous tissue, the course of a neurological disease, stages of its treatment, and rehabilitation results.

17

Zespół zamknięcia w diagnozie i terapii logopedycznej

100%

Panasiuk J.

Logopedia Silesiana

|

2014

|

issue Logopedia Silesiana nr 3

95-114

EN

The locked-in syndrome is a neurological condition that arises through different pathomechanisms resulting in damage to deep brain structures. The damage affects corticobulbar and corticospinal tracts, thereby causing the patient’s complete physical disability, with retained consciousness and full cognitive capability. Anarthria-type speech disorders occurring in patients with the locked-in syndrome require the use of alternative communication techniques in order to restore their ability to communicate with the world around them. The impossibility of interaction with the patient causes considerable diagnostic and therapeutic difficulties to neuro-speech therapists. Standards of speech-therapy management in locked-in syndrome cases and criteria for differentiating it from other syndromes have not yet been developed. There is an increasingly frequent need to rehabilitate patients with the locked-in syndrome, which has been caused by both improved standards of clinical treatment and the spread of knowledge about the syndrome itself and about the life situation of patients affected by it.

18

Językowe rozumienie świata. Od kodu polikonkretnego do hierarchicznego

100%

Panasiuk J.

Prace Językoznawcze

|

2017

|

issue XIX/3

199-221

EN

Understanding is a cognitive function aiming to produce in the mind images of objects, events or conditions creating reality through the interpretation of the data coming from the outside and produced by the mind. As a result of understanding the speech receiver reconstructs the information intended by the speaker and expressed in a particular form of language. In the activities of understanding one can distinguish a level of the concrete and the abstract. The reality reconstructed at the concrete level is flat and it allows the reaction based on specific stimuli from the outside world. The essence of understanding at the abstract level is the formation of meaningful relations connected not only by signals that determinate specific behavior, but planning one’s own cognitive activity and the use of words as an expression of one’s own thoughts and desires. In the diagnosis and treatment of comprehension disorders it should be assumed that the understanding of a word as a representative of some possible specific objects and situations does not ensure a hierarchical orientation – which relates to the ability to assimilate new information and to reorganize the cognitive models. It is the understanding at the abstract level which is unique for the human species.

19

Ocena czynności jedzenia i picia w mózgowym porażeniu dziecięcym na potrzeby postępowania logopedycznego

45%

Michalska A., Panasiuk J., Pogorzelska J., Połatyńska K., Wendorff J.

Logopedia

|

2017

|

vol. 46

39-51

PL

W zespole mózgowego porażenia dziecięcego (mpdz) jednym z częściej występujących objawów są trudności w przyjmowaniu pokarmów i napojów. Czynności jedzenia i picia to złożone procesy, które poza prawidłowym funkcjonowaniem motorycznym obszaru orofacjalnego wymagają również synchronizacji z oddychaniem, stabilności posturalnej, w tym kontroli głowy, oraz szeregu innych sprawności motorycznych. W wyniku mózgowego porażenia dziecięcego funkcjonowanie pacjenta we wszystkich tych obszarach może być zaburzone, co przejawia się trudnościami w jedzeniu i piciu, wpływając na stan odżywienia, a przez to na stan somatyczny i psychiczny pacjenta. Celem pracy jest przedstawienie narzędzia do oceny umiejętności jedzenia i picia u osób z mózgowym porażeniem dziecięcym, komplementarnego wobec systemów służących ocenie lokomocji (GMFCS), manipulacji (MACS) i komunikacji (CFCS), która jest istotnym elementem wielospecjalistycznej diagnozy zaburzeń w zespole dziecięcego porażenia mózgowego na potrzeby postępowania logopedycznego.

