Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
W roku 2004 zostały zakończone dziesięcioletnie badania cmentarzyska w Mokrej. W ostatnim sezonie odkryto 3 zniszczone groby, dwa w części północnej i jeden na południowym skraju stanowiska. Łącznie na badanym stanowisku wyeksplorowano 476 obiektów sepulkralnych oraz 3 obiekty, które prawdopodobnie należy uznać za miejsca ciałopalenia. W oparciu o planigrafię cmentarzyska można wyróżnić dwie koncentracje grobów: północną z przewagą grobów datowanych na fazę C1 i południową, datowaną na fazy C2–D. Zwraca tu uwagę wyraźna luka pomiędzy obiema strefami pochówków, w przybliżeniu o szerokości od około 5 do ponad 10 m, przebiegająca na linii południowy zachód – północny wschód. Południowa strefa pochówków rozciąga się na osi wschód – zachód na przestrzeni ok. 110 m, z widoczną koncentracją grobów w części środkowej. Od niej odchodzi odgałęzienie w kierunku północno-wschodnim. Zaznacza się prawie liniowo biegnąca południowa granica występowania grobów, wyznaczająca być może istniejące wcześniej w tym miejscu bliżej nieznane ogrodzenie. Cmentarzysko w Mokrej wyróżnia się dużą różnorodnością w zakresie praktykowanych zwy- czajów sepulkralnych. Wśród ponad stu pochówków popielnicowych przeważały czyste groby, bez śladów jamy grobowej, a tylko kilka było obsypanych resztkami stosu. Większy odsetek stanowiły pochówki jamowe, wśród których także tylko niewielki odsetek był obsypany resztkami stosu. Przy zachodnim krańcu strefy południowej odkryty został obiekt 439 typu rowkowego, datowany na okres wędrówek ludów. Ponadto natrafiono na pozostałości po pochówkach warstwowych, podobnych do typu dobrodzieńskiego. Zwyczaj ten, jak można sądzić, pojawił się na cmentarzysku w Mokrej już w ramach fazy C2. Interesującym odkryciem był grób popielnicowy 35, w obstawie kamiennej, w którym złożono wojownika wyposażonego m.in. w miecz typu „Folkeslunda-Zaspy” i elementy tarczy. Badania w Mokrej potwierdziły obserwowane na terenie kultury przeworskiej ogólne tendencje nie tylko do uboższego wyposażania zmarłych począwszy od młodszej fazy późnego okresu rzymskiego, ale i stopniowe rozpowszechnianie się różnych form pochówków ciałopalnych bezpopielnicowych. Przy czym występuje w Mokrej pewna lokalna odmienność przejawiającą się w dłuższym niż na in- nych terenach przeżywaniu się starszych tradycji sepulkralnych w postaci występowania relatywnie dużej liczby grobów popielnicowych. Urny były jednak zazwyczaj niewielkich rozmiarów, niekiedy toczone na kole. Zdarzały się też pochówki, w których rolę popielnicy odgrywało kilka małych naczyń. Planigrafia odkrytych obiektów i zestawy inwentarzy grobowych, zwłaszcza wyposażonych w broń, pozwalają na wstępne wyróżnienie 5 faz chronologicznych użytkowania cmentarzyska w Mokrej, podobnie jak na sąsiedniej nekropoli w Opatowie. Obejmują one czasy od początku fazy C1a do fazy D1 włącznie, a być może sięgając nawet do początku fazy D2.
EN
At the end of the older and in the beginning of the younger Roman period, no revolutionary changes are observable in the equipment and accoutrements of barbarian warriors in relation to the influx and intensity of changes. Sets of barbarian accoutrement documented at archaeological sites contribute to the conclusions that the Marcomannic wars and several decades after them did not bring any significant changes in the most frequently used accoutrement in Barbaricum, i. e. in shields and double-edged swords. The only change, approximately simultaneous with the horizon of the Marcomannic wars, is the end of use of single-edged swords in the whole European Barbaricum and spears in the Przeworsk culture area.
EN
An assemblage of 12 artefacts from a Bronze Age hoard was found in the Forest District of Okonek, Złotów Dstrict, Wielkopolskie Voivodeship and was subject to non-destructive testing of chemical composition. The conducted analyses show that the content of particular elements in the examined artefacts, especially copper and tin, as well as the content of additional ingredients of alloys that have an effect on their quality (lead, antimony and arsenic), is strongly varied. Based on the observed differences in the composition of bronze alloys from which particular artefacts are made, one can conclude that not all of them were produced in the same artisan workshop.
EN
Abstract: Results of the metallurgy study on three, two-edged swords from a cremation burial ground in Czelin, representing the Pompeii, Lachmirowice-Apa and Vimose-Illerup types indicate a variability in the material used as well as in technique of their production, and thus in the quality of the specimens. Two of them were made of a single piece of metal with low (specimen of the Lachmirowice-Apa type) or medium quality (specimen of the Pompeii type). A much higher level of craftsmanship is represented by the third sword of the Vimose-Illerup type, precisely forged from several pieces of diverse, high-quality material, representing the so-called pattern welding technique.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.