EN

One of the most frequent symptoms in infantile cerebral palsy syndrome is eating and drinking difficulties. The functions of eating and drinking are complex processes which, apart from the correct motor functioning of the orofacial area, also require synchronization with breathing, postural stability, including controlling of the head, and a number of other motor skills. Because of infantile cerebral palsy, the functioning of the patient in all these areas may be disturbed, which manifests itself in eating and drinking difficulties, influencing the state of nourishment and thereby the patient’s somatic and psychological condition. The goal of the study is to present the tool for the assessment of eating and drinking abilities in cerebral palsy patients, complementary to the systems serving to assess gross motor functions (GMFCS), manual abilities (MACS) and communication (CFCS), which is a significant element in the multi diagnosis of disorders in the cerebral palsy syndrome, necessary for speech therapy treatment.

20

The Assessment of Eating and Drinking Functions in Infantile Cerebral Palsy for Speech Therapy Treatment

45%

Agata Michalska A. M., Panasiuk J., Pogorzelska J., Połatyńska K., Wendorff J.

Logopedia

|

2017

|

vol. 46 EN

15-25

EN

One of the most frequent symptoms of infantile cerebral palsy syndrome is eating and drinking difficulties. The functions of eating and drinking are complex processes which, apart from the correct motor functioning of the orofacial area, also require synchronization with breathing, postural stability, including controlling of the head, and a number of other motor skills. Because of cerebral palsy, the functioning of the patient in all these areas may be disturbed, which manifests itself in eating and drinking difficulties, influencing the nutritional status and thereby the patient’s somatic and psychological condition. The goal of the study is to present the tool for the assessment of eating and drinking function in cerebral palsy patients, complementary to the systems serving to assess gross motor functions (GMFCS), manual abilities (MACS) and communication (CFCS), which is a significant element in the multi-diagnosis of disorders in the cerebral palsy syndrome, necessary for speech therapy treatment.

Refine search results

27 Logopedia

1 Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik

1 Logopedia Silesiana

1 Prace Językoznawcze

8 2021

11 2020

1 2019

2 2018

3 2017

3 2014

1 2011

1 2010

30 Panasiuk J.

2 Pogorzelska J.

2 Połatyńska K.

2 Wendorff J.

1 Agata Michalska A. M.

1 Michalska A.

Afazja a bilingwizm

Psychoorganic Syndrome of Developmental Age in Logopedic Diagnosis and Therapy

Sprawności komunikacyjne w postępowaniu logopedycznym. Od Aspergera do Williamsa

Interakcyjne zachowania osób z afazją

Mutism in Autism. A Case Study

Rec. Alina Maciejewska, Analogia w języku i umyśle. Teoria „grup proporcjonalnych relacji” w badaniach nad kompetencją językową uczniów i studentów, Wydawnictwo Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, Siedlce 2015, ss. 364

Agramatyzm w afazji

Metodologiczne podstawy badań nad interakcją w afazji

Zespół psychoorganiczny wieku rozwojowego w diagnozie i terapii logopedycznej

Neurobiological Mechanisms of Emotional and Volitional Behaviors vis-à-vis Strategies for Logopedic Therapy

Rec. Barbara Winczura (red.), Emocje dzieci i młodzieży z trudnościami w rozwoju i zachowaniu, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2017, ss. 280

Neurobiologiczne mechanizmy zachowań emocjonalnych i wolicjonalnych a strategie terapii logopedycznej

Representation of the world in patients with aphasia

Rec. Kamila Potocka-Pirosz, Zaburzenia mowy we wczesnej fazie choroby Alzheimera. Studium przypadków, Warszawa 2019, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, ss. 309.

Mutyzm w autyzmie. Studium przypadku

Reprezentacja świata u osób z afazją

Zespół zamknięcia w diagnozie i terapii logopedycznej

Językowe rozumienie świata. Od kodu polikonkretnego do hierarchicznego

Ocena czynności jedzenia i picia w mózgowym porażeniu dziecięcym na potrzeby postępowania logopedycznego

The Assessment of Eating and Drinking Functions in Infantile Cerebral Palsy for Speech Therapy Treatment